Γεφύρι Κορακονησίου, Δήμος Αργιθέας, πιθανή χρονολoγία 1201;
Ένα δυσεύρετο, παμπάλαιο, μονότοξο γεφύρι στα δύσβατα της Πίνδου! Εδώ γύρω μιλούν οι ποταμοί, τα ρέματα και οι βαθιές χαράδρες. Αν είχαν στόμα τα βουνά και μεις αυτιά να ακούσουμε, θα σιωπούσαμε για πάντα..
Τα πέτρινα γεφύρια στην Αργιθέα και τ’ Άγραφα ήταν απαραίτητα για την επιβίωση των ανθρώπων αλλά και τη διασπορά τους. Ίσως αυτό να ναι το γηραιότερο που στέκει όρθιο. Κάποτε ήταν πολυσήμαντο και πολυσύχναστο. Σήμερα, κάνει συντροφιά μονάχα με τον καλά κρυμμένο ποταμό, Αρέντα και τα πλατάνια που στέκουν στις όχθες του. Εξυπηρέτησε για αιώνες την πεζοπορική σύνδεση των χωριών Πολυνέρι και Μυρόφυλλο με τα Ελληνικά.
Εδώ μέσα εξελίχτηκαν σενάρια επιβίωσης των σκληροτράχηλων ανθρώπων της περιοχής, αλλά και δραματικές σκηνές, θανάτου και ανθρωποκυνηγητού. Τα μονοπάτια που οδηγούν σε αυτό εξιχνιάστηκαν ”σχεδόν”. Το πέρασμα του ενιαίου μονοπατιού της Πίνδου Pindus Trail από το γεφύρι κρίνεται απαραίτητο για την καλή σύνδεση του όρους Χατζή με τα βουνά των Αγράφων.
Το γεφύρι φαίνεται πως στέκει αρκετά καλά όσο αφορά τη στατικότητα του, ενώ έχει δεχθεί την φροντίδα μαστόρων τα τελευταία χρόνια (αρμολόγημα σε μέρος της βάσης του>άγνωστο για την ώρα πότε έγινε η συντήρηση, καθώς και αν η χρονολογία που αναγράφεται στη βάση του τεκμηριώνεται..
