Η μουσική της σοφτ πορνό ταινίας των 70s «Στο δρόμο του θεού» είναι ένα αντεργκράουντ διαμάντι
Eνα πολύ ενδιαφέρον κινηματογραφικό σάουντρακ έχουμε πάλι στα χέρια μας χάρη στην B-Otherside Records που φέρνει στο φως χαμένα αντεργκράουντ διαμάντια. Η ταινία «Στο δρόμο του θεού» (1982) του Δημήτρη Αρβανίτη σαφώς μπορεί να είναι ήσσονος σημασίας, όχι όμως και η μουσική που έγραψαν γι’ αυτήν ο κιθαρίστας και συνθέτης
Κώστας Στρατηγόπουλος από κοινού με τον Βασίλη Δερτιλή, μέλη του ελληνικού art rock συγκροτήματος Apocalypsis. Η συνθήκη αυτή δεν ήταν ασυνήθιστη, η μουσική δηλαδή να υπερτερεί του καλλιτεχνικού έργου για το οποίο δημιουργήθηκε, και έχουμε πολλά παραδείγματα κυρίως από τον χώρο του σοφτ πορνό των 70s. Μην ξεχνάμε ότι σε τέτοιες ταινίες του Oμηρου Ευστρατιάδη, λόγου χάριν, απαθανατίστηκαν οι Πελόμα Μποκιού και πολλά ακόμη ροκ συγκροτήματα εν ώρα δράσης. Η ταινία του Αρβανίτη, από την άλλη, που έμεινε γνωστή και ως «Τα απόκρυφα μιας μοναχής», στο
χεύοντας φανερά στα εισιτήρια, θα χαρακτηριζόταν sexploitation αλά ελληνικά, με την ιστορία της 20άχρονης Αγγελικής που καταφεύγει σ’ ένα ορθόδοξο γυναικείο μοναστήρι των Μετεώρων για να βρει την αγάπη στο πρόσωπο του κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αλλά πέφτει τελικά πάνω στη σκληρότητα της αυταρχικής ηγουμένης, η οποία με τη σειρά της κρύβει τα δικά της ένοχα μυστικά. Ενδιαφέρον παρουσίαζαν οι χαρακτήρες δύο άλλων καλογριών που ήταν αντάρτισσες στα νιάτα τους και κατέληξαν στο μοναστήρι για να γλιτώσουν από το κυνηγητό στη μετεμφυλιακή Ελλάδα, κάτι που δείχνει ότι το σενάριο της Λίλης Γιαλέσα είχε και πολιτικές προεκτάσεις.
Το μέχρι πρότινος ανέκδοτο σάουντρακ της ταινίας του Αρβανίτη βασίζεται στον ήχο των συνθεσάιζερ και αν απομονώσει κάποιος ορισμένα κομμάτια, θα νομίσει πως ακούει γερμανικό Krautrock και όχι τις εμπνεύσεις ενός ντουέτου Ελλήνων ροκ μουσικών. Θα λέγαμε ακόμη ότι παραπέμπει στα αντίστοιχα εγχειρήματα από τη γειτονική Ιταλία (Φάμπιο Φρίτσι και Κλαούντιο Σιμονέτι για τα σπλάτερ του Λούτσιο Φούλτσι και του Ντάριο Αρζέντο αντιστοίχως), ακόμη και στις περίφημες ταινίες nunsploitation της εποχής (ιστορίες δηλαδή με ηρωίδες καλόγριες με καταπιεσμένη σεξουαλικότητα, που έκαναν θραύση σε όλη την Ευρώπη). Επαναλαμβανόμενα αγχωτικά μοτίβα, διαστημικοί ήχοι, απόκοσμα χορωδιακά φωνητικά, αλλά και τρία τραγούδια, που μόνο για το ένα –το «Είμαι ο πρώτος και ο τελευταίος» με την ερμηνεία του Γιάννη Ζουγανέλη– αντλούμε στοιχεία από την έκδοση. Υποθέτουμε έτσι πως η γυναικεία φωνή στο «Ασμα» και το «Μοιρολόι», με τη συμμετοχή χορωδίας, ανήκει στην πρωταγωνίστρια του φιλμ Μαριαλένα Κάρμπουρη. Εξαιρετικά τα οργανικά θέματα «Υπόγειες στοές» και «Μικρή ελεγεία» – ειδικά το δεύτερο είναι μια ακουστική μπαλάντα που κλείνει ατμοσφαιρικά το άλμπουμ. Oλη η μουσική όμως στο σύνολό της είναι καλοηχογραφημένη και μάλλον σπάνια για τα εγχώρια δεδομένα των σάουντρακ.
Το μέχρι πρότινος ανέκδοτο σάουντρακ της ταινίας του Δημήτρη Αρβανίτη κυκλοφορεί από την B-Otherside Records με τον τίτλο «Act of faith»
