The bad news:
Ανακατεύεται σφόδρα το πολιτικό σκηνικό και θα κάνει μαύρα Χριστούγεννα η δημοσιογραφική οικογένεια!
Ξέρω, ξέρω, σιγά που σας νοιάζει, αλλά οφείλω να σημειώσω ότι δεν είμαστε όλοι ορκ, μερικοί εξ ημών είμαστε άνθρωποι. Δείχτε λίγη συμπόνια, δεν κοστίζει…
The good news:
Θα ξαναβρεί δουλειά ο Σταν Γκρίνμπεργκ και θα πάψει να μαραζώνει στην ανεργία!
Και μάλιστα δουλειά φουλ τάιμ και καλοπληρωμένη, όχι τρίωρο με τρακόσια ευρώ το μήνα, απ’ αυτές που μετράει η κυβέρνηση για κανονικές (επιστροφή στην κανονικότητα δεν θέλατε;) και βγάνει την ανεργία στο 9,5 %. Ελπίζω μόνο μην του ράψει κάνα κουστουμάκι το IRS, τώρα που θα το αναλάβουν οι τραμπικοί…
Μπατ σίριουσλι νάου, που λένε και στην πραγματική πατρίδα του Κασσελάκη, δεν σας μοιάζει αγαπητές αναγνώστριες και αγαπητοί αναγνώστες ότι ξαναγυρίσαμε στο 1993; Σε εκείνη τη μαγική χρονιά όπου διαγράφτηκε ο Σαμαράς από τη Νέα Δημοκρατία, όπου το ΠΑΣΟΚ ξερογλειφότανε για επιστροφή στην εξουσία, όπου η Αριστερά παραντούραγε, όπου η οικονομική κατάσταση της χώρας ήταν και καλά ανθηρή αλλά ο κόσμος βλαστήμαγε και όπου (Παναγιά μου βόηθα!) έπαιζε μπαλίτσα πολιτική η Μαρία Δαμανάκη. Ναι η Μαρία της Σιωπής (τελευταία δήλωσή της, αν θυμάστε, ήταν εκείνο εκεί το περικολόζο “δεν αποκλείεται επιστροφή στη δραχμή”, που έστειλε τη Μέρκελ στα καρδιοτονωτικά!), η οποία σύμφωνα με τον χθεσινό “ΒΗΜΑτοδότη” παίζει για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Το ξαναγράφω, για όσους και όσες λιποθύμησαν και τους συνεφέρουν με αιθέρα:
Η Δαμανάκη για την Προεδρία της Δημοκρατίας!
Μιλάμε ρε φίλε ότι η Σακελλαροπούλου είναι μπροστά της τουλάχιστον Σιμόν Βέιλ, για να μην πω Ίντιρα Γκάντι, αλλά απέναντι στον κυκλώνα Αντώνη, που μας προέκυψε με σφοδρότητα Ντάνιελ, ίσως ο εμποδιστής Μαρία αποδειχθεί μια κάποια λύσις. Όπως είχε γράψει κάποτε ο Χάντερ Τόμπσον “στη λωρίδα τη γρήγορη, όπου ρολάρεις δίχως φρένα, όλα του Θεού τα πλάσματα καλοδεχούμενα είναι”. Όσοι και όσες έχετε οδηγήσει Γερμανία (και ιδίως Βαυαρία), με εκατόν πενήντα χιλιόμετρα βρουμ βρουμ, και είδατε την Porsche να σας περνάει αέρα με διακόσια τόσα από αριστερά, καταλαβαίνετε τι εννοούσε ο μέγας στοχαστής του σύγχρονου βίου που στην Ελλάδα τον έχουν για γραφικό υμνητή των παραισθησιογόνων…
Μιας και μιλάω για τεχνητούς παραδείσους, όμως, πραγματικά είναι ν’ αναρωτιέται κανείς μήπως ισχύουν 100% για την μαμά πατρίδα τα λόγια της Νικολακοπούλου:
“Προσωπικά δεν έχω αίσθηση αυτό που ζούμε αν είναι αλήθεια ή παραίσθηση”.
Ε ναι παιδιά, ε ναι κορίτσια, αγόρια και αγοροκόριτσα, όπως έγινε καπνός σε μια νύχτα (σ’ ένα Καστελλόριζο τέλος πάντων…) η “ισχυρή Ελλάδα” του Κώστα Σημίτη, έτσι πάει πλέον περίπατο και το παραμυθάκι της Ελλάδας 2.0, της χώρας που ηγείται της τέταρτης βιομηχανικής επαναστάσεως. Είναι, νομίζω, και σημαδιακό ότι η Λίνα τους έγραψε τους ανωτέρω στίχους το 1988, όταν ο Κατσιφάρας με το Μένιο και τον Άκη βάζανε φωτιά στις μπουζουκλερί και τίποτε δεν φαινόταν ότι μπορούσε να αμφισβητήσει την ηγεμονία του ΠΑΣΟΚ. Και ύστερα ήρθαν τα πάμπερς που πιτσικάρανε…
Οπότε ποπ κορν, κουβάδες ολόκληροι με ποπ κορν, τι μαλάκας είμαι που πέταξα τη σκάφη της γιαγιάς μου θα την τιγκάριζα με ποπ κορν να το φχαριστηθώ ο άνθρωπος. Νταξ ρε φίλε, να ανασάνουμε κάπως εμείς οι αριστερόστροφοι που τρώμε τις σάρκες μας χρόνια τώρα. Ας ξαντεριαστούν και οι απέναντι, να αράξουμε λίγο τα δόλια τα κουμμούνια πολυθρόνα και καναπέ, να απολαύσουμε τα θέαμα. Και πιο πολύ απ’ όλους να γλεντήσουμε τους δόλιους τους ακροκεντρώους, που (το ξανάπα!) θα έχουν να αντιμετωπίσουν τώρα όχι τα φυντανάκια της Αριστεράς αλλά τους απογόνους του Ταμερλάνου. Η σκέψη μας μαζί τους, ετοιμάζω δέμα με ισοθερμικά εσώρουχα…
Διαβάστε επίσης:
ΠΑΣΟΚ για Τέμπη: «Απαιτούνται άμεσα πειστικές απαντήσεις για το χαμένο υλικό»
Διευθυντής γραφείου Σαμαρά για νέο κόμμα: «Δεν μπορώ ούτε να διαψεύσω, ούτε να επιβεβαιώσω»
Μαξίμου: «Ξορκίζει» τα σενάρια πρόωρων εκλογών – «Ακροβασίες» και ανησυχία για ντόμινο εξελίξεων