Η επιστροφή του Τραµπ δεν σηµατοδοτεί ότι µπήκαµε αλλά ότι ζούµε στον καιρό των Τραµπ. Οι παγίδες είχαν στηθεί και όλοι οι πολιτικοί σχηµατισµοί που αυτοαποκαλούνται προοδευτικοί τις πάτησαν.
Στα συνέδρια και σε όλες τις κάλπες που στήθηκαν εδώ η ελπίδα συνθλίφτηκε στα γρανάζια των µηχανισµών. Νταραβέρια αυτοπροβολής ή αυτοσυντήρησης προβλήθηκαν ως επιθυµίες των ψηφοφόρων, ενώ η αρνητική επίθεση έγινε επιστήµη µε αποτέλεσµα να αφοπλίζεται ως ευεργετική προβολή για το θύµα. Οι έννοιες µεταλλάσσονται διαπλεκόµενες γλυκά µε τα αντίθετά τους.
Χάος. Τι παίρνουµε και τι αφήνουµε; Στις ΗΠΑ ο Τραµπ πολώνει για να εξουδετερώσει «εσωτερικούς εχθρούς», ενώ τα χρηµατιστήρια έστησαν θρίαµβο στη νίκη του. Κοινωνικές παροχές τέλος, µετανάστες έξω, παιδεία µε τη Βίβλο, απολύσεις, όλα επί πληρωµή µέχρι κεραίας (φοιτητικά δάνεια). Το χάος της ψεκασµένης πολιτικής του στην πανδηµία επιστρέφει ακόµη πιο καταστροφικό. Ο πριονοφόρος Μιλέι της Αργεντινής µοιάζει µαθητούδι. Η Ευρώπη αποκηρύσσει την παραδοσιακή κοινωνική πολιτική της και ήδη σέρνεται πίσω από το µοντέλο της ζούγκλας (καρτέλ ισχυρών, αντιµεταναστευτικό, άγριος πληθωρισµός και λιτότητα).
Το ρεύµα της µαταίωσης (δεν υπάρχει εναλλακτική) ήδη σαρώνει ελλείψει πειστικής ανταπάντησης. Στο πολιτικό επίπεδο όµως, γιατί η κοινωνία έχει ήδη βρει κανάλια αντίστασης. Η επικράτηση του Τραµπ δεν ήταν ολοκληρωτική, καθώς σε επτά πολιτείες υψώθηκε τείχος προστασίας στις αµβλώσεις. Στη Βαλένθια η αλληλεγγύη ήταν πηγαία, αυθεντική, κόντρα στη ζούγκλα της ατοµικής ευθύνης. Στα καθ’ ηµάς τα Τέµπη σηµατοδοτούν το ρεύµα σθεναρής κοινωνικής αντίστασης που δεν έχει πολιτική έκφραση και η κυβέρνηση Μητσοτάκη σπεύδει να
το διαλύσει για να µην περάσει ως παράδειγµα αντίδρασης για την καρτελοποίηση της οικονοµίας.
Η αντίσταση στη µεθοδική διασπορά του χάους της αγοράς αναζητεί εναγωνίως έκφραση µακριά από συνέδρια και κάλπες. Οποιος συνοµιλήσει µαζί του θα καβαλήσει ένα κύµα που θα γίνει τσουνάµι.
Διαβάστε επίσης:
Ποιος ήταν ο Βαρδής Βαρδινογιάννης: Η ζωή, τα media και η επιχειρηματική δραστηριότητα
Νίκος Πλακιάς: «Παιδιά κάηκαν ζωντανά και προσπαθούν να συγκαλύψουν ακόμη και τώρα…»