Λίγες ώρες πριν από την τηλεμαχία των πολιτικών αρχηγών των έξι κοινοβουλευτικών κομμάτων και εννιά ημέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές της 21ης Μαΐου 2023, το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε περιδίνηση γύρω από τη μετεκλογική συνεργασιολογία. Τα επιτελεία των κομμάτων κυβερνητικής διαχείρισης, κυρίως της ΝΔ, του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ αναπροσαρμόζουν τις επικοινωνιακές τακτικές τους για προσέλκυση ψήφων και οξύνουν την αντιπαράθεσή τους. Σκοντάφτουν όμως και στις αντιφάσεις τους. Αναμενόμενη η σύγκρουση μεταξύ δυο των δυο μεγάλων κομμάτων εξουσίας, της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ. Προβλέψιμα τα πυρά των δυο τους προς τη Χαριλάου Τρικούπη, για το ζήτημα των συνεργασιών.
Σχετικά ενδιαφέρον είναι ότι λίγα εικοσιτετράωρα πριν από το ντιμπέιτ της Τετάρτης 10 Μαΐου 2023, και ενόψει της εθνικής κάλπης, η ηγεσία της Κουμουνδούρου υπό τον Αλέξη Τσίπρα αύξησε την ένταση της κριτικής του για τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ Νίκο Ανδρουλάκη τον οποίο εγκαλεί επειδή δεν γκρεμίζει προεκλογικά τις γέφυρες μετεκλογικής συνεργασίας με τη ΝΔ. Ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί αυτή την τακτική στοχεύοντας να ενισχύσει τα ποσοστά του από τους κεντρώους (είτε αναποφάσιστους είτε από τη δεξαμενή των δυσαρεστημένων από την κυβέρνηση) που τους επισείει τον κίνδυνο η ψήφος τους να καταλήξει μέσω ΠΑΣΟΚ στη δεξιά του Κυριάκου Μητσοτάκη. Παράλληλα, επιδιώκει να καταδείξει ως ατελέσφορη και αντιφατική πολιτικά τη στάση της Χαριλάου Τρικούπη απέναντι στην όμορή της, κατά την ανάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, ιδεολογικά και προγραμματικά Κουμουνδούρου, όταν μάλιστα ο Νίκος Ανδρουλάκης κάνει λόγο για συγκρότηση σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης κυβέρνησης, με προγραμματική συμφωνία (αν και υπό τον όρο να έχει αύξηση εκλογικού ποσοστού κατά πενήντα τοις εκατό σε σχέση το ποσοστό των προηγούμενων βουλευτικών εκλογών και «ούτε Τσίπρας ούτε Μητσοτάκης» για επικεφαλής κυβέρνησης συνεργασίας).
Πολύ ηχηρό επικοινωνιακά είναι ότι η ΝΔ… θυμήθηκε καθυστερημένα να μισογυρίσει την πλάτη στην Χαριλάου Τρικούπη λόγω της άρνησης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Νίκου Ανδρουλάκη να συναινέσει σε συγκυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Ο Πρόεδρος της ΝΔ Κυριάκος Μητσοτάκης παίζει το «χαρτί» της αυτοδυναμίας, που τον οδηγεί να εμφανίζεται και ο ίδιος με γρίφους, λίγο πριν από την κάλπη της 21ης Μαΐου 2023, για το αν και πώς θα αξιοποιήσει τη διερευνητική εντολή αν τη λάβει. Ουσιαστικά επανέρχεται από την «πίσω πόρτα» το σκηνικό που είχε διαμορφώσει (και στη συνέχεια επιχείρησε να αλλάξει) το επιτελείο της ΝΔ για ψήφο-pass κατά την πρώτη Κυριακή της απλής αναλογικής και καίριο στόχο τη δεύτερη κάλπη με το ενισχυμένο εκλογικό σύστημα.
