Πόσοι Ελληνες φίλαθλοι γνώριζαν άραγε την ύπαρξη της πρωταθλήτριας Εμμανουέλας Κατζουράκη στη σκοποβολή; Λίγοι ξέρουν άλλωστε ότι η σκοποβολή είναι ολυμπιακό άθλημα, ίσως γιατί στη χώρα έχουμε στο μυαλό μας όχι καθαυτό το άθλημα αλλά τον υπόκοσμο…
Ακόμη πιο λίγοι είχαν δώσει βάση στο ότι η Εμμανουέλα βρισκόταν στο μοιραίο τρένο των Τεμπών και σώθηκε από τύχη επειδή βρισκόταν στα τελευταία βαγόνια. Ακόμη κι αν το έμαθαν τότε, πολύ σύντομα το ξέχασαν. Κι όμως, αυτή η κοπέλα που ανέβηκε τον δικό της γολγοθά πολεμώντας τους εφιάλτες που της προκάλεσε το τραγικό δυστύχημα με τους 57 νεκρούς κατάφερε να φτάσει, μόλις ενάμιση χρόνο μετά την κόλαση των Τεμπών, στην 5η θέση των Ολυμπιακών Αγώνων στο Παρίσι στον τελικό του σκιτ γυναικών και μάλιστα στην πρώτη της εμφάνιση στην κορυφαία αθλητική διοργάνωση του πλανήτη. Αλήθεια, πόσοι άνθρωποι μπορούν να πετύχουν το ακατόρθωτο;
Ψυχολογικό σοκ
Η Εμμανουέλα Κατζουράκη πέρασε με την καλύτερη επίδοση στον τελικό του αγωνίσματός της και στον τελικό ολοκλήρωσε την προσπάθειά της με 23/30 βολές. Η 23χρονη φοιτήτρια της Φαρμακευτικής μπορεί να μιλάει με τις ώρες για τη σκοποβολή αλλά με τίποτε δεν θέλει να μιλάει για την τραγωδία στα Τέμπη που κόστισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους. Εκεί απ’ όπου σώθηκε έχοντας υποστεί μόνο ένα διάστρεμμα, πλην όμως το ψυχολογικό σοκ και οι πληγές που της άφησε η μοιραία σύγκρουση παραμένουν ανοιχτές.
Η μόνη δήλωση που έχει κάνει από τότε για την τραγωδία ήταν με ένα story στο Instagram όταν έκανε έκκληση στον κόσμο να δώσει αίμα για τους τραυματίες: «Ευχαριστώ πολύ όσους με παίρνουν τηλέφωνο και μου στέλνουν μηνύματα. Δεν θέλω να είμαι αγενής, δεν μπορώ να απαντήσω αυτή τη στιγμή. Είμαι καλά, πολύ καλύτερα από άλλους πιο άτυχους. Εάν θέλετε να βοηθήσετε, παρακαλώ δώστε αίμα για τους τραυματίες του ατυχήματος».
«Είναι αγωνίστρια»
Η Εμμανουέλα δεν μίλησε ποτέ για τα Τέμπη και το πόσα πέρασε μέχρι να φτάσει στην 5η θέση των Ολυμπιακών Αγώνων. Ομως είχε μιλήσει εκείνες τις μέρες στην ΕΡΤ3 ο προπονητής της Γιώργος Σαλαβαντάκης:
«Η Εμμανουέλα δεν είναι καλά. Προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της. Επέλεξε να αγωνιστεί και όχι να καθίσει σπίτι της. Της είπα ότι δεν με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, να κάνει ό,τι νιώθει εκείνη καλύτερο. Δεν μιλάει καθόλου, επέλεξε να μείνει σιωπηλή, το περνάει μόνη της. Δεν μπορούμε να την πιέσουμε. Μακάρι να το ξεπεράσει γρήγορα, όσο δυνατό είναι αυτό. Σίγουρα είναι αγωνίστρια. Ηθελε να είναι μαζί μας από το να κάτσει σπίτι. Ελπίζω να της κάνει καλό. Δεν με ενδιαφέρει το αποτέλεσμα, με ενδιαφέρει η ψυχική της ηρεμία. Θα είμαστε δίπλα της».
Παράλληλα η μητέρα της είχε δηλώσει τότε στο Flashnews ότι «η Εμμανουέλα ήταν στη σχολή της, είχε κατέβει στην Αθήνα για ραντεβού στο πλαίσιο της σκοποβολής και στον γυρισμό για να επιστρέψει στη σχολή της αποφάσισε να πάρει τρένο. Το μόνο που ήθελα να ακούσω είναι ότι το παιδί μου είναι καλά. Δεν τη ρώτησα λεπτομέρειες ή σε ποιο βαγόνι ήταν. Ηθελα μόνο να ακούσω ότι ήταν καλά. Εμένα το παιδί μου είναι καλά. Δυστυχώς, κάποιες άλλες οικογένειες σήμερα δεν το λένε αυτό. Οπότε δεν μπορώ να πω τίποτα…».
Από τότε η 23χρονη πρωταθλήτρια αφοσιώθηκε εξολοκλήρου στα μαθήματα και στην προετοιμασία της για τους Αγώνες στο Παρίσι, που αποτέλεσαν ίσως το καλύτερο φάρμακο για τις πληγές της κι ας μην έχει ξεχάσει και γι’ αυτό δεν θέλει να μιλάει γι’ αυτό. Και πώς να ξεχάσει…
Μετά το δυστύχημα ακολούθησαν σημαντικές διακρίσεις και η τελευταία της ήταν η 3η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Σκοποβολής στο Μπακού. Εκεί σημείωσε νέο πανελλήνιο ρεκόρ στον προκριματικό του σκιτ, επίδοση που της εξασφάλισε εκτός από την πρόκριση στον τελικό και μια θέση στους Ολυμπιακούς Αγώνες.