Σσσσσσσς! Ησυχία, ο Κυριάκος Μητσοτάκης εκπαιδεύεται. Διδάσκεται και προχωρά. Βλέπεις, η ζωή δεν είναι Harvard που το πλήρωνε ο μπαμπάς. Ούτε η καθημερινότητα είναι όπως του την είχαν περιγράψει οι ολιγάρχες που τον επέβαλαν: «Θα κάθεσαι και θα κάνουμε μπίζνες».
Και ο πολιτικός του μέντορας, ο πατέρας Μητσοτάκης, είχε άλλα να του μάθει πρώτα: Πώς θα σπιλώνεις αντιπάλους, πώς θα κατακρεουργείς την αλήθεια, πώς θα κάνεις μεγάλες δουλειές. Δεν έμεινε χρόνος για τα πεζά: Χιόνια, βροχές, πυρκαγιές, νοσοκομεία, σχολεία και άλλα επουσιώδη.
Δεν τα έμαθε από τον μπαμπά, λοιπόν, δεν τα έμαθε από το Harvard, κάπου πρέπει να τα μάθει: Στου κασίδη το κεφάλι λοιπόν. Πάνω μας. Θα μου πεις, δυστυχώς όλοι οι πολιτικοί κάπως έτσι δε μαθαίνουν – ακόμη και οι καλών προθέσεων;
Το πρόβλημα με τον Μητσοτάκη δεν είναι ότι «διδάσκεται» πάνω μας. Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχει καμία διάθεση να διδαχτεί, δεν έχει κανένα ενδιαφέρον αν η πλέμπα θα παγώσει 20 ώρες αποκλεισμένη, δεν του καίγεται καρφάκι αν ψοφολογούν 100 πληβείοι την ημέρα στα ράντζα. Δε χολοσκάει. Και δε χολοσκάει γιατί η δική του καταγωγή δεν έχει καμία συνάφεια με την καταγωγή των άλλων. Δεν είναι άλλη τάξη. Είναι άλλο είδος.
Και δε χολοσκάει, επίσης, γιατί η δουλειά που έχει έρθει να κάνει είναι άλλη. Δεν έχει καμία σχέση με τη χώρα, αλλά με την προσωπική και οικογενειακή του επικράτεια. Και αυτή τη δουλειά την υλοποιεί με θαυμαστά αποτελέσματα για τον ίδιο και τον κλειστό κύκλο των συνδαιτυμόνων του.
Τώρα, πόσο θα μείνει; Εξαρτάται από τον λαό. Θα φορτώνει με χρήμα τους δημοσιογραφικούς του υπαλλήλους, θα φορτώνουν προπαγάνδα τον κόσμο και βλέπουμε. Η Λατινική Αμερική μάς διδάσκει ότι τέτοια καθεστώτα αντέχουν και τέσσερα, και επτά, και οκτώ ακόμα χρόνια. Όσο πάει.