Ομως αυτό επαναφέρει τη χαλαρότητα στην δεξιά ψήφο (όχι μόνο για αναποφάσιστους αλλά και για ως τώρα μισοαποφασισμένους)…Παράλληλα, με την… αυτοκρατορική εικόνα που διαμορφώνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης εμφανίζεται διασταλτικά σαν ο «ανάδελφος» ηγέτης που δεν μπορεί να εκφράσει συναινέσεις, ούτε κοινωνικές ούτε πολιτικές, στο πλαίσιο των απαιτήσεων του αστικού συστήματος στο οποίο ομνύει. Ετσι, η τακτική αυτή και οι γρίφοι Μητσοτάκη της τελευταίας στιγμής σε συνδυασμό με τις αντιλαϊκές κυβερνητικές πολιτικές που έχουν ρημάξει την πλειονότητα των εργαζομένων στην Ελλάδα, μπορεί να είναι το μπούμερανγκ Μητσοτάκη κατά της ΝΔ που θα το βρει μέσα στην κάλπη της 21ης Μαΐου 2023, εν είδει σημαντικής μείωσης ποσοστών της σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές.
Πάντως, είναι επίσης πολύ εντυπωσιακό (με στόχευση μάλιστα) ότι σε αυτή τη συγκυρία, ο Νίκος Ανδρουλάκης επιλέγει να εξαπολύσει από τις σφοδρότερες πολιτικές επιθέσεις κατά του απερχόμενου πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, με επίκεντρο το σκάνδαλο των υποκλοπών και το επιτελικό κράτος των «κολλητών». Τον κατηγόρησε μάλιστα ευθέως ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι αυτός που έδωσε εντολή στον ανιψιό του και γραμματέα του πρωθυπουργικού γραφείου να στήσει την τηλεφωνική παρακολούθησή του. Παράλληλα, ο Νίκος Ανδρουλάκης σκιαγραφεί τον Κυριάκο Μητσοτάκη σαν πολιτικό μονοδιάστατο, ακατάλληλο να εκφράσει μια κυβέρνηση συνεργασίας , μια και δεν έχει κουλτούρα συλλογικής διακυβέρνησης. Κι αυτό είναι το κρίσιμο πρόσθετο στοιχείο που έρχεται να στηρίξει την επιμονή του Νίκου Ανδρουλάκη στο «κανένας από τους δυο» επικεφαλής μιας συγκυβέρνησης.
Η ηγεσία της Χαριλάου Τρικούπη θεωρεί ότι η δυναμική του Αλέξη Τσίπρα έχει από καιρό φθίνουσα πορεία μετά την κυβερνητική του θητεία και έχει ρίξει όλο το βάρος να καταστήσει σαφές ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει «κάψει» το όποιο απόθεμα μακράς κυβερνητικής πνοής για την επόμενη μέρα, μια και πλέον από… πουλέν των συμφερόντων μετατρέπεται σε βαρίδι. Ο Νίκος Ανδρουλάκης θέλει να εμφανιστεί ως ο πρωτοπόρος της κεντρικής ελληνικής σκηνής που προωθεί τις προγραμματικές συναινέσεις στο κομματικό σύστημα, στην προοπτική συνεργασίας ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ κλπ , ακόμα και μιας τρικομματικής ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει των απαιτήσεων που διαμορφώνουν οι δημοσιονομικές δεσμεύσεις της ΕΕ αλλά και το ενδεχόμενο αντιμετώπισης νέων οικονομικοκοινωνικών κρίσεων.
Το πιο καυστικό σχόλιο κατά του Μητσοτάκη ήταν με αναφορά στις υποκλοπές όταν σχολίασε κατά τη διάρκεια συνέντευξης του (STAR TV – 9..5.2023) τον ισχυρισμό του Κυριάκου Μητσοτάκη ότι έχει εμμονή μαζί του. Ο Νίκος Ανδρουλάκης αναρωτήθηκε δηκτικά: «Έχω επιτεθεί με fake news στον κ. Μητσοτάκη; Έβαλα τον ανιψιό μου να στήσει εις βάρος του κ.Μητσοτάκη το παρακράτος των υποκλοπών; Έβαλα τους βουλευτές μου να μπουν ασπίδα στον ανιψιό μου, στους επιχειρηματίες Λαβράνο-Μπίτζιο;». Για να καταλήξει: «Δεν έχω προσωπικές εμμονές. Έχω μόνο μία εμμονή, την οποία θα καταλάβετε όσο περνούν τα χρόνια και με γνωρίζετε καλύτερα: να κάνω την πατρίδα μου ένα κανονικό ευρωπαϊκό κράτος που θα σέβεται τον πολίτη, τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα έχει βιώσιμη ανάπτυξη και πολιτικές για τη νέα γενιά. Γιατί πιστεύω ότι η πατρίδα μας δεν θα είναι ποτέ ισχυρή, αν δεν σταθεί στα πόδια της η νέα γενιά».
