Είναι εύκολο να βρίσκεις αποδιοπομπαίο τράγο και να φορτώσεις όλες τις αστοχίες και τα λάθη.
Το βλέπουμε καθημερινά στη ζωή μας αλλά και στην πολιτική. Ευθύνες δεν έχει κανένας και φτάνουμε στον κλητήρα του υπουργείου για να τις αποδώσουμε.
Τελευταία, με αφορμή την «ετυμηγορία» των κοινωνικών δικτύων με την εκλογή του ανεκδιήγητου και επικίνδυνου Αχιλλέα Μπέου στοχοποιήθηκαν οι πολίτες που συμμετείχαν αλλά και εκείνοι που απείχαν. Ναι ισχύει πως ήταν και αυτοί που καταστράφηκαν…
Ο λαός ωστόσο είναι το εύκολο θύμα. Εξαιρούμε εκείνους που λόγω ηθικών εκπτώσεων και κυρίως συμφέροντος που ψηφίζουν ακροδεξιά και αμφισβητούμενους ηθικής πολιτευόμενους.
Οι υπόλοιποι για κάποιο λόγο στηρίζουν και διαμορφώνουν άποψη. Ίσως και για κάποιο λόγο «πουλάνε» την ψήφο τους με τον ένα ή το άλλο λόγο.
Οι πολίτες, οι εργαζόμενοι και εργαζόμενες δεν διαμορφώνουν αναγκαστικά τις απόψεις τους από τα κοινωνικά δίκτυα όπου τουλάχιστον προς το παρόν παραμένουν πολυφωνικά.
Η διαμόρφωση απόψεων μέσω κοινωνικών δικτύων ισχύει αλλά για συγκεκριμένο τμήμα του πληθυσμού.
Όσο απομακρυνόμαστε από το κέντρο των μεγαλουπόλεων οι συνειδήσεις και οι απόψεις διαμορφώνονται από το «μου είπε ο ένας» ή το «μου είπε ο άλλος».
Διαμορφώνεται από τους τοπικούς παράγοντες και κυρίως από τις τηλεοράσεις που παίζουν από το πρωί ως το βράδυ στο καφενείο, στη λέσχη αλλά και σε κάθε σπίτι. Εκεί που δεν έχουν φτάσει όλα τα κόμματα και όλες οι απόψεις.
Απλά οι πολίτες διαμορφώνονται από το προϊόν που η ίδια πολιτεία έχει «εγκρίνει» ως ενημέρωση και διαπαιδαγώγηση.
Από τα σκουπίδια που εμφανίζει η τηλεόραση, από τα προφίλ των ατόμων που δημιουργεί, από τα reality και όλες τις παραγωγές που προωθούν έναν ελαφρύ (συνήθως) κόσμο.
Διαμορφώνεται και από μια δημοσιογραφία σκουπίδι, από ακροδεξιούς πολιτευόμενους και προσωπικότητες που δημιουργεί και παρουσιάζει καθημερινά.
Έτσι ο πολίτης θα ψηφίσει το «γνωστό» του πρόσωπο, ακόμα και αν αυτό διαμορφώθηκε μόνον από το γυαλί και απλά από τη συμμετοχή του.
Και βέβαια διαμορφώνεται από την Εκκλησία που δίνει το παρόν σε κάθε εκδήλωση, σε κάθε σχολείο, σε κάθε κοινωνική συνάθροιση.
Αυτές είναι επιλογές της κεντρικής πολιτικής σκηνής και των υποστηρικτών της, τραπεζών, επιχειρηματιών και πάει λέγοντας.
Δημιουργείται και από την απόφαση της κάθε κυρίαρχης εξουσίας να προσφέρει σκουπίδια αλλά και από κάθε επιχειρηματία των ΜΜΕ (και δημοσιογράφους) να πετύχουν τηλεθέαση και να μη κόψουν στον αέρα τον ακροδεξιό και ρατσιστικό λόγο (για παράδειγμα).
Μην ψάχνετε στο λαό τον υπεύθυνο.
Κοιτάξτε πιο ψηλά.
Δυστυχώς ισχύει το αν η κότα έκανε το αυγό ή το αυγό την κότα.
Η αλήθεια είναι πως στην περίπτωση αυτή η ευθύνη ανήκει στην ίδια την Εξουσία και στη σαβούρα που προσφέρει θέλοντας πολίτες μίας χρήσης…