Δεν υπάρχει χειρότερος τύπος ανθρώπου από τον νεοφιλελεύθερο! Γιατί καμώνεται ότι ενδιαφέρεται για τους άλλους ενώ το μόνο που τον νοιάζει είναι η πάρτη του.
Γι’ αυτό ακριβώς οι τύποι σαν τον Σκέρτσο δήλωναν ότι «δεν υπάρχει λόγος να δημιουργήσουμε ένα πολυτελές σύστημα υγείας, το οποίο μετά την πάροδο της πανδημίας θα εκλείψει ο λόγος να έχουμε πάρα πολλές ΜΕΘ», ενώ ο στόχος τους ευθύς εξαρχής ήταν η ξεθεμελίωση του ΕΣΥ ως βασικού πυλώνα της προστασίας της υγείας και αποτύπωσης της συλλογικής κοινωνικής έγνοιας για τον διπλανό μας και ιδίως για τους μη έχοντες.
Γι’ αυτό ήταν ψέματα όσα έλεγαν όλοι τους, από τον Κικίλια μέχρι τον Πλεύρη, για την ενίσχυση των γιατρών, των νοσηλευτών και των δομών του ΕΣΥ, ενώ απεργάζονταν πώς τα ιδιωτικά συμφέροντα, που δεν βοήθησαν στην αντιμετώπιση της πανδημίας, θα ενισχυθούν και θα θησαυρίσουν σε βάρος των κοινωνικών δομών, του κοινού μας πλούτου και, εντέλει, της υγείας μας που γίνεται έρμαιο του μητσοτακικού δόγματος… οι έχοντες νοσηλεύονται, οι μη έχοντες ας κάνουν την προσευχή τους. Αυτό έκρυβε άλλωστε και συνεχίσει να κρύβει ο πρωθυπουργεύων της επιτελικής μάστιγας όταν δηλώνει τόσο αυτάρεσκα –παριστάνοντας και τον θεωρητικό τρομάρα του– ότι δεν πιστεύει στον λαό αλλά στους… πολίτες.
Γιατί αυτό που εννοεί είναι ότι το «για όλους» δεν υπάρχει στη λογική του και ό,τι κάνει είναι για να πάψει να υπάρχει τόσο στις νομοθετικές ρυθμίσεις όσο και στις αντιλήψεις της κοινωνίας και (βέβαια!) των πολιτών για τους οποίους (βέβαια!) δεν δίνει δεκάρα.
Κρατούμενο πρώτον λοιπόν: Οποιος δεν θέλει να περιμένει στην ουρά των νοσοκομείων που θα μακραίνει, βλέποντας τη ζωή του να «χάνεται», θα βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη, είτε για τις επί πληρωμή υπηρεσίες των ιδιωτικών ιατρείων των μερικής απασχόλησης γιατρών του ΕΣΥ είτε για τα ιδιωτικά κέντρα, τα οποία οι άριστοι της λαθροχειρίας έχουν ήδη ενισχύσει διά των επιλογών τους στην πανδημία.
Κρατούμενο δεύτερον: Μόνη φροντίδα αυτού του εσμού των ακρίδων είναι η λαφυραγώγηση του δημόσιου σε όλες του τις εκφάνσεις και η μεταφορά του κοινού μας πλούτου στα χέρια λίγων, με τους οποίους οι επιτελικοί της μισανθρωπίας αποτελούν συγκοινωνούντα δοχεία.
Κρατούμενο τρίτον: Η δημόσια υγεία και η δημόσια παιδεία, που συστηματικά υποβαθμίζονται και τελικά «εκτελούνται», τα επιδόματα που πλασάρονται ως λύση για τους μισθούς που δεν φτάνουν, η ένστολη βία που κανονικοποιείται, οι υποκλοπές που γενικεύονται και όλα τα ψέματα που παρουσιάζονται ως αλήθειες με τη βοήθεια των «ενσωματωμένων» ΜΜΕ είναι πλευρές ενός ενιαίου συστήματος.
Κι αυτό το σύστημα, ο υπαρκτός μητσοτακισμός, θα συνεχίσει να τρέφεται από το μεγάλο φαγοπότι του δημόσιου όσο εμείς συνεχίζουμε να το «πληρώνουμε» χωρίς να αντιδρούμε.
