Χρόνια τώρα, από την εποχή που βρισκόταν στην αντιπολίτευση, η ΝΔ δημιούργησε το ψευδές αφήγημα της αύξησης της εγκληματικότητας στα χρόνια της διακυβέρνησης Τσίπρα, ως επιχείρημα εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ που δήθεν επέτρεπε σε εγκληματίες να δρουν ανεξέλεγκτα. Ασφαλώς τα στοιχεία έδειχναν το αντίθετο, ότι δηλαδή ήδη από τις αρχές της περασμένης δεκαετίας, η εγκληματικότητα έβαινε μειούμενη. Τρία και πλέον χρόνια από την ημέρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας και η κυβέρνησή του προσέλαβε για να ικανοποιήσει την ιδεοληψία της και τον μέσο νοικοκυραίο που μεθοδευμένα τρομοκράτησε λέγοντάς του ψέματα, πάνω από 4.000 αστυνομικούς, ο ίδιος, οι υπουργοί του και διάφορα στελέχη της παράταξης του, επιμένουν ότι πράγματι η εγκληματικότητα έχει περιοριστεί. Ξεστομίζουν ψέματα και το γνωρίζουν.
Αξιοποιώντας το πλεονέκτημα ότι μπορούν να ισχυρίζονται ό,τι θέλουν, χωρίς να του ζητούνται αποδείξεις, υποστηρίζουν από χθες ότι η μικρή και μεσαία εγκληματικότητα έχει περιοριστεί τα τελευταία χρόνια κατά πάνω από 20%. Ούτε διευκρινίζουν βέβαια ποια αποκαλούν μικρή και μεσαία εγκληματικότητα, ούτε βέβαια κανείς απαιτεί να προσκομίσουν στοιχεία που να πιστοποιούν αυτή τη θετική εξέλιξη. Δυστυχώς για τους ίδιους, κυρίως όμως για την κοινωνία, η πραγματικότητα είναι διαφορετική και αυτό αποδεικνύεται από τα στατιστικά της ίδια της αστυνομίας. Ας υποθέσουμε για την ευκολία της συζήτησης, ότι ως μικρή και μεσαία εγκληματικότητα, η κυβέρνηση εννοεί τις κλοπές, τις διαρρήξεις, τις παραβιάσεις του νόμου περί όπλων ή ναρκωτικών, την ενδοοικογενειακή βία και άλλα αδικήματα, αλλά όχι για παράδειγμα τις ανθρωποκτονίες, οι οποίες αυξάνονται από το 2018 και μετά.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της αστυνομίας που επιμελώς αποκρύπτουν εκείνοι που προσέλαβαν πάνω από 4.000 αστυνομικούς, χωρίς να τους παρέχουν έστω τη στοιχειώδη εκπαίδευση, το 2021 (τελευταία χρονιά για την οποία υπάρχουν στοιχεία) σημειώθηκαν 77.887 κλοπές, αντί των 81.662 που είχαν σημειωθεί το 2020. Το 2019, ο αριθμός αυτός ήταν 81.734 και το 2019, 74.183, λιγότερες δηλαδή και από αυτές που καταγράφηκαν πέρυσι. Οι απάτες, οι οποίες υποθέτουμε ότι επίσης εντάσσονται στη μικρή ή μεσαία εγκληματικότητα ήταν 3.184 το 2018, 3.327 το 2019, 4.455 το 2020 και 5.386 το 2021, ενώ και τα αδικήματα της εκβίασης είναι επίσης περισσότερα, από 192 το 2018, σε 312 το 2021. Περισσότεροι είναι βέβαια και οι παραβάτες του νόμου περί όπλων: από 4.643 το 2018 αυξήθηκαν σε 6.793 το 2021, ενώ και όσοι παραβίασαν τον νόμο περί ναρκωτικών ήταν 13.073 το 2018, αλλά 13.458 το 2020 και μειώθηκαν στους 12.841 το 2021. Καμία αξιοσημείωτη μεταβολή δηλαδή.
Εκεί που παρατηρούνται σημαντικές διαφορές, με αύξηση όμως της εγκληματικότητας και όχι μείωση είναι στα αδικήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας, που αυξήθηκαν από το 2020 κατά πάνω από 400, στα αδικήματα κατά περιουσιακών δικαιωμάτων που αυξήθηκαν τον τελευταίο χρόνο κατά πάνω από 3.000, στα αδικήματα κατά της προσωπικής ελευθερίας που αυξήθηκαν επίσης τον τελευταίο χρόνο κατά πάνω από 2.000, στα αδικήματα κατά της σωματικής ακεραιότητας, που αυξήθηκαν από το 2020 κατά πάνω από 1.000 και στα αδικήματα περί ενδοοικογενειακής βίας που αυξήθηκαν από το 2020 κατά πάνω από 3.000. Αυξημένοι είναι τέλος και οι βιασμοί: το 2018 ήταν 157, το 2019 ήταν 167, το 2020 ήταν 242 και το 2021 ήταν 353. Λιγότερες αντιθέτως είναι τα τελευταία δύο χρόνια οι ληστείες, οι οποίες περιορίστηκαν από τις 4.358 του 2018, σε λίγο πάνω από 2.500 χιλιάδες το 2021. Τα στατιστικά που η ίδια η αστυνομία δίνει κάθε χρόνο στη δημοσιότητα είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα της και κάθε πολίτης μπορεί να τα εντοπίσει ώστε να κάνει τις συγκρίσεις. Η ουσία όμως δεν είναι η αύξηση ή μείωση ανά χρονιά διαφόρων εγκλημάτων, ούτε βέβαια το να διαπιστωθεί αν η αστυνομία κάνει ή όχι σωστά τη δουλειά της, καθώς κάτι τέτοιο απαιτεί περισσότερη γνώση και μεγαλύτερη ανάλυση. Η ουσία είναι ότι απολύτως συνειδητά η κυβέρνηση εξαπατά τους πολίτες, επαναφέροντας δολίως το ψευδές επιχείρημα περί πάταξης της εγκληματικότητας. Άλλοτε δια του ίδιου του πρωθυπουργού και άλλοτε δια της εκάστοτε ντουντούκας του: του κ. Γιάννη Οικονόμου ή του κ. Νίκου Ρωμανού.
