Ήταν 25 Μαΐου του 2021 όταν άρχισε να γίνεται talk of the town πως ο Hip-Hop Artist Μιθριδάτης έβγαλε καινούριο τραγούδι που τα σπάει.
Το για να «Μη στα Χρωστάω» ήρθε την κατάλληλη στιγμή για να ξυπνήσει μια μουδιασμένη κοινωνία, που είχε αρχίσει να συνηθίζει.
Σε λιγότερο από μια εβδομάδα είχε ξεπεράσει τα 1.000.000 views, ενώ είχε γίνει σημείο αναφοράς και έντονων συζητήσεων τόσο στα social media, όσο και στο δημόσιο βίο. Μέχρι και στο ελληνικό κοινοβούλιο έφτασε. Δεν μπορούσε να γίνει αλλιώς, αφού οι στίχοι του περιέγραφαν με τον πιο εύστοχο τρόπο την δυστοπία εντός της οποίας ζούμε. Πανδημία, πουλημένα ΜΜΕ, επαναστάτες του καναπέ, στοχοποίηση καλλιτεχνών, αγανακτισμένοι και μια κυβέρνηση εξουσίας και απόλυτης διαφθοράς.
Ένα 12λεπτο μανιφέστο, ένα μουσικό φιλμ με πράξεις, αιτίες, αφορμές και πάνω από όλα με θυμό και τσαμπουκά που ένα χρόνο αργότερα επιβεβαιώνεται με τον πιο οδυνηρό τρόπο.
Και επειδή δεν κάνει να τους τα χρωστάμε ας αρχίσουμε να τους στέλνουμε τον λογαριασμό…
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗ ΤΑ ΧΡΩΣΤΑΩ
ACT I
Κυβέρνηση με σήμα το κουταλοπίρουνο
κι ένα φλώρο ξαφνικά έχεις για τύραννο
Μια Πρωθυπουργάντζα, που έχει στη καβάτζα
κάθε ορντινάντζα, δευτεράντζα για μπροστάντζα.
όλοι όρνιθες του αρίστου και funny
και θα ‘λεγα “Εντάξει φίλε, μάλλον πλάκα κάνει
ο Λουδοβίκος μας, ο άρχοντας, ο άναξ”
αν ο κόσμος δεν κατάπινε όλη μερα Xanax.
Υπουργός αηδίας και πρωτογονίας
δίνει απλόχερα μαθήματα ηγεμονίας.
Μα και το Υπουργείο Ευχελαίου και σπηλαίου
δίνει άλλη διάσταση στην έννοια του χυδαίου
Φρουφρού κι αρώματα, όλα τα δικαιώματα
μες στης νύχτας τα καμώματα, αυτόματα.
περνάνε νομοσχέδια εκτρώματα, στα χώματα
διαβολοσκορπίσματα τα ανεμομαζώματα.
Συνταγματική εκτρόπα, χωρίς ντρόπα
μια κατάστα ψυχοτρόπα, χωρίς ντόπα.
Οκτάωρη εργασία είναι μπαναλιτέ
και κάθε υπερωρία, θα είναι απληρωτέ.
έξω απ’ την ενορία, οι προσκυνηταί
διαδήλωση, πορεία; Ε όχι ρε ψηλέ.
Για κάθε σου απορία, έχουν μια διμοιρία
Ένας λαός σε μία δυστοπία κι ομηρία.
Ομάδες της καταστολής, για να ‘σαι ασφαλής
Στα περιπολικά το κράτος είναι μερακλής
Και μπλε στολές μες στις σχολές να βγάζουν θυμικό
πάνω στους φοιτητές ξυλοδαρμό και χημικό.
Άκου και το πιο καθησυχαστικό
να ‘χεις ΜΑΤατζήδες και στο καθιστικό
ξέρεις, από κάτω από το κλιματιστικό
και δε θα θέλεις μάγκα μου ούτε συναγερμό
Μιλάει για ανάπτυξη και ο foolie functional
γουστάρει ρεντικουλαμέντι international
Και οι Βρυξέλες ρίχνουν γέλωτα πηγαίο
καθώς βουτάνε τράτα, οι δίπλα στο Αιγαίο.
