Συγκλονιστικά είναι τα συμπεράσματα της έρευνας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων σχετικά με την κατάσταση που επικρατεί στα κέντρα κράτησης στην Ελλάδα.
Τα συμπεράσματα παρουσιάστηκαν στην ετήσια έκθεση επισκόπησης σήμερα Πέμπτη από το ειδικό κλιμάκιο κατά των βασανιστηρίων στο όργανο παρακολούθησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων, του Συμβούλιο της Ευρώπης (CPT).
Η επιτροπή ανέφερε ότι είχε λάβει αξιόπιστες μαρτυρίες για κακοποίηση κατά τη διάρκεια της κράτησης ή της ανάκρισης ανθρώπων από την ΕΛ.ΑΣ. σημειώνοντας ότι οι κρατούμενοι Ρομά και αλλοδαποί υπήκοοι αποτελούν κατηγορίες «υψηλού κινδύνου» αφού φέρεται να είναι τα περισσότερα θύματα.
«Σε αυτές περιλαμβάνονται ορισμένες μαρτυρίες που αφορούσαν χτυπήματα με βέργες στα πέλματα των ποδιών και εφαρμογή πλαστικής σακούλας στο κεφάλι ενός υπόπτου κατά τη διάρκεια ανάκρισης της αστυνομίας», αναφέρεται χαρακτηριστικά στην έκθεση.
Παράλληλα τονίζονται οι ελλείψεις και η ανεπάρκεια που παρατηρούνται στις φυλακές της χώρας αλλά και ο υπερπληθυσμός σε αυτές, τα υψηλά επίπεδα βίας τόσο μεταξύ των φυλακισμένων όσο και από την πλευρά του σωφρονιστικού προσωπικού.
Συγκεκριμένα η έκθεση αναφέρει πως στη φυλακή της Νιγρίτας, υπήρξαν καταγγελίες -οι οποίες κρίθηκαν αξιόπιστες- για σωματική κακομεταχείριση αλλοδαπών κρατουμένων από αξιωματικούς της φυλακής και εξωτερικούς φρουρούς. Ωστόσο, σύμφωνα με την έκθεση, η πιο ανησυχητική κατάσταση είναι αυτή των φυλακών Κορυδαλλού.
Η CPT κάλεσε τις ελληνικές αρχές να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα φαινόμενα βίας τόσο μεταξύ των κρατουμένων αλλά και από πλευράς των υπαλλήλων της εκάστοτε φυλακής ενώ σημείωσε πως είναι απαραίτητη η πρόσληψη περαιτέρω σωφρονιστικού προσωπικού.
Την ίδια ώρα η έκθεση αναφέρεται στις συνθήκες διαβίωσης στις ελληνικές φυλακές και κάνει λόγο για «προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας».
Σχετικά με τις υπηρεσίες υγειονομικής περίθαλψης η CPT αναφέρει εκτεταμένες ελλείψεις με το νοσοκομείο των φυλακών του Κορυδαλλού να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο. Συγκεκριμένα η έκθεση αναφέρεται στην έλλειψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, στις πολύ κακές συνθήκες διαβίωσης εντός του νοσοκομείου και στην «αποθήκευση» των ηλικιωμένων και των ασθενών παρέμειναν εξίσου.
