Ο Γιάννης Οικονόμου απέδειξε για άλλη μια φορά πως είναι ένας φίκος της πολιτικής. Μετρίου πολιτικού αναστήματος, ευπροσάρμοστος στο ψέμα. Και το κυριότερο; Διακοσμητικός, όπως και όσοι χρημάτισαν στο ίδιο αξίωμα επί πρωθυπουργίας Κυριάκου Μητσοτάκη. Μόνη εξαίρεση ο κ. Ταραντίλης, ο οποίος κατάλαβε νωρίς ότι έπαιζε με τη φωτιά και αποχώρησε πριν καεί ολόκληρος.
Στη σημερινή ενημέρωση των πολιτικών συντακτών, ο κ. Οικονόμου δεν είχε το σθένος να ζητήσει συγγνώμη για τα ψεύδη που εκστόμισε το πρωί της Παρασκευής. Ενώ το βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου του Ειδικού Δικαστηρίου «ξήλωσε» μια και καλή το αφήγημα της «σκευωρίας Novartis», εκείνος ισχυριζόταν ότι Δημήτρης Παπαγγελόπουλος και Ελένη Τουλουπάκη θα κάτσουν στο σκαμνί ως «σκευωροί». Λίγες ώρες αργότερα, ήρθαν τα πάνω – κάτω και αποκαλύφθηκε ότι οι δυο τους οδηγούνται στο Ειδικό Δικαστήριο με κατηγορίες που ουδεμία σχέση έχουν με τον εισαγγελικό έλεγχο των δέκα πολιτικών προσώπων, ο οποίος ήταν καθόλα σύννομος.
Αντί λοιπόν να απολογηθεί το πρωί της Δευτέρας, εκείνος έκανε απλά και μόνο μία διευκρίνιση ότι η δήλωση της Παρασκευής «δεν ήταν ακριβής». Μάλιστα, λείανε αυτήν την παραδοχή, προσθέτοντας: «Οι τοποθετήσεις μου την Παρασκευή, ως κυβερνητικού εκπροσώπου, εστιάστηκαν αποκλειστικά στο ζήτημα της πολιτικής χειραγώγησης της ελληνικής Δικαιοσύνης την εποχή της διακυβέρνησης από τον ΣΥΡΙΖΑ. Δεν προέβην ούτε σε προσωπικές, ούτε σε δικαστικής αρμοδιότητας κρίσεις». Για να είμαστε ακριβείς, η διευκρίνιση δεν αφορά τη συλλογική εξαπάτηση, αλλά τον φόβο του για μηνύσεις και αγωγές τόσο από τον πρώην αν. υπουργό Δικαιοσύνης όσο και από την πρώην επικεφαλής της Εισαγγελίας κατά της Διαφθοράς.
Σαν να μην έφτανε η κατάμουτρη κοροϊδία, ο πολιτικός φίκος του Μαξίμου επέμεινε στο επινόημα της «σκευωρίας», κάνοντας επίκληση της αρχειοθέτησης των εννέα εκ των δέκα αναφερόμενων πολιτικών προσώπων στη δικογραφία για το Novartis – Gate. Δεν μπόρεσε να σκεφτεί πως αν αυτό είναι απόδειξη «σκευωρίας», τότε η αθώωση των δημοσιογράφων που στιγματίστηκαν από το ρεβανσιστικό βούλευμα της ΝΔ στη σχετική Προανακριτική Επιτροπή αποτελεί τεκμήριο της «σκευωρίας Μητσοτάκη» κατά όσων ερεύνησαν το καραμπινάτο -με τη βούλα του Δικαστικού Συμβουλίου- σκάνδαλο.
Ο κ. Οικονόμου όχι μόνο δεν προσπάθησε να διατυπώσει την -έστω προσχηματική- μεταμέλεια του πρωθυπουργού για τους συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς («υπόκοσμος» και «συμμορία») που χρησιμοποίησε τον περασμένο Ιανουάριο στην Ολομέλεια της Βουλής κατά των δημοσιογράφων, αλλά επέμεινε κιόλας! Διαχώρισε την υπόθεση σε ποινικό και πολιτικό σκέλος, τονίζοντας: «Και πολιτικά τα όσα είχε πει ο πρωθυπουργός ισχύουν και μέρους αυτών επιβεβαιώνονται για την υπόθεση Ράικου».
Και πάλι ο πολιτικός φίκος δεν σκέφτηκε πριν μιλήσει. Η Ελένη Ράικου, η οποία έκρυβε τα εμβάσματα του συζύγου της από την ελβετική φαρμακοβιομηχανία και κατέληξε στον αλησμόνητο ισχυρισμό ότι πλημμύρισε το υπόγειο της με αποτέλεσμα να καταστραφούν τα αποδεικτικά, παραιτήθηκε πολύ πριν ασκηθούν οι διώξεις για τα δέκα πολιτικά πρόσωπα. Επίσης, σύμφωνα με το πόρισμα του ΕΟΠΥΥ που είχε αποκαλύψει το Documento, ο σύζυγος της φαίνεται να έχει ζημιώσει το δημόσιο κατά 1,7 εκατ. ευρώ μέσω αθρόων συνταγογραφήσεων σε –ως επί το πλείστον– υπερήλικους ασφαλισμένους που δεν εξέτασε καν.
Διαβάστε σχετικά: Συνταγές-φαρμάκι για τη Ράικου από τον γιατρό σύζυγό της
Και κάτι ακόμα που επιτηδευμένα αγνόησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος με ιδιότητα πολιτικού φίκου. Η Ελ. Ράικου παραιτήθηκε λίγες ώρες πριν φτάσει στα περίπτερα το φύλλο του Documento που έφερε στην επιφάνεια την αναφορά της ανακρίτριας Ηλιάνας Ζαμανίκα, κατηγορώντας την για απόκρυψη χιλιάδων εγγράφων σε υπόθεση εξοπλιστικών με εμπλεκόμενους τους Γιάννο Παπαντωνίου και Θωμά Λιακουνάκο. Αυτό που δεν μπορεί να αντιληφθεί ο κ. Οικονόμου είναι πως αν ισχύουν αυτά που ισχυρίζεται, τότε «σκευωρός» είναι και η κ. Ζαμανίκα, η οποία δεν κλήθηκε ποτέ να καταθέσει. Ούτε στην Προανακριτική Επιτροπή, ούτε στο πλαίσιο της ανάκρισης πριν το βούλευμα του Δικαστικού Συμβουλίου.
Με όσα είπε ο Γ. Οικονόμου για να υπερασπιστεί τα λεγόμενα του Κυρ. Μητσοτάκη είναι σαν ο ίδιος ο πρωθυπουργός να ενοχοποιεί την ανακρίτρια και να την καθιστά μέρος του «υποκόσμου» και της «συμμορίας». Αλλά αυτά είναι «κόλπα ζόρικα» για έναν πολιτικό φίκο.