Δύο εβδομάδες συμπληρώνονται από όταν 14 πρόσφυγες, 7 άντρες και 7 γυναίκες, αποφάσισαν να προχωρήσουν σε απεργία πείνας με κεντρικό αίτημα την επανένωση των οικογενειών τους.
Σύμφωνα με ανακοίνωση που εξέδωσε το Σάββατο η ιατρική ομάδα που παρακολουθεί την υγεία των απεργών πείνας, η κατάστασή τους «επιδεινώνεται προοδευτικά. Παρουσιάζουν εμέτους, δυσκοιλιότητα, κάποιοι από αυτούς εμπύρετα αγνώστου αιτιολογίας, πιθανότητα από την παραμονή τους σε δύσκολες καιρικές συνθήκες (υγρασία και χαμηλές θερμοκρασίες, κυρίως κατά τις νυκτερινές ώρες). Ορισμένοι παρουσιάζουν υπογλυκαιμίες και υποθερμία κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αρκετοί αρχίζουν να κάνουν άρνηση στη λήψη των υγρών και μόνο μετά από μεγάλη πίεση των γιατρών και των αλληλέγγυων δέχονται να λάβουν υγρά.» Οι γιατροί «κάνουν για μία ακόμα φορά έκκληση στις κυβερνήσεις να λάβουν μέτρα προς την κατεύθυνση της ικανοποίησης των κατοχυρωμένων, από τις διεθνείς συνθήκες που αφορούν τους πρόσφυγες, αιτημάτων των απεργών πείνας».
Σε ανακοίνωσή τους οι αλληλέγγυοι που στηρίζουν τον αγώνα των προσφύγων καταγγέλλουν εμπαιγμό από τις αρχές τόσο της Ελλάδας όσο και της Γερμανίας, καθώς, παρά τις δεσμεύσεις, δεν έχει υπάρξει ακόμα κάποια εξέλιξη στο ζήτημα της επανένωσης των οικογενειών, παρά το γεγονός ότι έχει παρέλθει το χρονικό περιθώριο που προβλέπει η νομοθεσία.
Την Τρίτη στις 12 το μεσημέρι πρόσφυγες και αλληλέγγυοι θα παραχωρήσουν συνέντευξη Τύπου στην πλατεία Συντάγματος, στο σημείο που έχουν κατασκηνώσει οι απεργοί πείνας.
Αναλυτικά οι αλληλέγγυοι καταγγέλλουν:
«Οι 7 γυναίκες και οι 7 άνδρες πρόσφυγες βρίσκονται για 12η ημέρα σε απεργία πείνας στην Πλατεία Συντάγματος ζητώντας το αυτονόητο. Τα αιτήματά τους για επανένωση με τις οικογένειές τους που βρίσκονται στη Γερμανία, έχουν γίνει δεκτά από τις ελληνικές και τις γερμανικές αρχές. Ενώ όμως ο νόμος προβλέπει ότι μέσα σε έξι μήνες από την αποδοχή πρέπει να έχουν μετεγκασταθεί στη Γερμανία, εντούτοις, λόγω της παράνομης συμφωνίας κάτω από το τραπέζι μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας, τα όρια αυτά έχουν ξεπεραστεί κατά πολύ και παραμένει άγνωστο το πότε θα ταξιδέψουν.
Οι αρχές των δύο χωρών συνεχίζουν τον εμπαιγμό.
* Η γερμανική κυβέρνηση συνεχίζει να παραβιάζει το νόμο όταν πρόκειται για τον περιορισμό των δικαιωμάτων των προσφύγων. Λόγω της πίεσης που έχει δημιουργήσει η απεργία πείνας, Γερμανοί αξιωματούχοι αναγκάστηκαν να προβούν σε διευκρινήσεις σχετικά με τη στάση τους στην οικογενειακή επανένωση, αλλά οι διευκρινήσεις τους συνέχισαν να αντιφάσκουν με την αλήθεια, δείχνοντας απόλυτη έλλειψη σεβασμού στους ανθρώπους που έχουν βάλει τα κορμιά τους μπροστά προκειμένου να γίνει το αυτονόητο αλλά και έλλειψη σεβασμού προς εκατοντάδες άλλους που περιμένουν να φτάσουν στα αγαπημένα πρόσωπά τους.
* Οι δικαιολογίες της γερμανικής πλευράς ήταν πως γραφειοκρατικά και διοικητικά προβλήματα, κυρίως από την ελληνική πλευρά, επιβραδύνουν τη διαδικασία, όπως και οι τουριστικές εποχές και οι αντίστοιχες μειώσεις σε διαθέσιμα εισιτήρια. Το ερώτημα που δεν απαντούν είναι αν δέχεται η γερμανική πλευρά τη ναύλωση πτήσεων charter για την οικογενειακή επανένωση, όπως γίνεται και με τα προγράμματα relocation.
* Επιπλέον, η γερμανική πρεσβεία στην Ελλάδα, απαγόρευσε την Τετάρτη, 8 Νοέμβρη, τη συμμετοχή γυναικών στην αντιπροσωπεία των απεργών πείνας για τη συνάντηση που είχε προγραμματιστεί, αναπαράγοντας σκοταδιστικές, σεξιστικές και ρατσιστικές λογικές. Ακόμα δεν έχει αιτιολογήσει αυτήν την προκλητική και προσβλητική απαίτηση.
