Τελικά είναι να απορεί κανείς με την γραμμή της Νέας Δημοκρατίας. Το γεγονός ότι οι αγορές προεξοφλούν πολιτική αλλαγή, γι’ αυτό ανεβαίνει το Χρηματιστήριο και γι’ αυτό η υπερκάλυψη του δεκαετούς ομολόγου ξεπερνάει τις 11 φορές, δεν είναι τίποτα περισσότερο ή τίποτα λιγότερο από μία ναρκισιστική ματιά στον καθρέφτη.
Ο κ. Μητσοτάκης, ως άνθρωπος που έχει δουλέψει σε τράπεζες και υποτίθεται ότι έχει διασυνδέσεις στο σίτι του Λονδίνου, γνωρίζει ότι οι αγορές είναι το «τσακ» της στιγμής, η συγκυρία. Η συγκυρία σήμερα στην Ελλάδα είναι ιδανική σε βαθμό που να δικαιολογεί την έξοδο της χώρας στις αγορές.
Το Brexit, όπως όλα δείχνουν πάει παρά πίσω, ο Τραμπ τα βρίσκει με την Κίνα, οι Ευρωπαίοι και τα άλλα μέλη των θεσμών αξιολογούν θετικά την πορεία της ελληνικής οικονομίας, συμφωνία για το Ιταλικό έλλειμμα και των Βρυξελλών υπάρχει προ πολλού, οι ευρωεκλογές βρίσκονται μπροστά μας, το μαξιλάρι ρευστότητας στην Ελλάδα ξεπερνάει τα 37 δις. ευρώ, ο προϋπολογισμός (ο ελληνικός) είναι πλεονασματικός, άρα ποια πολιτική αλλαγή και κουραφέξαλα, όταν το ζητούμενο στα μνημονιακά χρόνια ήταν η πολiτική σταθερότητα; Την έχουμε, είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει.
Θυμίζω δε, την έκθεση άλλου ξένου οίκου, που έλεγε λίαν προσφάτως πως και ο Κυριάκος να έρθει στα πράγματα, οι μεταρρυθμίσεις είναι μονόδρομος για να προχωρήσουν.
Υ.Γ. Ενδιαφέρουσα θα ήταν η άποψη για την τρέχουσα έκδοση του κ. Γ. Παπακωνσταντίνου…
