Η μετάλλαξη Δέλτα της Covid-19 απειλεί συθέμελα τις προοπτικές της παγκόσμιας ανάκαμψης. Ολα αυτά εξαιτίας του κοντόφθαλμου καπιταλισμού που αδυνατεί να κοιτάξει πέρα από τα κέρδη του. Οι πατέντες των εμβολίων κατοχυρώθηκαν εξαρχής στην ιδιωτική πρωτοβουλία παρά τον πακτωλό δημόσιου χρήματος που διατέθηκε, ενώ ο σχεδιασμός για την αύξηση των παραγωγικών δυνατοτήτων είναι ανεπαρκής. Η μετάλλαξη του ιού δεν ήταν κάτι απρόσμενο. Ο ΠΟΥ το φώναζε εξαρχής, όμως κάποιοι (έκαναν ότι) δεν άκουγαν. Οι κοινωνίες θα οδηγηθούν σε νέους γύρους καραντίνας με ανυπολόγιστες πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές συνέπειες. Οι ευθύνες είναι μεγάλες και δεν πρέπει να παραβλεφθούν.
Για ακόμη μια φορά σε περίοδο κρίσης ο καπιταλισμός φαίνεται απελπιστικά ανεπαρκής να υπερβεί τα σφιχτά όριά του, παρά την αλματώδη άνοδο των τεχνολογικών δυνατοτήτων που η σύγχρονη επιστήμη προσφέρει απλόχερα. Με άλλα λόγια, δεν λείπουν τα μυαλά και τα χέρια, η βούληση υπέρβασης των κερδών απουσιάζει. Και η έλλειψη της βούλησης οδηγεί στις αποτυχίες. Σε παλαιότερες περιόδους κρίσης ο καπιταλισμός άφηνε τον έλεγχο της κατάστασης στο κράτος. Αυτός ο μηχανισμός αναλάμβανε δράση και σαν πυροσβέστης έσβηνε τις φλόγες της καταστροφής. Δημιουργούσε οικονομίες έκτακτης ανάγκης και έθετε παραγωγικές δυνάμεις και μέσα παραγωγής προς μία κατεύθυνση.
Απ’ ό,τι φαίνεται έχει απολεσθεί η πρότερη σοφία και διανύουμε περίοδο αποκλειστικής εγγύησης των κερδών ενός μόνου κλάδου: των μεγάλων πολυεθνικών φαρμακευτικών ομίλων. Το ερώτημα όμως είναι εάν υπάρχει δυνατότητα επιβολής κάποιας εναλλακτικής ώστε να υπερβούμε την υπάρχουσα κατάσταση ή αν πάλι θα κυριαρχήσει το δόγμα «There is no alternative» και όποιον πάρει ο Χάρος;
