Οι αλλεπάλληλες επιτυχίες Τσιτσιπά και Σάκκαρη απογείωσαν το άθλημα στη χώρα και το έβαλαν στην παγκόσμια ελίτ
Τα δύο πιο λαοφιλή σπορ στην Ελλάδα, το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, δεν βιώνουν και τις καλύτερες των ημερών τους από τη στιγμή που τα επεισόδια των οπαδών και των παραγόντων τους τα τελευταία χρόνια μαίνονται με στόχο ποιος θα έχει το πάνω χέρι και ποιος θα επιβάλει τον νόμο του ισχυρού, αδιαφορώντας για τα ίδια τα αθλήματα…
Μέσα από αυτήν τη λαίλαπα των «εμφύλιων πολέμων» ξεπηδούν πλέον οι διεθνείς επιτυχίες του ελληνικού στίβου και εσχάτως εκείνες του… τένις. Ναι, του τένις! Ποιος να το έλεγε πριν από μια πενταετία ότι θα ερχόταν η εποχή που το ελληνικό τένις θα έκανε θραύση και αθλητές του θα συμπεριλαμβάνονταν στην αφρόκρεμα των κορτ παγκοσμίως…
Στέφανος Τσιτσιπάς και Μαρία Σάκκαρη με τις απανωτές διεθνείς επιτυχίες τους όχι μόνο σκαρφάλωσαν στις υψηλές θέσεις της παγκόσμιας κατάταξης, αλλά είναι και περιζήτητοι σε όλα τα τουρνουά. Εχουν απογειώσει το σπορ στη χώρα μας και έχουν στρέψει πολλά παιδιά στα γήπεδα του τένις, ενώ έβαλαν και το άθλημα στα σπίτια των Ελλήνων, που ξαφνικά έμαθαν εκτός από τα γκολ και τα τρίποντα ότι υπάρχουν και τα μπάκχαντ ή τα φόρχαντ, τα γκέιμ και τα σετ μπολ.
Ο «πατριάρχης»
Ομως πώς ήταν το ελληνικό τένις στο παρελθόν; Σχεδόν άγνωστο στους περισσότερους Ελληνες, με τις διεθνείς επιτυχίες ελάχιστες και σποραδικές. Ο πρώτος Ελληνας που ακούστηκε διεθνώς και θεωρείται «πατριάρχης» του τένις στη χώρα ήταν ο Νικόλαος Καλογερόπουλος. Γεννημένος στην Κόστα Ρίκα το 1945, σε ηλικία μόλις 15 χρόνων κατέκτησε το πρωτάθλημα εφήβων της Κεντρικής Αμερικής και την επόμενη χρονιά (1961) ήρθε στην Ελλάδα, όπου έπαιζε… μόνος του! Και μόνο το γεγονός ότι τότε κανείς δεν μπορούσε να τον κοντράρει φαίνεται και από τα 16 πανελλήνια πρωταθλήματα που κατέκτησε από το 1962 μέχρι και το 1980. Πέρα από την κυριαρχία του στην Ελλάδα, ο Καλογερόπουλος το 1963 κέρδισε την κατηγορία τζούνιορς στο Ουίμπλεντον και το Ρολάν Γκαρός, ενώ το 1964 έφτασε στους 16 του Ουίμπλεντον. Ο Καλογερόπουλος κατάφερε τη δεκαετία του ’70 να ανέβει μέχρι το νο 108 στην παγκόσμια κατάταξη. Από τότε μέχρι σήμερα πέρασε σχεδόν μισός αιώνας για να τον ξεπεράσει ένας Ελληνας. Πλέον ζει μόνιμα στην Κόστα Ρίκα, όπου μαζί με τη σύζυγό του, την Αμερικανίδα πρώην πρωταθλήτρια του τένις Κάρολ Αν Προσέιν, έχουν ένα μεγάλο τένις κλαμπ.
