Το σκηνικό χάους που επικρατεί εντός Μεγάρου Μαξίμου για μια σειρά από καυτά ζητήματα ήρθε να αναδείξει η δίωξη του Κώστα Βαξεβάνη. Με την πανδημία και τον θανατηφόρο αντίκτυπό της να μην καταπολεμούνται με δηλώσεις αισιοδοξίας, με την ενεργειακή κρίση να εξουδετερώνει κάθε μέτρο ενίσχυσης και τα δόντια της ακρίβειας να δαγκώνουν μανιασμένα πλέον το πορτοφόλι των καταναλωτών, οι διώξεις των δημοσιογράφων Κ. Βαξεβάνη και Γιάννας Παπαδάκου εκθέτουν τη χώρα διεθνώς και πυροδοτούν εσωτερικές συγκρούσεις στη ΝΔ, κόντρα στο επίσημο αφήγημα της ηγεσίας της για «σκευωρία» στην υπόθεση Novartis.
Οι εγχώριες και διεθνείς αντιδράσεις για τις κατηγορίες κατά του Κ. Βαξεβάνη και της Γ. Παπαδάκου για τα ρεπορτάζ τους δείχνουν ότι οι κίνδυνοι για τη δημοκρατία, για τους οποίους προειδοποιούσε σύσσωμη η αντιπολίτευση όλο το προηγούμενο διάστημα, μετουσιώνονται σε νοσηρή πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα που γίνεται πλέον ορατή ακόμη και σε υποστηρικτές της κυβέρνησης. Οσο κι αν επιχειρείται από τον κυβερνητικό Τύπο να απαξιωθεί η «κόντρα» με τον Γιώργο Κύρτσο με εργαλεία δολοφονίας χαρακτήρα, ο φόβος του Μεγάρου Μαξίμου να προχωρήσει στη διαγραφή του –παρά τα υπονοούμενα που άφησε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου– υποκρύπτει πολύ περισσότερα.
Η δημόσια και τεκμηριωμένη κριτική που ασκεί ο ευρωβουλευτής –ένας από τους πρώτους υποστηρικτές του Κυριάκου Μητσοτάκη– εκφράζει τόσο «σιωπηλές» μεν αλλά ογκούμενες διαφωνίες εντός της Νέας Δημοκρατίας για την επίθεση αυτή στην ελευθεροτυπία όσο και τα ευρωπαϊκά μάτια που βρίσκονται πλέον καρφωμένα στις εξελίξεις στη χώρα μας. Αυτό έχει γίνει αντιληπτό και από πρωτοκλασάτα στελέχη του πρωθυπουργικού επιτελείου στο Μαξίμου καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες του Documento, ο Γιώργος Γεραπετρίτης και ο Γρηγόρης Δημητριάδης έχουν ήδη εκφράσει την αντίθεσή τους απέναντι στην επιλογή του Κυρ. Μητσοτάκη να εργαλειοποιήσει τη Δικαιοσύνη και να μεθοδεύσει δίωξη κατά του Κ. Βαξεβάνη.
Και βέβαια δεν είναι συμπτωματικό ότι ο καθηγητής Γεραπετρίτης είναι γνώστης των νομικών ζητημάτων που τίθενται, ενώ ο ανιψιός του πρωθυπουργού, που συχνά λειτουργεί πυροσβεστικά στις όποιες αντιδράσεις για αποφάσεις του Κυρ. Μητσοτάκη, είναι αποδέκτης έντονης δυσαρέσκειας για τις εξελίξεις. Οι δύο σημαντικοί παράγοντες του Μεγάρου Μαξίμου δηλαδή θεωρούν ότι οι διώξεις των δημοσιογράφων πολλαπλασιάζουν τις αρνητικές αντιδράσεις από τις αποτυχίες της κυβέρνησης Μητσοτάκης σε όλα τα μέτωπα, διαμορφώνοντας μια απελπιστική για το κυβερνών κόμμα κατάσταση.
Στον αντίποδα, η μόνη «θετική» είδηση της εβδομάδας που πέρασε ήταν η υποδοχή των πολυδιαφημισμένων γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών που κόστισαν δισεκατομμύρια, με το επικοινωνιακό τους αποτύπωμα ωστόσο να είναι τελικά αρνητικό ακόμη και για τους υποστηρικτές της κυβέρνησης. Στην κυβέρνηση αντιλαμβάνονται πλέον ότι για να φρενάρουν τον κύκλο φθοράς στον οποίο έχουν περάσει ανεπιστρεπτί θα χρειαστούν πολύ περισσότερα από τον επικοινωνιακό… βομβαρδισμό των Rafale, δίχως όμως να έχουν βρει λύσεις στα προβλήματα.
