Η καταδίκη της ηγεσίας και μελών της Χρυσής Αυγής, οι περιορισμοί που επιβλήθηκαν για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορονοϊού, η κρίση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στα σύνορα τον περασμένο Μάρτιο και το αρνητικό κλίμα που διαπιστώνεται εναντίον των προσφύγων και των μη κυβερνητικών οργανώσεων, είναι μεταξύ άλλων τα γεγονότα του 2020 στην Ελλάδα που αναδεικνύει το Παρατηρητήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (Human Rights Watch) στην 31η παγκόσμια έκθεσή του, η οποία δημοσιεύεται σήμερα.
Η οργάνωση χαρακτηρίζει την απόφαση του δικαστηρίου για τη Χρυσή Αυγή «ορόσημο», ενώ αναφέρει ότι είναι σε εξέλιξη και η δίκη για τη δολοφονία του ακτιβιστή της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ, Ζακ Κωστόπουλου. Την ίδια ώρα, όμως, στην ενότητα του ρατσισμού κάνει λόγο για αναφορές επιθέσεων σε ολόκληρη τη χώρα κατά ατόμων που θεωρούνται μετανάστες ή μουσουλμάνοι.
Σχετικά με την πανδημία του κορονοϊού, το Παρατηρητήριο σημειώνει μεταξύ άλλων ότι η κυβέρνηση διατήρησε τον περιορισμό μετακίνησης των αιτούντων άσυλο ακόμα και όταν το λοκντάουν χαλάρωσε για τον γενικό πληθυσμό, ενώ τα παιδιά που διαμένουν σε δομές στην ηπειρωτική Ελλάδα δεν ήταν σε θέση να φοιτήσουν σε σχολεία και μόνο περίπου 50 από τα 4.000 παιδιά μεταναστών και προσφύγων στη Λέσβο και τη Σάμο εγγράφηκαν σε σχολεία.
Επίσης, η έκθεση αναφέρεται στην Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία, που ανέφερε τον περασμένο Μάιο ότι οι αρχές δεν κατάφεραν να εξασφαλίσουν στήριξη των ατόμων με αναπηρία που επλήγησαν δυσανάλογα από τον παρατεταμένο εγκλεισμό στα σπίτια τους, σε κλειστά ιδρύματα ή σε υποστηριζόμενες δομές διαβίωσης. Επίσης αναφέρεται και στους κρατούμενους σε φυλακές όλης της χώρας που ζητούν μέτρα για την αντιμετώπιση του χρόνιου συνωστισμού.
Η έκθεση της διεθνούς ΜΚΟ, επιπλέον, κάνει ειδική μνεία στις πυρκαγιές στο ΚΥΤ της Μόριας στη Λέσβο και στις ανεπαρκείς, όπως τις χαρακτηρίζει, συνθήκες διαβίωσης στον προσωρινό καταυλισμό στο Καρά Τεπέ, στην κρίση ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία στον Έβρο τον περασμένο Μάρτιο, στις καταγγελίες για παράνομες επαναπροωθήσεις στην Τουρκία, αλλά και στις επιθέσεις, όπως λέει, εναντίον προσωπικού διεθνών οργανισμών, ΜΚΟ και δημοσιογράφων.
Τέλος, αναφέρεται στο νόμο που ψηφίστηκε τον Ιούλιο για τις διαδηλώσεις εκφράζοντας ανησυχίες «σχετικά με την αδικαιολόγητη παρέμβαση στο δικαίωμα της ειρηνικής συνάθροισης».
Σε ευρωπαϊκό επίπεδο ο οργανισμός διαπιστώνει ότι η πανδημία του κορονοϊού είχε σημαντικό αντίκτυπο στα δικαιώματα των ανθρώπων σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, καθώς η νόσος και οι οικονομικές συνέπειες του λοκντάουν επέτειναν τις διακρίσεις και την περιθωριοποίηση.
Έμφαση δίνεται στη μεταχείριση των μεταναστών και των αιτούντων άσυλο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που «υπονόμευσε την αξιοπιστία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως υπερασπιστή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων». Αναγνωρίζεται πάντως ότι η ΕΕ έλαβε μέτρα για την προώθηση και την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
