Στο πολιτικό λεξιλόγιο του Κυριάκου Μητσοτάκη υπάρχουν όλοι οι όροι της πολιτικής, ακόµη κι αν είναι κακοποιηµένοι στην ερµηνεία τους. Οι άτυχοι νέοι στους οποίους απαγόρευσε την πρόσβαση στα πανεπιστήµια γίνονται τυχεροί επειδή κάνουν εγγραφή στα ΙΕΚ Παρακµή των φίλων και εκλεκτών της Κεραµέως. Η ανάπτυξη θεωρείται αυταπόδεικτη γιατί αυξάνεται το εισόδηµα ενός εκλεκτού κύκλου. Τα κυβερνητικά στελέχη δηλώνουν φορείς της επιτυχίας µε βάση µια στατιστική βγαλµένη από κάποιο κέντρο ενόρασης και χειροµαντείας. Πρόσφατα ο σώγαµπρος υπουργός Πολιτικής Προστασίας Χρ. Στυλιανίδης δήλωσε ότι ΘΑ θρηνούσαµε 300 θύµατα από την κακοκαιρία αν ∆ΕΝ έπαιρνε µέτρα και θύµισε τον Σωτήρη Τσιόδρα που προέβλεπε περί τις 13.000 νεκρούς αν ∆ΕΝ είχαµε τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό.
Λέξεις πάντως δεν του λείπουν του Μητσοτάκη. Τις κακοποιεί, τις µεθερµηνεύει, τις µεταλλάσσει, αλλά τις έχει πρόχειρες για να δηλώνει πόσο ενδιαφέρεται για τη χώρα και τους πολίτες της. Εκτός από µία λέξη, τη λέξη «διαφθορά». ∆εν θα τη συναντήσετε σε καµία οµιλία του, σε καµία συνέντευξη, σε καµία ρήση και χρήση. Η Ελλάδα είναι η δεύτερη πιο διεφθαρµένη χώρα στην Ευρώπη, κατέχει την 59η θέση παγκοσµίως, αλλά στο αναγνωστικό της µητσοτακικής πολιτικής διαφθορά δεν υπάρχει. Λες και η Ελλάδα δεν είναι µια χώρα διαπλοκής, αλλά ένας βιότοπος για ροζ µονόκερους επί τους οποίους καλπάζει ο Κυριάκος κάτω από το ουράνιο τόξο της πολιτικής του ευτυχίας.
Εχει ενδεχοµένως σηµασία ότι τόσο στην περίοδο Σηµίτη, του πρωθυπουργού που έβλεπε τις µίζες να περνούν, όσο και σε αυτή του Μητσοτάκη, αντί των διαβεβαιώσεων για την εξάλειψη της διαφοράς εµφανίζονται οι αντισταθµιστικές αναφορές στην «ανάπτυξη» και στον «εκσυγχρονισµό». Σαν να επιχειρείται η δικαιολόγηση του δεδοµένου και ανοµολόγητου της διαφθοράς µε την υπόσχεση ενός γενικού κέρδους που θα διαχυθεί. Μια κρυφή υπόσχεση ότι όλοι θα ωφεληθούµε, βρε αδερφέ, µε την κλεψιά.
Ο πρωθυπουργός δεν µίλησε ποτέ για τη λίστα Λαγκάρντ, δεν ανησύχησε αν το δηµόσιο διασφάλισε τα δικαιώµατά του σε σχέση µε τη φοροδιαφυγή, φυσικά δεν άρθρωσε ποτέ τη λέξη Siemens, της οποίας το λογότυπο έβλεπε τόσο συχνά στις οικοσκευές του και στην προσωπική του ατζέντα, και φυσικά συνόδευε πάντα το όνοµα Novartis µε τη λέξη «σκευωρία». Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει κάνει καν νοµικές κινήσεις για να εξασφαλίσει από τη Novartis αποζηµιώσεις, που έχουν ήδη εξασφαλίσει οι ΗΠΑ, για την άνοµη δράση της πολυεθνικής στην Ελλάδα.
Τι είναι αυτό που δηµιουργεί τη συγκεκριµένη σχέση του Μητσοτάκη µε τη διαφθορά; Γιατί διατηρεί οικειότητα µε τους πρωταγωνιστές της; Από τις πρώτες νοµικές ρυθµίσεις της κυβέρνησης ήταν η απαλλαγή διά νόµου και η εξασφάλιση ατιµωρησίας για όσους έχουν ροκανίσει δηµόσιο χρήµα µέσα από τη λειτουργία των τραπεζών. Ακαταδίωκτο έχει εξασφαλιστεί και για όσους παίρνουν αποφάσεις µε διακύβευµα το δηµόσιο συµφέρον. Τα µέτρα διαφάνειας που είχαν εξασφαλιστεί µέσα από τη λειτουργία του δηµοκρατικού πολιτεύµατος επί δεκαετίες έχουν ακυρωθεί, για να επικρατήσουν οι απευθείας αναθέσεις και οι δόλιες προθέσεις.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός συντηρεί γύρω από τη δική του δραστηριότητα υποψίες για πράξεις διαφθοράς καταθέτοντας ψευδές πόθεν έσχες και εµποδίζοντας κάθε έρευνα.