Πανδημία Μητσοτάκη στο ΕΣΥ
Ο πρωθυπουργός δεν κατάφερε να μείνει ούτε εκτός του κάδρου της φθοράς που προκάλεσε η αντιπαράθεση για την άρνηση της κυβέρνησης να παράσχει φτηνά και αξιόπιστα rapid tests και μοριακούς ελέγχους στον πληθυσμό την ώρα που η καταστροφική διαχείριση συνεχίζει να παράγει εκατόμβες. Παρά την επένδυση –για μία ακόμα φορά– στο πλέον αισιόδοξο σενάριο της πανδημίας, η «κανονικότητα» που έχει δημιουργήσει η κυβερνητική πολιτική μετράει εκατοντάδες θύματα καθημερινά καθώς και γεμάτες απλές κλίνες και ΜΕΘ με διασωληνωμένους.
Επιβεβαιώνοντας την αναλγησία των κυβερνώντων, η ηγεσία του υπουργείου Υγείας, παρά την επέλαση της πανδημίας, συνεχίζει να προωθεί συστηματικά την ιδιωτικοποίηση του ΕΣΥ με διάφορους τρόπους. Είτε εκφράζονται με τις αναίσχυντες συμφωνίες διαλογής ασθενών με τις ιδιωτικές κλινικές είτε με περιπτώσεις όπως το Παίδων Πεντέλης που «κατακρεουργείται» είτε με την προώθηση του σχεδίου «κόμβου και ακτίνας» που απειλεί τη δημόσια υγεία σε όλη τη χώρα. Η κυβέρνηση λειτουργεί σαν να μην υπάρχει πανδημία ή, όπως είπε ο Κυρ. Μητσοτάκης στην πρόσφατη συνέντευξή του, σαν να περνάει ένα καλοκαιρινό μπουρίνι.
Ακόμη και στο πεδίο του ανοίγματος των σχολείων, όπου με την αρωγή του μιντιακού βραχίονα της κυβέρνησης το υπουργείο Παιδείας επέμεινε στο επικίνδυνο για την κοινωνία 50%+1 στοχεύοντας σε επικοινωνιακά οφέλη, τα αποτελέσματα ήταν αποκαρδιωτικά. Πολλοί γονείς φοβούνται να στείλουν τα παιδιά τους στο σχολείο, ενώ όσοι χρειάστηκε να κάνουν χρήση της άδειας ειδικού σκοπού για τα τέκνα τους βιώνουν την τιμωρητική και ταξικά μεροληπτική «ρύθμιση» της μείωσης μισθού.
Τρύπιες τσέπες
Πολύ εξηγήσιμα, λοιπόν, την περασμένη εβδομάδα δημοσκόπηση κατέγραψε για πρώτη φορά ότι οι Ελληνες πολίτες θεωρούν την πανδημία το δεύτερο σημαντικότερο ζήτημα που αντιμετωπίζουν και αυτό όχι επειδή κάμφθηκαν οι ανησυχίες τους ή επειδή συμφωνούν ότι περπατάμε το «τελευταίο μίλι», όπως προσπάθησε ο πρωθυπουργός να μας κάνει να πιστέψουμε, αλλά επειδή η κατάσταση της οικονομίας γίνεται κάθε μέρα και χειρότερη κι αυτό το αντιλαμβάνονται στην καθημερινότητά τους οι πολίτες της χώρας.
Σε μια χώρα της οποίας η κυβέρνηση πανηγυρίζει την «εξαιρετικά υψηλή» ανάπτυξη, απέναντι στην επέλαση ακρίβειας που σοβεί τους τελευταίους μήνες ο πολίτης θα περίμενε μια γενναία αύξηση του κατώτατου μισθού αλλά και σοβαρές μειώσεις φόρων, όπως ο ΦΠΑ και ο ειδικός φόρος κατανάλωσης καυσίμων. Αντ’ αυτού, ύστερα από μια πενιχρή αύξηση που ήδη εξέθεσε τον πρωθυπουργό σε σχέση με όσα υποσχόταν προεκλογικά, τον άκουσε να υπόσχεται μία ακόμη για… όταν η οικονομία θα έχει γίνει αγνώριστη. Αλλωστε η ακρίβεια συντελεί ήδη σε αιματηρές μειώσεις στα εισοδήματα των πολιτών, με το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ να υπολογίζει σήμερα τη ζημία έως και στο 13,7% της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων προτού καλά καλά μπει το 2022.
