Εξηγήσεις_x000D_
με την ιδιότητα του υπόπτου στην υπόθεση του μαύρου χρήματος στους λογαριασμούς_x000D_
του ζεύγους Παπαντωνίου ενώπιον της εισαγγελέα και των ανακριτών Διαφθοράς θα_x000D_
κληθεί να δώσει, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του Documento,_x000D_
ο Γιώργος Κανδαλέπας.
Ο 70άχρονος φέρεται από τις εισαγγελικές αρχές ως πρόσωπο-κλειδί, καθώς μέσω δικών του λογαριασμών εμβάστηκαν το 2000 τα επίμαχα ποσά στον λογαριασμό της συζύγου του πρώην υπουργού Σταυρούλας Κουράκου στην ελβετική τράπεζα HSBC. Ο λογαριασμός αποκαλύφτηκε το 2012, καθώς βρισκόταν στη λίστα Λαγκάρντ.
Οι ανακριτές τον ερευνούν έχοντας ενδείξεις ότι διετέλεσε και αυτός «ταμίας» του Γιάννου Παπαντωνίου. Ο άλλος συγκατηγορούμενος στην υπόθεση και στενός φίλους του ζεύγους Ανδρέας Μπάρδης παραδέχτηκε στην απολογία του ότι έλαβε εκατομμύρια ευρώ σε μετρητά από Παπαντωνίου και Κουράκου κάνοντας λόγο μεταξύ άλλων για «φιλική εξυπηρέτηση», αδειάζοντας πρακτικά τον πρώην υπουργό και τη σύζυγό του.
Ο Γ. Κανδαλέπας κάθε άλλο παρά τυχαίος είναι. Πέρα από κουμπάρος του ζεύγους Παπαντωνίου (έχει βαφτίσει τον μικρό τους γιο) και της στενής φιλίας που τους συνδέει χρόνια, μετράει σταδιοδρομία ετών ως δημόσιος υπάλληλος σε νευραλγικές θέσεις στο υπουργείο Οικονομικών. Διετέλεσε μάλιστα ειδικός σύμβουλος του Γ. Παπαντωνίου στη θητεία του ως υπουργού Εθνικής Οικονομίας. Το όνομά του αλλά και της συζύγου του Ιουλίας ήταν μαζί με της Κουράκου στη λίστα Λαγκάρντ. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η θητεία του ως μέλος του ΔΣ της Εμπορικής Κεφαλαίου και Συμμετοχών ΑΕ το 2001, όταν πρόεδρος της Εμπορικής Τράπεζας ήταν ο νυν κεντρικός τραπεζίτης και φίλος του Γ. Παπαντωνίου Γιάννης Στουρνάρας – γνωστά τα αποτελέσματα της ηγεσίας του στην τράπεζα.
Τα εμβάσματα Κουράκου και η λίστα Λαγκάρντ
Στις 14 Μαΐου 2013 ο Γ. Κανδαλέπας εξετάστηκε ενόρκως για την εμπλοκή του στην υπόθεση από τις εισαγγελείς Ελένη Σίσκου και Ευγενία Κυβέλου οι οποίες διενεργούσαν τότε προκαταρκτική εξέταση. Σύμφωνα με την έρευνά τους αποδείχτηκε ότι οι καταθέσεις στη λίστα Λαγκάρντ, οι οποίες τελικά κατέληξαν στους λογαριασμούς των παιδιών της συζύγου Παπαντωνίου, είχαν γίνει τον Μάιο και τον Αύγουστο του 2000 από λογαριασμούς του Γ. Κανδαλέπα. Οπως κατέθεσε ο κουμπάρος του προφυλακισμένου ζεύγους, του είχε δώσει τα χρήματα τότε η Στ. Κουράκου προκειμένου να τα τοποθετήσει σε λογαριασμό στην ελβετική τράπεζα ώστε «να εξασφαλίσει τα παιδιά της». Αυτά, όπως ισχυρίστηκαν αμφότεροι, προέρχονταν από χρήματα που έδινε σε εκείνην ο πρώην σύζυγός της Θεόδωρος Ουσταμπασίδης. Ο τελευταίος όμως το αρνείται λέγοντας πως η πρώην σύζυγός του δεν είχε δυνατότητα αποταμίευσης, αφού όσα χρήματα έδινε πήγαιναν για συγκεκριμένα έξοδα των παιδιών.
Ερωτηθείς τότε από τις εισαγγελείς για την προέλευση των χρημάτων, ο Γ. Κανδαλέπας απάντησε: «Η εντύπωσή μου ήταν ότι ρευστοποιούσε κάποιες προσωπικές – οικογενειακές αξίες για να καλύψει ανάγκες των παιδιών της. Τα χρήματα που μου έδινε η κ. Κουράκου τα έβαζα σε έναν χαρτοφύλακα, κάποια τα χρησιμοποίησα και κάποια τα κατέθετα σε λογαριασμό μου σε ελληνική τράπεζα». Ο Κανδαλέπας «έκαψε» τον κουμπάρο του τότε, καθώς δήλωσε ότι εξεπλάγην όταν ο Γ. Παπαντωνίου διέψευσε το 2012 με τη δημοσίευση της λίστας Λαγκάρντ ότι όντως περιεχόταν σε αυτήν το όνομα της συζύγου του.