Το απόγευµα της περασµένης Πέµπτης ο Κυριάκος Μητσοτάκης επιβεβαίωσε τη σχέση του (την πολιτική αναµφίβολα, το θέµα είναι αν πρόκειται και για προσωπική) µε τη διαφθορά. Οι ευρωβουλευτές της Ν∆ ψήφισαν λευκό στο αίτηµα που υπήρξε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να γίνει ενδελεχής έλεγχος για τις αποκαλύψεις των αρχείων Pandora Papers που δόθηκαν στη δηµοσιότητα.
Πρακτικά δηλαδή η Ν∆ αρνήθηκε να ελεγχθούν τα αρχεία που αποκαλύπτουν σχέση πολιτικών µε µαύρο χρήµα. Σύµφωνα µε τα στοιχεία που δηµοσιεύτηκαν, ο πρωθυπουργός της Τσεχίας Αντρέι Μπάµπις και η σύζυγός του διοχέτευσαν παράνοµο χρήµα µέσω offshore και απέκτησαν ακίνητα στη Γαλλία. Ο Τόνι Μπλερ µε τη σύζυγό του µε την ίδια χρήση των offshore απέκτησαν περιουσιακά στοιχεία αποφεύγοντας τους φόρους, ενώ ο Κύπριος πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης εµφανίζεται µε το δικηγορικό του γραφείο ως πρωταγωνιστής απόκρυψης µαύρου χρήµατος.
Η θέση του Κυριάκου Μητσοτάκη να ψηφίσουν οι ευρωβουλευτές του λευκό δεν αντιπροσώπευε ιδεολογική θέση ή πολιτική προτίµηση, αφού η συντηρητική πτέρυγα του Ευρωκοινοβουλίου, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόµµα, στο οποίο ανήκει η Ν∆, υπερψήφισε το αίτηµα για έρευνα. Πρόκειται δηλαδή για έκφραση προσωπικής θέσης του Ελληνα πρωθυπουργού η οποία γεννά ερωτήµατα.
Αισθάνεται άραγε ο Κυριάκος Μητσοτάκης για κάποιο λόγο αλληλέγγυος µε τους ηγέτες οι οποίοι µετά των συζύγων και των οικογενειών τους έκρυψαν και χρησιµοποίησαν άνοµο χρήµα; Μήπως οι οµοιότητες που εµφανίζουν οι πρωταγωνιστές των Paradise Papers µε την οικογενειακή ιστορία του Μητσοτάκη θεωρούνται απειλή για έρευνα και στην Ελλάδα; Ή µήπως συµβαίνει το ακόµη χειρότερο, γνωρίζει δηλαδή ότι η έρευνα για τα Pandora Papers µπορεί να αποκαλύψει πλευρές που αφορούν τον ίδιο και τον κύκλο του; Σε όσους θεωρούν υπερβολική, µειωτική και καχύποπτη αυτή την άποψη να θυµίσω ότι τα προηγούµενα αρχεία της ∆ιεθνούς Κοινοπραξίας Ερευνητών ∆ηµοσιογράφων (ICIJ), η οποία αποκάλυψε τα Pandora Papers, ήταν τα Paradise Papers, τα οποία επιβεβαίωσαν ότι η οικογένεια του Κυριάκου Μητσοτάκη (η σύζυγός του συγκεκριµένα) κατείχε offshore εταιρεία της οποίας η λειτουργία και οι συναλλαγές δεν ερευνήθηκαν ποτέ.
Ο Μητσοτάκης κάθε µέρα που περνάει προσωποποιεί την ευθύνη του για την καθιέρωση, την κάλυψη και τον µη έλεγχο της διαφθοράς. Eχει, όπως αρέσει στον ίδιο να λέει, προσωπική ευθύνη.
Πού σταµατάει ο ευρωπαϊσµός του «Μένουµε Ευρώπη» πρωθυπουργού; Εκεί που αρχίζει η Ευρώπη να απαιτεί έρευνα ενάντια στο µαύρο πολιτικό χρήµα. Εκεί λοιπόν γίνεται Βαλκάνιος και κυρίως ύποπτος, σαν µαυραγορίτης που πασχίζει να κρύψει τον τενεκέ µε το λάδι.
Οποιος παρεµποδίζει την έρευνα εγκληµάτων διαπράττει έγκληµα. Γιατί ο πρωθυπουργός εγκληµατεί; Καλό και αναγκαίο είναι να µας απαντήσει ο ίδιος.