* Η ελληνική πλευρά, η οποία πραγματοποίησε συνάντηση με εκπροσώπους των απεργών πείνας, αρκείται σε γενικόλογες διατυπώσεις και υποσχέσεις, οι οποίες όμως την στιγμή που η υγεία των απεργών βρίσκεται σε κίνδυνο κατάσταση, μόνο ανάλγητες μπορεί να χαρακτηριστούν.
* Η ελληνική πλευρά μόνο μετά την έναρξη της απεργίας πείνας φαίνεται να είναι διατεθειμένη να βάλει πτήσεις charter, όμως και εκεί μένει απλώς σε μια γενική ευχή. Το ερώτημα είναι γιατί δεν βάζει αμέσως αυτές τις πτήσεις; Μήπως είναι στο πλαίσιο της απάνθρωπης και παράνομης συμφωνίας με τη γερμανική κυβέρνηση;
* Το Υπουργείο Μεταναστευτικής Πολιτικής, σε ένα συνδυασμό ασχετοσύνης και εμπαιγμού, αναφέρει πως «εξυπακούεται ότι οι αιτούντες μπορούν να πληρώσουν το ταξίδι μόνοι τους ώστε να επισπεύσουν την διαδικασία επανένωσης» δημιουργώντας παραπλανητικές εντυπώσεις.
Οι πρόσφυγες που εντάσσονται στην οικογενειακή επανένωση, δεν μπορούν να ταξιδέψουν εντός των έξι μηνών, επειδή δεν τους δίνεται η αντίστοιχη άδεια και συνεπώς δεν τους δίνονται ούτε τα αναγκαία ταξιδιωτικά έγγραφα από τις ελληνικές αρχές και άρα δεν μπορούν ούτε να αγοράσουν εισιτήρια. Όταν, μετά από μήνες καθυστερήσεων, τους επιτρέψει η Ελληνική Υπηρεσία Ασύλου να ταξιδέψουν, η μόνη επιλογή που έχουν, είναι να αγοράσουν από ένα και μοναδικό πρακτορείο, εισιτήρια flexible για συγκεκριμένες πτήσεις, όπου το κόστος κυμαίνεται αυτήν την περίοδο μεταξύ 200 και 300 ευρώ ανά εισιτήριο.
Είναι τουλάχιστον θρασύτητα να προσπαθεί να εμφανίσει το υπουργείο μεταναστευτικής πολιτικής αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση ως παραχώρηση και διευκόλυνση προς τους πρόσφυγες, αφού η Ελλάδα, τυπικά, με βάση Ευρωπαϊκό Κανονισμό, είναι υποχρεωμένη να διασφαλίσει τα έξοδα του ταξιδιού τους. Άλλωστε είναι δεκάδες οι πρόσφυγες που ενώ εκδόθηκαν τα ταξιδιωτικά τους έγγραφα, δεν είχαν τα χρήματα να αγοράσουν τα εισιτήρια κι έχασαν τη σειρά τους, με αποτέλεσμα να περιμένουν εκ νέου από την υπηρεσία ασύλου κλήση για νέες ημερομηνίες.
* Γιατί η ελληνική κυβέρνηση δεν προκήρυξε νωρίτερα τον διεθνή διαγωνισμό για την κάλυψη του κόστους της μεταφοράς των προσφύγων; Όσες δικαιολογίες και αν χρησιμοποιήσουν, είναι σαφές ότι το μεγάλο κόστος των εισιτηρίων, εντάσσεται στο πλαίσιο του περιορισμού των μετακινήσεων των προσφύγων. Είναι σαφές ότι ο περιορισμός των επανενώσεων όπως και άλλα σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες παραμένουν ανεπίλυτα όχι για διοικητικούς λόγους αλλά μόνο για πολιτικούς.
Με δυο λόγια, η ελληνική κυβέρνηση κάνει πλάτες στη γερμανική, στο πλαίσιο της κοινής αντιπροσφυγικής πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, χρησιμοποιώντας διοικητικές προφάσεις στέλνουν ένα απάνθρωπο μήνυμα αποτροπής στους μελλοντικούς πρόσφυγες. Στο πλαίσιο της αντιπροσφυγικής πολιτικής που παραβιάζει το διεθνές δίκαιο, καταργεί την συνθήκη της Γενεύης, επαναπροωθώντας πρόσφυγες πολέμου σε “ασφαλείς χώρες”, χωρίς να εξετάζει το αίτημα ασύλου, και φυλακίζοντάς τους σε άθλια προσφυγικά στρατόπεδα.
Από την δική μας πλευρά, τονίζουμε ότι θα παραμείνουμε στο πλευρό των απεργών πείνας μέχρι το τέλος. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε μαζί τους μέχρι να σταματήσει η απάνθρωπη πολιτική ενάντια στις οικογένειες προσφύγων, να σταματήσουν οι απελάσεις, να κλείσουν τα κέντρα κράτησης, τα camp της αθλιότητας και τα hotspot πριν να υπάρξουν κι άλλοι θάνατοι, μέχρι να καταργηθεί η συμφωνία της ντροπής μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας.»