γι’ αυτό πήρε φρεγάτα το αγόρι το μοιραίο
το κατακλυσμιαίο, τι θέλεις ρε πλεμπαίο;
Ο καταλληλότερος στο ποστ το αγοραίου
για τον μικρομεσαίο, με αμελητέο μηνιαίο.
Πλαισιωμένος με ξεφτέρια κυβερνητικά
τίγκα βιογραφικά, με άλφα στερητικά
Ο αδιανόητα ανόητος κι αμετανόητος
αυτονόητα ατιμώρητος, μα ακριβοθώρητος
αφόρητα απτόητος και ανιστόρητος
ο δανεικός κι αγύριστος κι ανυποχώρητος
Ο κολλητός, ο μιλητός, ο εκλεκτός μετακλητός
και ο μολυβοχρυσοκαντιλοπελεκητός
Μιλιούνια από ‘δω σε κάτι μπατζανάκια
να φτιάξει μασκουλέτα αυτός που φτιάχνει καζανάκια
Πεσκέσι τ’ αναθέσι, για κάτι μερεμέτια
σε κουνιάδες, συνυφάδες, ρουσφέτια και τέτοια
στην αφάνεια, παράνοια στα χρονικά της Narnia
τόσα σκάνδαλα που δε χωράνε ούτε σε Scania.
Μέλι είναι το έλλειμμα και είναι το μέλημά τους
ν’ αφήσουν ένα ρημαδιό, ξανά στο όνομά τους
ACT II
Έχω έκτη αίσθα, I see dead people
Να θηλάζουνε την πρωθυπουργική τη nipple
Ψηφοφόροι, σουρταφέρτες πηγαινέλες
μόνο συνεπείς σε ποδοσφαιρικές φανέλες
Σε Gremlin μετατρέπεται με φαγητό ο Gizmo
και ο απολιτίκ στην πείνα γίνεται φασίζμο
Ακροδεξιό γκωνάρι ακρογωνιαίο
τα τραγιά ψάχνουν τράγο αποδιοπομπαίο
Σκόρπα μου ξανά τα Σκοπιανά, τα σκόπιμα
περικεφαλαία σκούπα, σφυροκόπημα
Ενώ προσφυγόπουλα μέσα σε λασπόνερα
βουλιάζουν οι απόπειρες σε οδυνηρά βαλτόνειρα.
Κουτοπόνηρα οι “Ναι μεν αλλάδες” με ζοχάδες
Έχουνε τη μύγα, κατ’ επέκταση κουράδες
Μυριάδες ψήφιζαν μια ζωή κλεφτοκοτάδες
απηύδησαν και είπαν να το ρίξουν σε φονιάδες
Εσύ δουλίτσα να ‘χεις και όπου γείρει η πλάστιγγα
Εληνάρες μ’ ένα λου, αυτή η μάστιγα
Το ‘παιζες Hugh Hefner, με ξένη πορτοφόλα
Τώρα για διακόσμηση έχεις την κατσαρόλα
Είσαι ψηλομύτης, σε χώρα χαμηλοκώλα
ατέρμονα λατέρνατιβ, με τρύπια αεροσόλα
αποψάρα έχοντας, πάντα απέχοντας
λιγάκι είσαι δουλάκι, όσο πατά ο φιλελέφαντας
Κοίτα τη βολή, κυρ Παντελή, ζωντόβολο
συνήθισε το dildo και μετά θα ‘ναι καλόβολο.
Πάλι για το πόπολο, ούτε πόμολο ρε ‘συ
δίνω κώλο εσύ κι εγώ πόνο στην πολωση
Όλα στη διαφθορά και μες στην κάμφορα
δεν κάνει διαφορά η συμφορά και σφύρα αδιάφορα
τον κώλο σου σε αφορά να αγαπάς παράφορα
μη σου παίζει και η συνείδηση παιχνίδια διάφορα.
