Η Νέα Δημοκρατία και ο Κυριάκος Μητσοτάκης νίκησαν στις εκλογές του περασμένου Ιουλίου, κάνοντας προεκλογικό αγώνα υπό τις ευλογίες του ΣΕΒ.
Στόχος τους ήταν να πείσουν τους ψηφοφόρους ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υπερφορολογήσει τη λεγόμενη μεσαία τάξη. Μόνο που πρωθυπουργός, υπουργείο Οικονομικών και ΣΕΒ έχουν τελείως διαφορετική άποψη για το τι είναι «μεσαία τάξη».
Ο μεν Κυρ. Μητσοτάκης έχει large άποψη: «Είναι μεσαίος όποιος φοράει γραβάτα και παράγει χωρίς να φωνάζει», χωρίς εισόδημα. Το υπουργείο Οικονομικών εκτιμά το κάτω όριο της «μεσαίας τάξης» στις 6.300 ευρώ. Ο ΣΕΒ πάλι είναι λίγο πιο γαλαντόμος καθώς θεωρεί μεσαία τάξη ένα ζευγάρι με δύο παιδιά και ετήσιο εισόδημα 15.000 ευρώ. Διαλέγετε και παίρνετε. Ολοι πάντως συμφωνούν ότι κάποιος ανήκει στη «μεσαία τάξη» ακόμη και αν λαμβάνει 550 ευρώ τον μήνα. Επίσης ο ΣΕΒ εκτιμά ότι οι συντάξεις είναι δυσανάλογα υψηλές, ενώ είναι ενάντια στις αυξήσεις του κατώτατου μισθού γιατί θεωρεί ότι αυξάνουν την ανεργία. Ξεχνά βέβαια ότι η ανεργία εκτινάχτηκε στα χρόνια της κρίσης και οι μισθοί μηδενίστηκαν.
Το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής τάχτηκε υπέρ της αύξησης του κατώτατου μισθού καθώς η περυσινή αναπροσαρμογή του από τον ΣΥΡΙΖΑ κατά 11% δεν κατέγραψε επιτάχυνση του μισθολογικού κόστους, ενώ συνεχίζονται η μείωση της ανεργίας και η αύξηση της απασχόλησης.
Ο ΣΕΒ και η κυβέρνηση Μητσοτάκη θέλουν να επιβάλουν και πάλι την κανονικότητα που μας οδήγησε στην κρίση και στα μνημόνια γιατί μόνο έτσι κερδίζει η τάξη τους και όχι βέβαια η «μεσαία». Υπάρχουν φωνές που αντιδρούν. Είναι λίγες ακόμη. Πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερες αν δεν θέλουμε να μας γυρίσουν στο 2010.