Η εξαγγελία για δεύτερη αύξηση στον κατώτατο μισθό τον προσεχή Μάιο στην οποία σύρθηκε ήταν μια ακόμη σπασμωδική αντίδραση του Κυρ. Μητσοτάκη εμπρός στο έρεβος της οικονομίας που ανοίγεται μπροστά του. Το ράλι των τιμών της ενέργειας που ευθύνεται για την έξαρση της ακρίβειας όχι απλώς δεν δείχνει σημάδια αποκλιμάκωσης «σε βάθος πρώτου τριμήνου του έτους», όπως προέβλεπε ο ίδιος, αλλά παγιώνεται με ορίζοντα ακόμη και τριετίας. Με τη σφραγίδα της Κομισιόν πια, όπως αποτυπώνεται η ενεργειακή κρίση στην τριμηνιαία της έκθεση, η Ελλάδα έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη τιμή ηλεκτρικού ρεύματος στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
Το ντόμινο χτυπάει με τη σειρά του το καθημερινό κόστος ζωής, με τις ειρωνείες του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών Θεόδωρου Σκυλακάκη ότι «δεν υπάρχει μαγικός τρόπος για να μειωθούν οι τιμές» να λαμβάνουν διαστάσεις ομολογίας για την αποτυχία της κυβέρνησης να τιθασεύσει τις τρομακτικές ανατιμήσεις.
Πολυέξοδο αδιέξοδο
Το πραγματικό περίγραμμα της «επιτυχίας» της ελληνικής οικονομίας το έδωσε την περασμένη εβδομάδα ο ίδιος ο υπουργός Οικονομικών. Ο Χρήστος Σταϊκούρας, από τους ελάχιστους κυβερνητικούς παράγοντες που εκ του ρόλου τους δεσμεύονται να μην προσπερνούν τα στοιχεία, υπογράμμισε τόσο το γεγονός πως η Ελλάδα παραμένει η χώρα με το υψηλότερο χρέος και το «δεύτερο με τρίτο» έλλειμμα στην Ευρώπη για το 2021 όσο και το καθεστώς ενισχυμένης εποπτείας και την απόσταση που ακόμη χωρίζει την ελληνική οικονομία από επενδυτική βαθμίδα.
Σε συνδυασμό με την αλλαγή της νομισματικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και τον ζουρλομανδύα του Συμφώνου Σταθερότητας που με τους όποιους αστερίσκους θα επανέλθει το επόμενο έτος, σήμερα είναι ο μόνος που περιγράφει γλαφυρά το αδιέξοδο της ελληνικής οικονομίας και του ίδιου του πρωθυπουργού.
Εθνικά… και άλλα δαιμόνια
Υπό το πολλαπλό βάρος των πολλών μετώπων της κυβέρνησης, το επικοινωνιακό σόου με την υποδοχή των έξι μαχητικών αεροσκαφών Rafale την περασμένη Τετάρτη κάθε άλλο παρά το επιθυμητό αποτέλεσμα παρήγαγε. Με εξαίρεση ένα ιδιαίτερα στενό ακροατήριο που δεν έκρυβε τον ενθουσιασμό του, η αμφισβήτηση ήρθε τόσο από τους μετριοπαθείς όσο και από τους πιο ακραίους υποστηρικτές της κυβέρνησης.
