Δραματική είναι η κατάσταση στα πλημμυρισμένα χωριά της Καρδίτσας που σάρωσε η φονικής επέλαση της κακοκαιρίας Daniel. Η βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, Έλενα Ακρίτα πραγματοποιώντας την Πέμπτη συνάντηση στα συγκεκριμένα χωριά συνοδευόμενη από τον τέως βουλευτή στον νομό Νίκο Μιχαλάκη και τον συντονιστή της τοπικής νομαρχιακής επιτροπής Απόστολο Μπουγουλιά, διαπίστωσε το μέγεθος της καταστροφής και του δράματος που βιώνουν οι πλημμυροπαθείς και άκουσε, τόσο από τους ίδιους όσο και από τους εθελοντές που είναι οι μόνοι που προσπαθούν να τους στηρίξουν, την απόγνωση για την πλήρη εγκατάλειψη από την κυβέρνηση, αλλά και τον τρόμο που επικρατεί για την επόμενη μέρα της περιοχής.
Ντιρεκτίβα του υπουργείου Υγείας απαγορεύει τη λήψη φωτογραφιών
Το οδοιπορικό της Έλενας Ακρίτα ξεκίνησε από το Κέντρο Υγείας Παλαμά, στο εσωτερικό του οποίου η εικόνα ήταν αποκαρδιωτική. Το πέρασμα της κακοκαιρίας άφησε πίσω του ολική καταστροφή, καθώς το νερό και οι λάσπες διέλυσαν εξεταστήρια, ιατρικά μηχανήματα και αναλώσιμα. Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με την ενημέρωση που είχε η βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ, ντιρεκτίβα του υπουργείου Υγείας απαγορεύει τη λήψη φωτογραφιών από τον χώρο, προφανώς για να μη γίνει αντιληπτό δημοσίως το μέγεθος της καταστροφής.
Επόμενος σταθμός ήταν η κεντρική πλατεία του Παλαμά. Εκεί, η Έλενα Ακρίτα συναντήθηκε στο Δημαρχείο με τον δήμαρχο Παλαμά κ. Γιώργο Σακελλαρίου και επισκέφθηκε τον χώρο των εθελοντών από την κοινωνική κουζίνα «Ο άλλος άνθρωπος», τους οποίους ευχαρίστησε θερμά για τη συγκινητική τους προσπάθεια να συνδράμουν τους πλημμυροπαθείς κατοίκους. Εν συνεχεία κατευθύνθηκε στον χώρο περισυλλογής βοήθειας, όπου το κλιμάκιο του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ. προσέφερε ως ελάχιστο δείγμα έμπρακτης συμπαράστασης εμφιαλωμένο νερό, αφού σύμφωνα με τις μαρτυρίες των κατοίκων αυτό αποτελεί τη στιγμή την κορυφή του βουνού των προβλημάτων που έχουν να αντιμετωπίσουν.
Απελπισία για την παντελή έλλειψη οποιουδήποτε κρατικού λειτουργού
Συνεχίζοντας την περιοδεία της, η Έλενα Ακρίτα μετέβη στο κλειστό γυμναστήριο του χωριού, το οποίο έχει μετατραπεί πρόχειρα σε χώρο φιλοξενίας κατοίκων που τα σπίτια τους βούλιαξαν κάτω από τις λάσπες. Από τις συνομιλίες που είχε με τους εθελοντές που προσπαθούν με ελάχιστα κυριολεκτικά μέσα και μόνο κίνητρο την αλληλεγγύη να διαχειριστούν μια στοιχειώδη διαβίωση για τους ηλικιωμένους στην πλειοψηφία τους πλημμυροπαθείς, αυτό που προέκυψε ήταν η απελπισία για την παντελή έλλειψη οποιουδήποτε κρατικού λειτουργού που έστω κατόπιν της καταστροφής θα συντόνιζε μια αδιανόητα δύσκολη συνθήκη.
Τέλος, η βουλευτής Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ Π.Σ βρέθηκε στην είσοδο του χωριού Βλοχού, το οποίο για δέκατη μέρα βρίσκεται βυθισμένο κάτω από το νερό, όπου συναντήθηκε με τον πρόεδρο της Κοινότητας κ. Γιάννη Κούκο, ζητώντας του ενημέρωση για το ποιες είναι οι πιο άμεσες ανάγκες των κατοίκων.
«Η κατάσταση στον Θεσσαλικό κάμπο παραπέμπει σε τριτοκοσμικό κράτος»
Μετά το τέλος του οδοιπορικού της η Έλενα Ακρίτα δήλωσε: «Δυστυχώς η κατάσταση στον Θεσσαλικό κάμπο παραπέμπει σε τριτοκοσμικό κράτος. Το μόνο πιο έντονο από τη δυσοσμία της λάσπης και των κουφαριών των νεκρών ζώων είναι η απόγνωση και ο φόβος των ανθρώπων εδώ. Το επιτελικό κράτος του Κυριάκου Μητσοτάκη βούλιαξε κάτω από τόνους νερού και το μπαλάκι της επίρριψης ευθυνών καθόλου δεν απασχολεί τους πλημμυροπαθείς κατοίκους. Σήμερα, δέκα ολόκληρες μέρες μετά την κακοκαιρία, η απουσία της κυβέρνησης από τον τόπο της καταστροφής είναι εκκωφαντική. Οι άνθρωποι αγωνιούν για την περισυλλογή των νεκρών ζώων που ακόμα βρίσκονται διάσπαρτα κατά εκατοντάδες παντού και για τον άμεσο κίνδυνο που διατρέχει η υγεία τους από τις μεταδοτικές ασθένειες. Ζητούν ενημέρωση από το υπουργείο Υγείας για το κατά πόσο θα πρέπει να εμβολιαστούν και δεν μπορούν για μέρες να πάρουν μια υπεύθυνη απάντηση. Αναγκάζονται να προστατεύουν τις περιουσίες τους μόνοι τους, υπό τον φόβο του πλιάτσικου και εξαντλημένοι από την απουσία της κυβέρνησης εναποθέτουν τις ελπίδες τους αποκλειστικά στις Ένοπλες Δυνάμεις.
Η κυβέρνηση των αρίστων κατά τα άλλα της Νέας Δημοκρατίας έχει χρέος, έστω και τώρα, να αντιληφθεί το μέγεθος της καταστροφής και να στείλει ανθρώπινο δυναμικό, υλικά, πόρους και ό,τι άλλο χρειάζεται, καθώς και να παρέχει μέσω ειδικών την απαραίτητη ψυχολογική στήριξη στους κατοίκους. Όχι σήμερα, χθες. Αλλιώς, η παρουσία τους είναι περιττή.»
