Τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση τη γνωρίζουν οι περισσότεροι. Πόσοι όμως ξέρουν ότι στη γειτονιά όπου βρίσκεται το μοντέρνο αυτό κτίριο κάποτε υπήρχε μια προσφυγική παραγκούπολη;
Οι έφηβοι που συμμετείχαν στο εργαστήριο της Στέγης «Zoom στο παρασκήνιο» γνωρίζουν αυτά και πολλά άλλα μυστικά της περιοχής και μας τα παρουσιάζουν σε μια έκθεση φωτογραφίας με έργα που θα ζήλευαν επαγγελματίες του είδους.
Με αφορμή την παράσταση της Στέγης «Μουσική για το Νέο Κόσμο» των ARTéfacts ensemble & UrbanDig Project (που πραγματοποιήθηκε στις 26 και 27 Μαΐου), τα Zoomάκια βγήκαν στους δρόμους και γνώρισαν βιωματικά μια από τις πλέον ιστορικές γειτονιές της Αθήνας, η οποία έχει πολλές ιστορίες να αφηγηθεί.
Η Iωάννα Καλαμάκη, μια από τις συμμετέχουσες στο σεμινάριο της Στέγης, λέει χαρακτηριστικά: «Μέσα από το πρότζεκτ του Δουργουτίου γνωρίσαμε από κοντά μια τόσο σημαντική περιοχή. Ενημερωθήκαμε για την ιστορία του, το παρελθόν του, αλλά και τους κατοίκους του. Μέσα από συνεντεύξεις που κάναμε με αυτούς γνωρίσαμε την καθημερινότητά τους, ενώ ταυτόχρονα συναισθανθήκαμε τα έντονα αισθήματά τους για τον τόπο που μεγαλώσανε. Παράλληλα πειραματιστήκαμε με διάφορες μορφές τέχνης, όπως η φωτογραφία, το σκίτσο, το κολάζ, ενώ παίξαμε και τον ρόλο των δημοσιογράφων».
Η γειτονιά που βρίσκεται μεταξύ των λεωφόρων Φραντζή, Λαγουμιτζή και Συγγρού και έχει παρομοιαστεί σαν το νησί άγονης γραμμής της Αθήνας αποτέλεσε έμπνευση για τους επίδοξους δημοσιογράφους-φωτορεπόρτερ. Τα Zoomάκια, εξοπλισμένα με τις φωτογραφικές τους μηχανές, τα δημοσιογραφικά τους κασετοφωνάκια και τα μπλοκάκια τους, περιηγήθηκαν στην περιοχή, έμαθαν την ιστορία του Δουργουτίου από τους κατοίκους και από καλλιτέχνες που έχουν δουλέψει εκεί, γνώρισαν τα μνημεία και άκουσαν ιστορίες. «Χάρη στο σεμινάριο του “Zoom” κατανόησα καλύτερα τη λειτουργία και τη σημασία της δημοσιογραφίας. Πλέον η επαγγελματική απασχόληση με αυτή μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρουσα και ελκυστική. Κατάλαβα ότι η άμεση επαφή του/της φωτορεπόρτερ με το πρόσωπο της συνέντευξης καθιστά τη δημοσιογραφία ένα διαφορετικό μέσο γνωριμίας με τον άλλον. Παράλληλα οι εμπειρίες ζωής, οι διαφορετικές αντιλήψεις και νοοτροπίες που γνωρίζει του/της προσδίδουν τη δυνατότητα ολοκλήρωσης της προσωπικότητας» μας λέει η Ιωάννα.
Τα παιδιά άκουσαν ιστορίες για τους Αρμένιους και τους Μικρασιάτες πρόσφυγες, αλλά και για τους εσωτερικούς μετανάστες που έζησαν επί δεκαετίες σε παράγκες, δημιουργώντας ωστόσο μια δυναμική μικροκοινωνία ομοψυχίας και αλληλεγγύης, αλλά και για το μπλόκο του Δουργουτίου και τη μαζική εκτέλεση πολιτών από τους Γερμανούς ναζί, ενώ φαντάστηκαν τον ποταμό Ιλισό να κυλάει ακόμη, τα βυρσοδεψεία στις όχθες του, την αρμένικη αγορά, το κέντρο της γειτονιάς με τα λαχταριστά καλούδια που προσείλκυαν ανθρώπους από όλη την Αθήνα.
Τι ήταν όμως αυτό που εντυπώθηκε περισσότερο στα παιδιά από τη γειτονιά; «Μέσα από τις πληροφορίες που λάβαμε ήταν αρκετά αυτά που μου έκαναν εντύπωση. Η ιστορία που έχει διαγράψει αυτός ο συνοικισμός είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Συγκριμένα το γεγονός ότι το 1944, στη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, Γερμανοί εκτέλεσαν 120 κατοίκους στην περιοχή ήταν κάτι που μου έκανε εντύπωση. Επίσης τα έντονα συναισθήματα που νιώθουν οι κάτοικοι για τον συνοικισμό αυτό είναι κάτι που από την πρώτη στιγμή θαύμασα. Η θέλησή τους δηλαδή να παραμείνουν στο Δουργούτι παρ’ όλες τις δυσκολίες της καθημερινότητας δείχνει τον έντονο συναισθηματικό δέσιμό τους με την περιοχή που μεγάλωσαν».
Η έκθεση των εφήβων, η οποία πραγματοποιείται σε συνεργασία με τη 2η Δημοτική Κοινότητα Δήμου Αθηναίων, αγκαλιάστηκε από τους κατοίκους του Νέου Κόσμου, την καλλιτεχνική ομάδα UrbanDig Project και την Ομάδα Προφορικής Ιστορίας Δουργουτίου. Επιπλέον οι έφηβοι έχουν φτιάξει έναν χάρτη προκειμένου να μας δώσουν τη δυνατότητα να γνωρίσουμε κάποια σημαντικά σημεία της περιοχής και της ζωής της μέσα από τα δικά τους μάτια.
ΙNFO
Δευτέρα 10 έως Κυριακή 16 Ιουλίου, 12.00-20.00. Φανοσθένους 17-19, Νέος Κόσμος
