Σε αυτή την εφημερίδα έχουμε αποδείξει σε πολλές περιπτώσεις πως μας ενοχλεί ο μονόλογος, μας κουράζει η παράθεση επιχειρημάτων από μία και μοναδική πλευρά, διεκδικούμε και υποστηρίζουμε το δικαίωμα αντιτιθέμενων μερών να υποστηρίξουν και να διαδώσουν τις απόψεις τους.
Aπτό παράδειγμα αυτής της θέσης μας είναι το 8ο τεύχος της σειράς «Τα αιρετικά» που κυκλοφορεί αυτή την εβδομάδα με το Documento. Το θέμα «Χριστός και χριστιανισμός» από μόνο του μπορεί να προκαλέσει διχογνωμίες και αντιπαραθέσεις. Τόσο το καλύτερο, λέμε εμείς, αφού παρουσιάζεται μια εξαιρετική ευκαιρία για «να αφήσουμε τα εκατό λουλούδια να ανθίσουν» κατά την προτροπή του Μάο. Έτσι στο Νο8 των «Αιρετικών» θα έχετε τη δυνατότητα να διαβάσετε απόψεις που κινούνται στην κεντρική οδό της σκέψης παράλληλα με άλλες που ακολουθούν διαφορετικές διαδρομές. Η σκέψη δεν είναι αιρετική – δεν υπάρχει ορθόδοξη αντίληψη ούτε καν για θέματα που αφορούν τη μεταφυσική. Η δογματικότητα της ορθής αντίληψης των πραγμάτων αντίκειται στη φύση του πνεύματος που διαρκώς αναζητάει δίχως να μένει ικανοποιημένο με τις απαντήσεις που δίνει ύστερα από σκληρό αγώνα. Αυτός ο αγώνας, ο πνευματικός, προϋποθέτει όταν φτάνεις σε μια απάντηση αμέσως να την εγκαταλείπεις (ενδεχομένως και να την ακυρώνεις) για να ανακαλύψεις την επόμενη.
Οι λέξεις «ο θεός» δεν συνιστούν απάντηση σε καμία πραγματική ερώτηση. «Ο θεός» ίσως είναι η ερώτηση ή η απορία ή απλώς μια καλή βάση για τη μελέτη της ανθρώπινης συμπεριφοράς και του πολιτισμού. Αντιλαμβανόμαστε πως η μονοθεϊστική φάση των θρησκειών υπήρξε περίοδος που συνδέθηκε με την αλματώδη τεχνολογική ανέλιξη του πολιτισμού, αλλά ας μη λησμονούμε πως ένα συγκεκριμένο κομμάτι του, που κάποτε θεωρήθηκε αιρετικό, ήταν αυτό που «δέθηκε» με την ανάπτυξη του καπιταλισμού. Και αυτό το κομμάτι έθεσε ερωτήματα εκτός γραμμής και αμφισβήτησε (τουλάχιστον μέχρι τη στιγμή που καθεστοποιήθηκε).
