Το Πολυτεχνείο είναι θέμα ταυτόχρονα εξαντλημένο και παρθένο. Το τεύχος του Hot.Doc History που θα βρίσκεται ένθετο στο Documento της Κυριακής 10 Νοεμβρίου 2019 αποφεύγει την πεπατημένη.
Συνδυάζει την επιστημονική/χρονολογική καταγραφή των γεγονότων με τη βιωματική εμπειρία (έναν τομέα που έχει κακοπάθει τελευταία χρόνια) σε πρώτο πρόσωπο. Δίπλα στην ερευνητική τεκμηρίωση παρατίθενται οι εμπειρίες κάποιων από τους πρωταγωνιστές (οι ίδιοι δεν αποδέχονται τον χαρακτηρισμό) των τριήμερου 14-17 Νοεμβρίου ΄73. Σαν μια άσκηση ενάντια στη λήθη και τη δημαγωγία.
Στις σελίδες ξαναζωντανεύει ολόκληρη η περίοδος που προηγήθηκε και οδήγησε στην κλιμάκωση. Στην υπέρβαση της «νυκοκοιραίικης νοοτροπίας που υπαγόρευε «Δεν βλέπεις; Κανείς δεν αντιστέκεται! Εδώ δεν ήρθες για να ασχοληθείς με περίεργα πράγματα, εδώ ήρθες να σπουδάσεις, να δεις προκοπή. Σώπασε και δούλεψε, λοιπόν».
Ανατρέχουμε στα πρώτα σκιρτήματα αντίστασης, στα βασανιστήρια της Ασφάλειας, τις πρώτες μαζικές φοιτητικές οργανώσεις, την ΕΜΕΠ και ΕΚΙΝ, στους εθνικοτοπικούς συλλόγους που γίνονται κυψέλες αντιδικτατορικών δράσεων, την απεργία των υπομηχανικών, τη συναυλία των Μαρκόπουλου – Ξυλούρη στο Σπόρτιγκ, τις επιστρατεύσεις φοιτητών, την κατάληψη της Νομικής, το «Βέλος» και την πρόβα τζενεράλε με το μνημόσυνο του Γ. Παπανδρέου
Αντιλαμβανόμαστε πώς δρουν τα ιστορικά υποκείμενα στις κρίσιμες στιγμές: «Φυσικά εμείς δεν είχαμε ιδέα πως όσα κάνουμε έχουν σχέση με την Ιστορία, εμείς απλώς ακολουθούσαμε την ορμή και τη σκέψη μας, απαντούσαμε καταφατικά στην πρόσκληση των ημερών».
Ή όπως συμπληρώνει ένα μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής Κατάληψης, «ακόμη και αν τα πρόσωπα δεν το υποψιάζονται ή δεν το θέλουν, οι πράξεις τους και οι μεταξύ τους σχέσεις λειτουργούν σαν προετοιμασία για κάτι μεγαλύτερο, κάτι με μακροχρόνιες ιστορικές συνέπειες».
