Μέσα σε μία νύχτα, αντί η διοίκηση του ΔΟΛ να παραιτηθεί και να περάσει στα χέρια των τραπεζών, κάνει και προσλήψεις. Προσέλεβε τον συνταξιούχο δημοσιογράφο Βασίλη Μουλόπουλου, στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ και πρόεδρο του διοικητικού συμβουλίου της κομματικής εφημερίδας Αυγής (παραιτήθηκε μάλλον αφού ανέλαβε νέα καθήκοντα).
Όσοι δεν γνωρίζουν το Βασίλη Μουλόπουλο ήταν συνδικαλιστής, έγινε βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ και κινείται μέσα και εντός του Μεγάρου Μαξίμου. Άτυπος πρωθυπουργικός σύμβουλος δηλαδή.
Πρόκειται λοιπόν για ένα κομματικό-κυβερνητικό στέλεχος, το οποίο προθύμως αποδέχτηκε την πρόταση όχι των πιστωτών, αλλά την πρόταση της οικογένειας Ψυχάρη να αναλάβει στην “επίλυση των διαρθρωτικών και οικονομικών προβλημάτων”, όπως αναφέρεται στη σχετική ανακοίνωση του ΔΟΛ.
Ο Μουλόπουλος ούτε επιχειρηματίας είναι, ούτε μάνατζερ, ούτε γνωρίζει από χρέη και αναδιαρθρώσεις επιχειρήσεων. Πρόκειται για την τοποθέτηση κομματικού-κυβερνητικού στελέχους στην υπερχρεωμένη εταιρεία γεγονός, που συνιστά τον ορισμό της διαπλοκής. Της διαπλοκής που η σημερινή κυβέρνηση διαλαλεί ότι απεχθάνεται. Είναι ο άνθρωπος που η κυβέρνηση πρότεινε να οριστεί πρόεδρος του διοικητικού συμβουλίου του ΕΣΡ (Εθνικού Ραδιοτηλεοπτικού Συμβουλίου).
O Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας θέλησε να παρομοιάσει την υπόθεση ΔΟΛ-Μουλόπουλου με τη συνεργασία Μιχελάκη-Αντένα. Έχει απόλυτο δίκιο αφού πολιτικοί και δημοσιογράφοι αποτελούν τον ορισμό της διαπλοκής. Με μια διαφορά. Ο ΔΟΛ έχει καταγγελμένα δάνεια 200 εκατ. ευρώ ενώ ο Αντέννα δεν έχει και δεν χρειάζεται διάσωση. Το σημαντικότερο; Ο ΣΥΡΙΖΑ κυβερνά και όχι η Νέα Δημοκρατία και to ΠΑΣΟΚ που έκαναν τα ίδια και χειρότερα. .
Ο Πρωθυπουργός μάλιστα ζήτησε διακομματική συναίνεση για τη διάσωση του μέχρι χθες διαπλεκόμενου ΔΟΛ. Δηλαδή, η οικογένεια Ψυχάρη δεν μπόρεσε με τις διασυνδέσεις της να σώσει τον ΔΟΛ, αλλά αυτό θα το κάνει ο κομματικός Μουλόπουλος, αρκεί η εφημερίδα να αλλάξει ρότα και να γίνει φιλική με την κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, ο οποίος έχει προσωπικά παράπονα από την εφημερίδα. Αυτό δεν είναι Δημοκρατία, είναι κάτι άλλο. Ο Ψυχάρης στο κύριο άρθρο την Κυριακή προανήγγειλε ότι το ΒΗΜΑ γυρίζει σελίδα και αλλάζει περιεχόμενο.
Αν είναι έτσι, τότε κακώς τα σούπερ μάρκετ Μαρινόπουλος οδηγήθηκαν στην αγκαλιά του Σκλαβενίτη. Κακώς οι υπερχρεωμένες εταιρείες αναζητούν επενδυτές και κουρέματα. Έναν Μουλόπουλο θέλουν όλοι από τις στρατιές των προθύμων των κομμάτων που κυβερνούν. Κι έτσι θα αναβιώσουν και οι κλειστές επιχειρήσεις. O κατάλογος μακρύς, Ηλεκτρονική Αθηνών, ΣΕΛΜΑΝ, Κατσέλης, Ελευθεροτυπία κλπ. Ελλάδα είναι και δεν πεθαίνει. Οι κυβερνήτες, δήθεν εξυγιαντές κάνουν ακριβώς ότι οι προηγούμενοι. Γι’ αυτό ίσως η χώρα ξαναχρεοκοπήσει.