Νομίζεις είσαι άρχοντας, αλλά είσαι πληβείος
νιώθεις μικροαστός ή μικροαστείος
Σίγουρα ανήκεις στη σωστή κατηγορία
Είσαι γιος του Παρταόλα ή ο γιος του Παρτατρία;
Ναι, δεν είστε οι πρώτοι, ούτε οι τελευταίοι
είστε ενδιάμεσα, άρα απλά τυχαίοι
και κάλλιο τελευταίοι, παρά τελειωμένοι
γιατί ο τελευταίος κλείνει πόρτα καθώς μπαίνει.
ACT III
Ενημέρωση απ’ τα Μου Μου Ε κι αλίμονο
κι είναι όλα ανάποδα σαν σε δεξιοτίμονο
Σωστή διατύπωση στην πρόταση με πόρωση
κάνει εντύπωση η αποστήθιση με βόθρωση
Εμπαιγμός, αποκεισμός και αποσβόλωση
το φρύδι απ’ την ανόρθωση, παθαίνει υπερκόπωση
Στομωμένα στόματα με πτώματα στο τσάνελ
σέρνονται με γόντατα τα πτώματα στο πάνελ
Σφουγγίζουν σάλια, ανάβουν μανουάλια
τα χάλια κάτω απ’ το χαλί να αποσβεστούν τσουβάλια
Αέρισμα στην τόμπολα, με τα ευρώ βεντάλια
γι’ αυτό εσείς ρεμάλια, ό,τι προστάξουν τα κανάλια
Η επικαιρότητα μέσα στο principality
ψευτιλίσιους, σαν σάπιο show και reality.
Σους, σιωπή και σώπαινε, η TV μιλάει τώρα
είναι το πολίτευμα που έχει πια η χώρα.
Πλούσια τα δώρα, ρεπορτάζ σπεκουλαδόρα
βγαίνει στη φόρα, η παραπληροφόρα κάθε ώρα
Όλοι στα κρεβάτια σας μέχρι να φύγει η μπόρα
και “Νατουραλμόν” θα πει η Πάστα Φλώρα
Πρωτοσέλιδα, για κάθε τσέλιγκα
τα σκατά πάνε παντού πετώντας τα σε έλικα
Τώρα fake news λένε την προπαγάνδα
με χαρτοπολτό από ευρώ, φτιάχνεις αδριάντα
Ο ηγέτης μας στο σετ, για συνέντα τετ-α-τετ
ρωτάει ο Pinocchio, απαντά ο Pinochet
Μηχανορραφία η δημοσιογραφία
του καθεστώτος φτιάχνεται η αγιογραφία
Αλλά μη μου αγχώνεσαι, “Hakuna Matata”
Μην είσαι πιο πολύ απ’ όσο πρέπει τρομοκράτα.
Ούτε γάτα ούτε ζημιά, καναπεδοπατάτα
γαμάτα τα μαντάτα για την αρχοντοχωριάτα
Ελπίζω να μη μαθευτούν ποτέ όλα τα data
γιατί όλοι θα γίνουν εορταστική πινιάτα
ACT IV
Και να η πανδημία, η μοιραία γνωριμία
όλοι στην υστερία, εν κρανίω τρικυμία
Όλα στη ζωή σου γίναν μια παρανομία
το “σώζων ευτόν” να διαχέει δυσοσμία
Η δυστυχία των πολλών, των λίγων βουλιμία
“Ο λύκος στην αναμπουμπούλα” λέει η παροιμία
Μακάβριες στατιστικές παίρνουν ανήφορο
και απόσταση το κράτος, στο λογικό μα ασύμφορο
Εύκολο το πλάνο για να σώσουν κοσμάκη
κλειδαμπάρι στο αμπάρι τιμωρία και μπερντάκι
Σπάσε καραντίνα, μισθουλίνι, πρόστιμο
με ωμό αυταρχισμό, εκφοβισμό και σαδισμό
Με τον ιό σαν πρόσχημα για απαγόρευση
με μότο “Χέσε το ΕΣΥ και κάνε μας αγόρευση
χεσ’ την ύφεση και κλάδους στη διακόρευση
χέσε οφειλές και τα λουκέτα σε συσσώρευση
Σιγά μη διοριστεί γιατρός νοσηλευτής
και να γίνει ο κλινικής ζητιάνος και ληστής;
Σιγά μην επενδύσουν στραγάλι για μια ΜΕΘ
