Ένα βιβλίο για τον Νίκο Ξυλούρη

Επανακυκλοφορία της έκδοσης για εκείνον που τραγουδούσε για να σμίξει τον κόσμο.

«Με πήρε ο πατέρας μου στο γλέντι. Νέος εκείνος που έπαιζε, νέα εγώ που χόρευα –λέγανε χόρευα και καλά–, οπότε αυτή η χημεία γίνεται στους νέους ανθρώπους. Ετσι είδα τον Νίκο, κι έτσι με είδε ο Νίκος. Κυριακή τον είδα και Καθαρά Δευτέρα είχαμε γλέντι. Την Τρίτη το βράδυ ήρθε και μου ’κανε καντάδα. Από κει εξακολούθησαν οι καντάδες. Μετά από ενάμιση χρόνο μιλήσαμε. Σε τέσσερις πέντε μήνες κλεφτήκαμε· το ’58» αφηγείται η Ουρανία Ξυλούρη για την πρώτη της συνάντηση με τον «Αρχάγγελο της Κρήτης» στο βιβλίο «Νίκος Ξυλούρης – Τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο» που μόλις επανακυκλοφόρησε σε δεύτερη συμπληρωμένη έκδοση από τον Μετρονόμο – είχε πρωτοεκδοθεί πριν από δέκα χρόνια στο πλαίσιο του έτους Νίκου Ξυλούρη.

«Είχε το πλεονέκτημα οτιδήποτε και αν τραγούδησε να το κάνει κτήμα όλων, γεγονός που χαρακτηρίζει μόνο τους πολύ μεγάλους ερμηνευτές. Και αυτό γιατί δεν ήταν απλά ένας μεσολαβητής των τραγουδιών αλλά μύστης μιας τελετουργίας» γράφει ο Θανάσης Συλιβός στον πρόλογο της έκδοσης, στην οποία έχει συγκεντρώσει με τη συνδρομή της οικογένειας Ξυλούρη σπάνιο φωτογραφικό υλικό, αναλυτική δισκογραφία, κείμενα ανθρώπων της μουσικής και αφηγήσεις του Χρήστου Λεοντή, του Χριστόδουλου Χάλαρη, της γυναίκας του Ουρανίας, του γιου του Γιώργου και του αδερφού του Γιάννη (Ψαρογιάννη).

Στο βιβλίο παρουσιάζεται η ζωή του Ξυλούρη, η παρακαταθήκη που μας κληροδότησε μέσα από τις συνεργασία του με τον Μαρκόπουλο, τον Ξαρχάκο, τον Λεοντή, τον Χάλαρη, η συμβολή του στο να γίνει η ποίηση κοινό κτήμα και ο μοναδικός τρόπος ερμηνείας του που αποτελεί σημείο αναφοράς μέχρι σήμερα. Τα κείμενα υπογράφουν οι Λίνος Κόκκοτος, Ηλίας Ανδριόπουλος, Γιώργος Μονεμβασίτης, Θωμάς Κοροβίνης, Αλέξης Βάκης, Θεμιστοκλής Παντελόπουλος, Σταύρος Γ. Καρτσωνάκης, Σπύρος Αραβανής, Σπύρος Κουρκουνάκης, Θόδωρος Βαλσαμίδης, Αγάπη Καλομοίρη και Γρηγόρης Παπαδογιάννης.