Οι αναφορές αυτές «κούμπωσαν» με τις επιθέσεις νωρίτερα της Χαριλάου Τρικούπη, διά του εκπροσώπου Τύπου και υποψηφίου βουλευτή Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ Δημήτρη Μάντζου, που είχε εξαπολύσει πυρά στον Κυριάκο Μητσοτάκη για τις υποκλοπές, με βάση Εξεταστική Επιτροπή (PEGA) του Ευρωκοινοβουλίου για τη διερεύνηση της χρήσης κατασκοπευτικών λογισμικών παρακολούθησης. Η έκθεση της PEGA αποκαλύπτει, σύμφωνα με το ΠΑΣΟΚ, «τις αντιδημοκρατικές πρακτικές του «επιτελικού παρακράτους» την εργαλειοποίηση παρακολουθήσεων και παράνομων λογισμικών, «για πολιτικά οφέλη, από την ανώτατη πολιτική ηγεσία της χώρας. Ακόμη και για την εξαγωγή των λογισμικών αυτών σε ανελεύθερες χώρες, παραβιάζοντας τη σχετική Ευρωπαϊκή νομοθεσία».
Αναφορικά με τις μετεκλογικές συνεργασίες, ο Νίκος Ανδρουλάκης επεσήμανε κατά την τηλεοπτική συνέντευξη ότι «στην Ελλάδα το πολιτικό σύστημα είναι βαθιά πρωθυπουργοκεντρικό. Δεν υπάρχουν θεσμικά αντίβαρα. Όταν λοιπόν θες να κάνεις μία μεγάλη συμμαχική κυβέρνηση, το πρόσωπο πρέπει να εκφράζει τη δυνατότητα συνεργασίας. Ο κ. Μητσοτάκης είναι μονοκομματική κυβέρνηση μαζί με τα «παιδιά» του Καρατζαφέρη και δεν συγκυβερνά με το κόμμα του. Συγκυβερνά με την παρέα του. Το επιτελικό κράτος ήταν ο κ. Μητσοτάκης, οι φίλοι του και ο ανιψιός του. Είναι αυτό κουλτούρα συλλογικής διακυβέρνησης;».
Επέκρινε και τον Αλέξη Τσίπρα για τον τρόπο της διακυβέρνησής του και για την μη υλοποίηση όσων είχε υποσχεθεί (αντί για σεισάχθεια, παρέδωσε «κόκκινα» δάνεια στα funds, δεν έσχισε τα μνημόνια κλπ). Ετσι, ο Νίκος Ανδρουλάκης επιχειρηματολογεί για το ότι ο πρωθυπουργός σε μια συγκυβέρνηση πρέπει να είναι αξιόπιστος , ενώ κρίνει ότι θα ήταν άστοχο και δείγμα αλαζονείας να προτρέξει, και πριν από τη λαϊκή ετυμηγορία, να πει ποιος θα είναι επικεφαλής μια συγκυβέρνησης. Εξήγησε ότι «όταν λέω πρόσωπα κοινής αποδοχής, δεν εννοώ μόνο τον πρωθυπουργό. Εννοώ και υπουργούς». Κι άρχισε να πετάει βέλη κατά ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ αποκλείοντας ενδεικτικά στελέχη που δεν μπορούν να σηκώσουν το υπουργικό βάρος κυβενρησεων συναίνεσης. Για αυτό ο Νίκος Ανδρουλάκης ρωτά ρητορικά: « Δηλαδή, σε μία κυβέρνηση συμμαχική, θα βάλουμε υπουργό Εξωτερικών κάποιον που θέλει τις «Πρέσπες του Αιγαίου»; Ή υπουργό Μετανάστευσης κάποιον ο οποίος δεν θέλει τη φρούρηση των συνόρων; Ή υπουργό Υγείας κάποιον που δεν πιστεύει στο Εθνικό Σύστημα Υγείας;». Για να καταλήξει: «Συνεπώς, το πρόγραμμα και ο πολιτικός προσανατολισμός είναι αυτός που θα δημιουργήσει τις συνθήκες της επιλογής των προσώπων».