όσοι νοσούν σπιτάκι τους, ν’ ακούσουν Megadeth
Μέτρα προστασίας με βάρκα την ελπίδα
μέτρα που από άσυλο έχουνε σφραγίδα
Μέτρα από μπαλάκια που γυρνάνε σε κληρωτίδα
η κατακλείδα, μέτρα που σου σφίγγουν καρωτίδα
Κι εγώ αδημονώ και γι’ άλλο μέτρο οξύμωρο
ταξικό, εφήμερο, μα μόνιμο κι επίμονο
“Ατομική ευθύνη” λέει η αυτού εξοχότης
εκτός και αν είσαι της κυβέρνας ή το αφεντικό της
Τώρα βγες, μουσαφίρηδες, τουρίζμο
Τώρα φταις, μπουντρούμι και εγκλείζμο
Ασφαλής, χωρίς εισόδημα κι εσώκλειστος
για να σουλατσάρει ο Ανεμελόκτιστος
Αστεία δυναστεία που φλερτάρει επταετία
και το Σύνταγμα, ένα όνομα απλά σε μια πλατεία
Επιστημονική επιτροπή κάνει το κήρυγμα
αυτοί που στον παπά κάμνουν χειροφίλημα
Δεν κολλάει όμως στου θεούλη την οικία
αλλά να ξέρεις πως και το κιμόνο είναι θρησκεία
Τρομολάγνοι στα παραθύρια σέρνουνε σαρκίο
και γελάω σαν τον Μπούτια στο Ερωτοδικείο.
Το δεσμοφυλακείο να γίνει θες οικείο
Με sms στο φαρμακείο, για υπογλώσσιο δισκίο
στη δουλειά με λεωφορείο και σπίτι στις εννιά
Ψωμί λοιπόν, ελιά και Κοβιντ-19
Χωρίς ελευθερίες, μα μην είσαι άπληστορ
έχεις Νετφλιξέτο, έχεις και το Apple Store
Κάθε σπιτικό ο λαβύρθνθος του Πάνα
δέρνει η μάνα το παιδί και το παιδί τη μάνα
Μεγάλοι και μικροί, τηλεργάσα, τηλεκπαίδα
και οι ζωές μας στο εξής, με τηλεχειροπέδα
Η μάζωξη στο σπίτι πια δεν επιτρέπεται
και η γειτόνισσα σε σπιούνο μετατρέπεται
Τι γκαντεμιά που έκατσε η παντέμια
και τα καρύδια των πολλών γίναν μακαντέμια.
Άλλοι προσεκτικοί κι άλλοι στέκουν προσοχή
άλλοι σε όλα “Χ” κι άλλοι στην ενοχή
άλλοι στην εξοχή, διακοπή μ’ αποδοχή
άλλοι δεν έχουν πλέον αντοχή στην αποχή
ή ανοχή σε άλλο διάταγμα από την Κατοχή
ούτ’ υπομονή για τη δική σου γνώμη και εκδοχή
Δώστε ένα πακέτο στα μίνιονς του Kaiser
και εύχομαι το billions ναι είναι ΚαλοPfizer
Και όταν θα επέλθει η ανοσία στην αγέλη
θα δούμε πόσες μέλισσες θα υπάρχουν στην κυψέλη
και εν τέλει ύστερα απ’ τη λαίλαπα του Κόβιντα
πόσα βλήτα και απόβλητα θα βγουν αλώβητα.
ACT V
Ο ψεύταρος, ο δήθεν, προτρέπει σε συμμόρφωση
κάνε πρόποση, στη μούγκα και στην κώφωση
Βλεφαρόπτωση, στο λόγω τον νωθρό σου
Πάρε το ορθό σου και βάλτο στον ορθό σου
Χώσε ποίηση για να πέσει κοινοποίηση
ούτε λόγος όμως για κινητοποίηση
Κάνε statement, κάνε μου μια δήλωση
και άσε τα παιδιά να κάνουνε διαδήλωση
Καλά δεν περιμένω να σκίσεις και λιοντάρι
κι ανάμεσα στα πόδια να φυτρώσεις και ζευγάρι
Υποκριτική ή κριτική και διακοσμητική
αποκρουστική σου μοιάζει η αυτοκριτική
Πιο σωστός κι απ’ όλους τους σωστούς
πιο Χριστός κι απ’ ό,τι ο Ιησούς.