Την επίμαχη περίοδο που ερευνούν οι αρχές ο Γ. Παπαντωνίου είναι παντοδύναμος, βασικό στέλεχος της κυβέρνησης Σημίτη, έφερε δε και τον προσωνύμιο «τσάρος» της οικονομίας.
Αν και η σύζυγος Παπαντωνίου συναίνεσε στο αίτημα των εισαγγελέων για άνοιγμα των κινήσεων των λογαριασμών της, ο Γ. Κανδαλέπας είχε αντίθετη στάση. «Επιφυλάσσομαι να σας προσκομίσω την κίνηση του τραπεζικού λογαριασμού» κατέθετε το 2013. Αυτό τήρησε και τα επόμενα χρόνια, ισχυριζόμενος τότε ότι τα στοιχεία που διαθέτουν οι ελληνικές αρχές αποτελούν προϊόν υποκλοπής (λίστα Λαγκάρντ – Φαλτσιανί). Η με νύχια και με δόντια άρνησή του ενίσχυσε φυσικά τις υποψίες των ανακριτών. Η πλευρά Κανδαλέπα προσέφυγε εναντίον και των δύο αιτημάτων (το 2013 και 2014) της ελληνικής Δικαιοσύνης για δικαστή συνδρομή στις ελβετικές αρχές.
Η Remaco και οι σκοτεινές μπίζνες με το δημόσιο
Οπως αποκάλυψε το Documento, στις 9/7/2017, στην εισαγγελία έφτασαν καταγγελίες για τη δράση του Κανδαλέπα με όχημα τη Remaco ΑΕ, στην οποία ήταν πρόεδρος επί σειρά ετών. Σύμφωνα με αυτές, μέσω της επίμαχης εταιρείας «γίνονταν τα deals για την ένταξη ιδιωτών σε προγράμματα και στον επενδυτικό νόμο, κάνοντας διαμεσολάβηση με το αζημίωτο». Οπως ανέφερε το ρεπορτάζ, ο Γ. Κανδαλέπας διορίστηκε αντιπρόεδρος και στο Ελληνικό Κέντρο Επενδύσεων (ΕΛΚΕ), με αποτέλεσμα η Remaco να μεσολαβεί για να εντάσσονται επιχειρηματικά σχέδια μέσω του ΕΛΚΕ, για τα οποία εκταμιεύονται υπέρογκα ποσά από τα δημόσια ταμεία. Η εταιρεία εμφανιζόμενη ως σύμβουλος υπουργείων, υπηρεσιών του δημοσίου και περιφερειών φαίνεται να συνάπτει εκατοντάδες συμβάσεις με το δημόσιο αρκετών χιλιάδων ευρώ η καθεμία.
Με βάση τις καταγγελίες, «η Remaco για τις υπηρεσίες της δεν παίρνει μόνο τη νόμιμη αμοιβή αλλά λαμβάνει μαύρα, μέρος της δημόσιας επιχορήγησης που δίνεται στον επιδοτούμενο. Επιπλέον, ο αδερφός του Γ. Κανδαλέπα, πρώην αντιπλοίαρχος του Πολεμικού Ναυτικού και αντιπρόεδρος της Remaco, το έτος 1999 διορίστηκε από τους τότε υπουργούς Εθνικής Οικονομίας και Εθνικής Αμυνας, Ιωάννη Παπαντωνίου και Αθανάσιο Τσοχατζόπουλο, μέλος του ΔΣ της ΕΛΒΟ και στη συνέχεια το 2001 ανέλαβε πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος της Μεταλλουργικής Βιομηχανίας Ηπείρου, θυγατρικής της ΕΒΟ. Υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ότι προκειμένου οι ιδιωτικές επιχειρήσεις να υπαχθούν σε επενδυτικά προγράμματα και να λάβουν επιχορηγήσεις από το ελληνικό δημόσιο κατέβαλαν μεγάλα χρηματικά στους φορείς λήψης των σχετικών αποφάσεων, μεταξύ δε αυτών και στον Γεώργιο Κανδαλέπα, φερόμενο ως ταμία του Παπαντωνίου».
Ενδιαφέρον παρουσιάζει και η πολυετής συμμετοχή του Γ.
Κανδαλέπα στο ΔΣ της Κούμπας Συμμετοχών, η οποία έφτασε το 2016 στην πτώχεση
των 140 εκατ. ευρώ. Η εν λόγω εταιρεία πήρε ομολογιακά δάνεια εκατομμυρίων ευρώ
από τη Marfin Popular Bank (Λαϊκή) του Αντρέα Βγενόπουλου για αγορές μετοχών
και αυξήσεις κεφαλαίου. Φυσικά, δεν αποπλήρωσε ποτέ τα δάνεια. Η Remaco
διετέλεσε για σειρά ετών θυγατρική της Κούμπας Συμμετοχών. Η τελευταία έφτασε
σε σημείο να ελέγχει μέχρι το 2012 το 35% των μετοχών της Remaco.