Οι μεν, αδυνατώντας να παραβλέψουν την κομματική εκμετάλλευση ενός τόσο σοβαρού εθνικού θέματος όπως οι εξοπλισμοί της χώρας, μειδίασαν με το εκλογικό άρωμα που ανέδυε το σποτάκι που ανάρτησε ο ίδιος ο πρωθυπουργός. Οι δε, όπως έχει επιβεβαιωθεί και σε σειρά άλλων ζητημάτων, απλώς βρήκαν άλλη μια ευκαιρία να εκφράσουν την ακόρεστη μισαλλόδοξη πείνα τους. Οχι τυχαία οι αντιδράσεις ακροδεξιών υποστηρικτών κάτω από τις αναρτήσεις του Κυρ. Μητσοτάκη, του Αδωνη Γεωργιάδη, της ΝΔ και αλλού ζητούσαν κινήσεις αντίστοιχες των Rafale και κατά του μεταναστευτικού. Παράλληλα, η ανασφάλεια που προκαλεί η ματαίωση των σχεδίων του EastMed που συνόδευσε την απόλυτη παράδοση στις ΗΠΑ εντείνεται από την πρωτοφανή σιωπή κυβέρνησης και υπουργείου Εξωτερικών.
Ο προεκλογικός μποναμάς στους ένστολους όλων των σωμάτων ασφαλείας, που δεν επλήγησαν από την πανδημία, την ώρα που οι υπερωρίες των «ηρώων με τις λευκές στολές» παραμένουν απλήρωτες παράγει μια αντίφαση που δεν αφήνει ασυγκίνητο ούτε το ακραίο ακροατήριο. Ενα ακροατήριο που θίγεται εξίσου από την ανεπαρκή ενίσχυση απέναντι στην οικονομική κρίση. Ενα ακροατήριο που πλέον δεν μένει ασυγκίνητο ούτε σε ζητήματα συγκάλυψης φίλων και γνωστών της κυβέρνησης, η οποία δεν κατάφερε να μείνει άσπιλη ούτε από την υπόθεση του βιασμού της 24χρονης στη Θεσσαλονίκη, με τη Λίνα Μενδώνη να αναγκάζεται να επιστρέψει τη δωρεά στο υπουργείο Πολιτισμού στην οικογένεια του φερόμενου βιαστή.
Εμμονή με Πολάκη
Υπό το βάρος της πολυεπίπεδης κυβερνητικής κρίσης, είναι προφανής και η αιτία της επιμονής στη δογματική επίθεσή της στον Παύλο Πολάκη. Ειδικά από τη στιγμή που ο πρώην αναπληρωτής υπουργός Υγείας έχει ήδη δικαιωθεί για την κριτική του στη… μονόπαντη επένδυση στον εμβολιασμό έναντι της πανδημίας, αλλά και για την ανάγκη ενίσχυσης του ΕΣΥ και την ανάγκη εξασφάλισης και χορήγησης μονοκλωνικών αντισωμάτων.
Το τεράστιο μπάχαλο εντός της κυβέρνησης ωστόσο δεν μπορεί να καλυφθεί με τη διαρκή στοχοποίηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ ή γενικότερα της αξιωματικής αντιπολίτευσης,. Αντίθετα, αυτές οι επιθέσεις, με τελευταία αυτή του Αδ. Γεωργιάδη που κατηγόρησε τον… Πολάκη και τον ΣΥΡΙΖΑ για τους νεκρούς της πανδημίας (!), δεν δείχνουν παρά τα αδιέξοδα της κυβερνητικής πολιτικής.
Ο κ. Γεωργιάδης μάλιστα γίνεται πλέον το μεγαλύτερο βαρίδι για κάθε υπερασπιστή της κυβέρνησης: χαρακτηριστική είναι και η εκ μέρους του δημόσια υπεράσπιση των συνεργατών του στο αμαρτωλό ΚΕΕΛΠΝΟ, την ώρα που από την κυβέρνηση πάσχιζαν να παρουσιάσουν ως παρέμβαση στη Δικαιοσύνη τις δηλώσεις στήριξης του Π. Πολάκη και άλλων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ και ευρύτερα της αντιπολίτευσης στον Κ. Βαξεβάνη.
Το κυβερνητικό έργο αποδομείται καθημερινά και ραγδαία, ανησυχώντας πια ακόμη και τους πιο αισιόδοξους στις τάξεις της. Οσους τουλάχιστον έχουν στοιχειώδη επαφή με την πραγματικότητα. Και παρότι ο πρωθυπουργός είναι λάτρης των χειμερινών σπορ, τα προβλήματα της διακυβέρνησής του και η αποτύπωσή τους σε κυλιόμενες και μη δημοσκοπήσεις λαμβάνουν πλέον διαστάσεις τέτοιας χιονοστιβάδας που δεν μπορεί να την αποφύγει με την ικανότητά του στα… σλάλομ.