Κι ίσως πιο ίσος κι απ’ τους ίσους
γουστάρεις και ποντάρεις στη ρητορική του μίσους
Ο μούφα αλληλέγγυος δε θέλει το διακρίσι
μέχρι το log out και η εφαρμογή να κλείσει
Ο ίδιος που ο διπλανός του αν ψοφήσει
δε δίνει ένα αποχαιρετιστήριο γαμήσι
ACT VI
Είναι γνωστό όλοι έχουνε απόψεις
και στο ίντερνετ το νόμισμα έχει χίλιες όψεις
Με τη χαζομάρα σου σε προφίλ προσόψεις
συνοπτικά συνάψεις, μπορείς να πετσοκόψεις
Κάθε σκρολ, λιθοβόλα και αφόρα
πληθώρα από troll στην εργατοώρα
Σαρκοβόρα σχόλια, κλακαδόρα support
από Θανατοφάγους του Λόρδου Voldemort
Η μάχη θα κριθεί πάνω στο keyboard
στα unfollow, στα block, στα mute και στα report
Οι μεν φωνάζουν “γίδια”, οι δε φωνάζουν “πρόβατα”
και οι δυο ακολουθούν μετά απ’ το “ροβόλα τα”
Πιο πολλά τα σχόλια του κάθε κακιασμένου
κι από τα πλάνα του πουλιού του Γιάννη Κοκιασμένου
Απ’ την άλλη η μανταμίτσα, ούτε που χολοσκάει
Δε φτουράει τ’ αποφάι, άμα έχεις WiFi
Ναι μανούλι, να ποστάρεις το κουτάβι το γλυκούλι
ένα μαρούλι, δίπλα τσάι και στο φόντο ένα bonsai
Φίλτρο για προγούλι, νύχια, μπούτια, παραλία
Selfie στην τοποθεσία… “Αναισθησία”
ACT VII
Κι εμείς οι καλλιτέχνες τα παράσιτα
Καταπίνουμε τα προσβολίδια αμάσητα
από τραχανάδες, γιαπηδοχαλβάδες
αμοιβάδες να μας λεν τεμπελχανάδες
Τουμπεκί τραγουδιστό οι διορισμένοι
κάνουν τον Marcel Marceau οι βολεμένοι
Και οι φίρμες να μου κάνουν τους τουρίστες
οι πρωϊνοδουλίτσες φρικάρουν κι οι χομπίστες
Οι αρτίστες πεταμένοι, χειροπόδαρα δεμένοι
και μέσα στη συντέλεια, ανάγκη ή πολυτέλεια;
Εδώ ο κόσμος χάνεται, το θέατρο να μένει
που στο κάτω-κάτω, είναι όλοι τους διεστραμμένοι
Βολεύει που η φάση είναι ξεφτιλισμένη
ποιος χέστηκε που είστε πεινασμένοι;!
Σε τηλεγλεντοκόπι, κόποι καίγονται σαν πελεκούδι
ενίσχυση θα πάρεις της κωλότσεπης το χνούδι
Οι διαλεκτοί της εξουσίας για δοσοληψία
ούτε μετά την πανδημία δε θα ‘χουν χειραψία
Γι’ αυτό εγώ δεν είμαι της τέχνης εργαζόμενους
Είμαι ο σύζυγός της και ο κρυφός της γκόμενος
Lyrics: Mithridatis [Greek Subtitles Available]
Produced by Mithridatis
Mix: Michalis Papathanasiou, Mithridatis
Recording/ Mastering: Michalis Papathanasiou
Directed by Mithridatis
Post Production: The END
Special Thanks to Sherif Francis
Production Management: Amok Time Arts | In Light Studio