Τη σκυτάλη από τον Καλογερόπουλο πήρε ο Γιώργος Καλοβελώνης, ο οποίος κατέκτησε εννέα πρωταθλήματα Ελλάδας, αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Σεούλ το 1988, συμμετείχε σε δεκάδες διεθνή τουρνουά και γκραν σλαμ κι έφτασε στο νο 208 της παγκόσμιας κατάταξης. Πλέον είναι προπονητής κι έχει δική του ακαδημία τένις στην Πεύκη. Στην πορεία ξεπετάχτηκε ένα νέο μεγάλο ταλέντο, ο Τάσος Μπαβέλας, και όλοι πίστεψαν ότι θα έφτανε πολύ ψηλά. Ομως οι ελπίδες αποδείχθηκαν φρούδες, ο Μπαβέλας δεν φάνηκε αντάξιος των προσδοκιών και μετά βίας κατάφερε να φτάσει στο νο 451 στον κόσμο. Παρ’ όλα αυτά μετείχε με τον Καλοβελώνη στους Ολυμπιακούς του 1988 στη Σεούλ, ενώ πήγε και στη Βαρκελώνη το 1992. Ηταν τρεις φορές πρωταθλητής Ελλάδας και σήμερα είναι προπονητής της εθνικής γυναικών.
Στη συνέχεια τα πράγματα έγιναν καλύτερα για το ελληνικό τένις. Κι αυτό γιατί τρεις τενίστες κατάφεραν να μπουν στη 200άδα της παγκόσμιας κατάταξης. Το 2000 ο Σόλων Πέππας έφτασε στο νο 149 του κόσμου και πέντε χρόνια μετά ο Βασίλης Μαζαράκης ανέβηκε στο νο 115. Δύο χρόνια αργότερα, το 2007, ο Κωνσταντίνος Οικονομίδης έφτασε στο νο 112. Εως ότου έκανε την εμφάνισή του στα διεθνή κορτ ένας 17χρονος, ο Στέφανος Τσιτσιπάς, ο οποίος μέσα σε τρία χρόνια κατάφερε αρχικά να ξεπεράσει το ρεκόρ του Καλογερόπουλου, στη συνέχεια να μπει στην πρώτη 100άδα και πλέον να καμαρώνει στην ελίτ του παγκόσμιου τένις από την έκτη θέση της ΑΤΡ. Εκεί όπου τον ξεπερνούν μόνο τα ιερά τέρατα του αθλήματος Νόβακ Τζόκοβιτς, Ραφαέλ Ναδάλ και Ρότζερ Φέντερερ, ο Αυστριακός Τιμ και ο Γερμανός Ζβέρεφ. Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός πως ο 20άχρονος Τσιτσιπάς έγινε ο νεότερος αθλητής που κέρδισε την «αγία τριάδα» του αθλήματος (Τζόκοβιτς, Ναδάλ και Φέντερερ)!
Το 2017, στην πρώτη μόλις επαγγελματική του χρονιά, μπήκε στο Toπ 100 της ATP. Το 2018 έπαιξε πρώτη φορά τελικούς και κέρδισε τίτλους. Το 2019 μπήκε στο Toπ 10 κι έφτασε να παίξει στον πρώτο ημιτελικό γκραν σλαμ (Μελβούρνη) κόντρα στον Ραφαέλ Ναδάλ ενώ στον γύρο των 16 είχε αποκλείσει τον μεγάλο Φέντερερ! Για τον οποίο δήλωνε πριν από ενάμιση χρόνο (6/1/2018) σε συνέντευξή του στον Νίκο Παπαδογιάννη, εδώ στο Documento, ότι «όταν μου μιλούσε και με κοιτούσε ζούσα ένα όνειρο. Μιλήσαμε δέκα λεπτά και φοβόμουν ότι θα ξυπνήσω ξαφνικά και θα είναι ψέμα. Μου είπε κάτι πολύ απλό, που το κρατάω σαν φυλαχτό: η νίκη λύνει όλα τα προβλήματα». Στην ερώτηση μάλιστα πώς θα είναι την Πρωτοχρονιά του… 2023, ο Τσιτσιπάς απάντησε: «Μακάρι να