Περίσσεψαν τα «μπράβο» στον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη για τη χθεσινή του απόφασή να κλείσει τις εκκλησίες. Μέχρι εδώ καλά, φαντάζομαι όλοι συμφωνούμε προσπερνώντας ακόμη και το γνωστό ότι κάθε φορά που ένας δημοσιογράφος λέει «μπράβο» σε έναν πρωθυπουργό η δημοσιογραφία χάνει ένα μέλος της κι η εξουσία κερδίζει έναν φίλο.
Ας δούμε όμως το θέμα στις πραγματικές του διαστάσεις: Στα χέρια του Μαξίμου υπάρχει μια Πράξη Νομοθετικού περιεχομένου από τις 25.02.2020. Θυμίζω ότι μία ημέρα μετά είχαμε το πρώτο επιβεβαιωμένο κρούσμα covid-19 στην Ελλάδα.
Τι έλεγε αυτή η ΠΝΠ: ότι μαζί με τα Πανεπιστήμια και τα σχολεία είχε δοθεί αρμοδιότητα με Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) Παιδείας και Υγείας να κλείσουν οι θρησκευτικοί χώροι. Χρειάστηκαν 22 ολόκληρες ημέρες, 351 νέα επιβεβαιωμένα κρούσματα και δυστυχώς 4 νεκροί στον πρωθυπουργό για να υλοποιήσει αυτό που ο ίδιος και η κυβέρνησή του νομοθέτησαν.
Στο μεσοδιάστημα, σύμφωνα με το ρεπορτάζ, τηλεφώνησε δύο φορές στον Αρχιεπίσκοπο (γιατί άραγε) πετώντας εί της ουσίας ο ένας στον άλλον το μπαλάκι της ανευθυνότητας.
Τι έλεγε τότε η ΠΝΠ
Στο άρθρο 1. παράγραφο 1 ανέφερε χαρακτηριστικά:«1. Προς τον σκοπό της αποφυγής κινδύνου εμφάνισης ή και διάδοσης κορονοϊού που ενδέχεται να έχουν σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία, μπορεί να επιβάλλονται μέτρα πρόληψης, υγειονομικής παρακολούθησης, καθώς και περιορισμού της διάδοσης της νόσου.
2. Τα μέτρα αυτά συνίστανται: (στ) στην προσωρινή απαγόρευση της λειτουργίας σχολικών μονάδων και πάσης φύσεως εκπαιδευτικών δομών, φορέων και ιδρυμάτων, δημοσίων και ιδιωτικών, κάθε τύπου και βαθμού, χώρων θρησκευτικής λατρείας, καθώς και στην προσωρινή απαγόρευση και αναστολή μετακινήσεων για οποιονδήποτε λόγο του εκπαιδευτικού και λοιπού προσωπικού και μαθητών, σπουδαστών, φοιτητών οποιωνδήποτε εκ των ανωτέρω σχολικών μονάδων, εκπαιδευτικών δομών, φορέων και ιδρυμάτων…».
Θεολογικά το ζήτημα έχει ή θα έπρεπε να έχει λυθεί προ πολλού: Είμαστε «κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση», συνεπώς είμαστε δημιούργημα του Θεού προικισμένοι από τον ίδιο με το αυτεξούσιο, ακόμη και να τον αρνούμαστε.
Ουσιαστικά η Πολιτεία είναι εκείνη που αποφασίζει με πρώτιστο μέλημά της την προστασία του κοινωνικού συνόλου.
Πρακτικά, η ευκαιρία για τον Αρχιεπίσκοπο και την Πολιτεία χάθηκε εκείνον τον μακρινό πλέον Σεπτέμβρη του 2018 όταν ο τότε πρωθυπουργός έφερνε μια πρώτη και ήπια, κατά γενική ομολογία, συμφωνία Πολιτείας – Εκκλησίας και αυτοί που σήμερα ξιφουλκούν κατά της εκκλησίας και μοιράζουν «μπράβο» στον Κυριάκο είχαν σηκώσει τα ιερά λάβαρα της επανάστασης κατά των «άθεων κομμουνιστών». Αλλά είπαμε, η ζωή (μπορεί κι ο Θεός) έχουν μια τάση να σου επιστρέφουν ό,τι κοροϊδεύεις…