Την επιβράδυνση της ευρωπαϊκής οικονομίας, με άμεσο αντίκτυπο στην ελληνική, υπογράφουν τα κοράκια της ΕΚΤ έως το 2024
Είναι τρομακτικό: η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) αποφάσισε να «σκοτώσει» τις ευρωπαϊκές κοινωνίες «μπολιάζοντας» με ύφεση την οικονομία. Ο λόγος για τη νέα αύξηση κατά 0,75% των βασικών επιτοκίων, που είναι η δεύτερη μέσα σε δύο μήνες. Και το θέμα είναι ότι έπεται συνέχεια. Το ανέφερε η επικεφαλής της ΕΚΤ Κριστίν Λαγκάρντ: όσο μεγαλώνει ο πληθωρισμός τόσο θα αυξάνονται τα επιτόκια.
Πλέον δεν μιλάμε για την ύφεση αλλά για την έντασή της. Τα ευρωπαϊκά γεράκια υπογράφουν την επιβράδυνση της ευρωπαϊκής οικονομίας τουλάχιστον μέχρι τις αρχές του 2024. Αν δεν έχεις χρήματα, δεν αγοράζεις. Αν δεν αγοράζεις, πέφτουν οι τιμές (ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης σε πλήρη εφαρμογή).
Συνθήκες ασφυξίας για τα ευρωπαϊκά νοικοκυριά
Ολα αυτά θα είχαν ενδεχομένως θετικό αποτύπωμα αν σε περιβάλλον οικονομικής ανάπτυξης η ζήτηση ξεπερνούσε την προσφορά. Στις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, λόγω της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και των οικονομικών κυρώσεων κατά της Ρωσίας, το πρόβλημα βρίσκεται στην προσφορά.
Εδώ και καιρό τα ευρωπαϊκά νοικοκυριά των οικονομικά ευάλωτων ομάδων ζουν σε συνθήκες οικονομικής ασφυξίας. Ηδη η κραταιά βιομηχανικά Τσεχία ταλανίζεται από διαδηλώσεις για την ακρίβεια. Το ίδιο αρχίζει να συμβαίνει και στη Γερμανία. Το εισόδημα συντρίβεται από στις 3 πολύ μικρές επιχειρήσεις στην Ελλάδα (37,1%) διαθέτει μηδενικά ρευστά διαθέσιμα (27,8%) ή διαθέσιμα που επαρκούν για λιγότερο από ένα μήνα (9,2%) μεγάλες επιχειρήσεις στην Ελλάδα, οι οποίες απασχολούν πάνω από 500 εργαζόμενους, έχουν κεφάλαια και μπορούν να καλύψουν τις ζημίες τους, αναμένεται να διασωθούν
την ακρίβεια. Σε αυτήν τη συγκυρία αυξάνεται το κόστος του ευρώ! Το πρόβλημα είναι ότι όλο αυτό θα μας ακολουθεί τουλάχιστον μέχρι το 2024. Υπέρογκοι λογαριασμοί ρεύματος, πανάκριβα υγρά καύσιμα και ακόμη ακριβότερα τρόφιμα. Σε αυτό το περιβάλλον συντρίβεται η κατανάλωση. Οι ζημίες και η προσπάθεια διάσωσης των επιχειρήσεων φέρνουν απολύσεις, οι απολύσεις μειώνουν τον τζίρο αφού οι απολυμένοι μειώνουν την κατανάλωση. Ενας φαύλος κύκλος που θα φέρει τελικά μείωση των τιμών μέσω της δημιουργικής καταστροφής (έτσι θέλουν να αποκαλούν οι νεοφιλελεύθεροι τη δολοφονία της κοινωνίας). Κάποιοι θα καταστραφούν. Ποιοι είναι αυτοί; Με οικονομικούς όρους, τα «μη ανταγωνιστικά κεφάλαια». Στην πραγματικότητα; Οσες επιχειρήσεις δεν διαθέτουν κεφάλαια να αντέξουν χρηματοδοτώντας τις ζημίες που θα προκαλέσει η πτώση του τζίρου.
Με την υπογραφή του Κυρ. Μητσοτάκη
Στην πράξη το ζήσαμε εμείς στην Ελλάδα στη μνημονιακή εποχή. Τα πράγματα μάλλον είναι χειρότερα τώρα. Η πραγματική ελληνική οικονομία είναι γυμνή. Είναι αποτέλεσμα της διακυβέρνησης Μητσοτάκη. Εδώ και τρία χρόνια φτιάχνει τις συνθήκες για να λειτουργούν καρτέλ σε κάθε τομέα της οικονομίας. Εστειλε περί τα 8 δισ. ευρώ κρατικού χρήματος με απευθείας αναθέσεις σε λίγους «ημέτερους». Εφτιαξε το καρτέλ ενέργειας όπου οι 3+1 νταβατζήδες του φυσικού αερίου βγάζουν αισχρά κέρδη εις βάρος των πολλών. Οσο για την ελληνική πραγματικότητα; Σύμφωνα με τη ΓΣΕΒΕΕ, περισσότερες από μία στις τρεις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις (37,1%) δήλωσαν ότι έχουν μηδενικά ρευστά διαθέσιμα (27,8%) ή διαθέσιμα που επαρκούν για λιγότερο από μήνα (9,2%).
Για να καταλάβουμε τι θα συμβεί αρκεί να αναφέρουμε ότι το 99% των επιχειρήσεων της χώρας εντάσσεται στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις (έως 250 εργαζόμενοι). Η πλειονότητα αυτών (περίπου 95%) είναι πολύ μικρές επιχειρήσεις (έως εννέα εργαζόμενοι), ακολουθούν οι μικρές (έως 49 εργαζόμενοι) με 3% περίπου και οι μεσαίες (50-250 εργαζόμενοι) που καταλαμβάνουν το 0,4%. Σε αυτές εργάζεται περίπου το 87% του κόσμου της μισθωτής εργασίας. Ολοι αυτοί βρίσκονται στη ζώνη κινδύνου από την παρατεταμένη ύφεση της ευρωπαϊκής οικονομίας, που έχει τελευταίο και περισσότερο ευάλωτο τροχό της την ελληνική οικονομία. Ποιοι θα αντέξουν; Οι περίπου 500 επιχειρήσεις που αναφέρονται ως μεγάλες (με πάνω από 500 εργαζόμενους). Είναι αυτές που διαθέτουν κεφάλαια για να χρηματοδοτήσουν τις ζημίες και βέβαια πρόσβαση στον τραπεζικό δανεισμό. Το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι αυτές οι επιχειρήσεις απασχολούν μόλις το 13,1% των μισθωτών.