ήξερα! Ελπίζω ότι θα κρατάω στα χέρια μου το τρόπαιο του Αυστραλιανού Οπεν. Αυτό θέλω περισσότερο από όλα, επειδή στη Μελβούρνη ζουν τόσοι Ελληνες! Και το Ουίμπλεντον το βλέπω στα όνειρά μου, αλλά είχα την τύχη να το ζήσω και στα αλήθεια, όταν κερδίσαμε το διπλό στους μικρούς. Αυτή ήταν η μεγαλύτερη στιγμή μου μέχρι σήμερα». Εναν χρόνο μετά έφτασε στον ημιτελικό της Μελβούρνης. Δεν αποκλείεται λοιπόν να κρατήσει στα χέρια του το τρόπαιο που ονειρεύεται πολύ πιο γρήγορα από το 2023…
Οι γυναίκες
Στις γυναίκες μπορεί η Μαρία Σάκκαρη να τα… σπάει την τελευταία διετία και να έχει φτάσει στο νο 29 στον κόσμο, όμως το γυναικείο τένις έγινε γνωστό στην Ελλάδα από την Αγγελική Κανελλοπούλου, τη μητέρα της Σάκκαρη! Η Κανελλοπούλου ήταν η πρώτη Ελληνίδα με πολύ καλή διεθνή παρουσία και μάλιστα το 1987 έφτασε στο νο 47 της παγκόσμιας κατάταξης. Η Αγγελική είχε δώσει από μικρή τεράστιο δείγμα γραφής για το πού μπορεί να φτάσει, καθώς σε ηλικία 14 ετών κατέκτησε το πανελλήνιο πρωτάθλημα! Συνολικά πήρε έντεκα πρωταθλήματα, αναδείχτηκε δύο φορές αθλήτρια της χρονιάς, ενώ μετείχε και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1984 στο Λος Αντζελες. Την καλύτερη εποχή το ελληνικό τένις την έζησε στις αρχές της νέας χιλιετίας, όταν τη σκυτάλη πήρε η Λένα Δανιηλίδου.
Η οποία παραμένει η κορυφαία Ελληνίδα τενίστρια, αφού το 2003 έφτασε στο νο 14 της παγκόσμιας κατάταξης! Η Δανιηλίδου έγινε η πρώτη Ελληνίδα που έφτασε επίσης στις 32 του Αυστραλιανού Οπεν στη Μελβούρνη και κατέκτησε συνολικά 16 τίτλους σε διάσημα διεθνή τουρνουά. Συμμετείχε σε δύο Ολυμπιακούς Αγώνες, το 2000 στο Σίδνεϊ και το 2004 στην Αθήνα, όπου και έφτασε έως τη φάση των 16.
Τη σκυτάλη από τη Δανιηλίδου παρέλαβε η Μαρία Σάκκαρη, η οποία πριν από έναν μήνα έφτασε να κατακτήσει τον πρώτο τίτλο της στο WTA Tour, το τουρνουά του Ραμπάτ, που την έβαλε στο Toπ 30 της παγκόσμιας κατάταξης. Ξεπέρασε έτσι τον μύθο της μητέρας της, Αγγελικής Κανελλοπούλου, και πλέον κυνηγάει να ξεπεράσει και το νο 14 της Λένας…
Η επόμενη μέρα για το ελληνικό τένις δείχνει πολύ καλύτερη, ειδικά από τη στιγμή που Τσιτσιπάς και Σάκκαρη έχουν ήδη ωθήσει εκατοντάδες μικρά παιδιά στο άθλημα. Εκτός αυτού, πάντως, η ελληνική φίλαθλη ομοσπονδία αντισφαίρισης (ΕΦΟΑ), που αναλαμβάνει ήδη σημαντικές διοργανώσεις της ITF, έχει στόχο τη διοργάνωση τουρνουά της ATP (της παγκόσμιας ομοσπονδίας) ώστε να μπει για τα καλά η Ελλάδα στα λημέρια του επαγγελματικού τένις αλλά και να μπορέσουν Στέφανος και Μαρία να αγωνιστούν και… εντός έδρας.
