«Τιμή και δόξα στην ηρωική γενιά της αθάνατης Εθνικής μας Αντίστασης, του ΕΑΜ – ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ, του ΔΣΕ, τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες, όλους όσοι δε λύγισαν στους Ναζί-Φασίστες και στα μαύρα κελιά της ασφάλειας, των ντόπιων συνεργατών τους», τόνισε η Λουΐζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και γραμματέας της Επιτροπής Περιοχής της Κ.Ο. Αττικής του ΚΚΕ στην ομιλία της στη εκδήλωση της ΚΟΑ που πραγματοποιήθηκε στην Πλ. Κοραή για τα 74 χρόνια από την απελευθέρωση της Αθήνας.
Η σημερινή εκδήλωση ήταν ενταγμένη στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για τη συμπλήρωση 100 χρόνων του ΚΚΕ.
Η Λουΐζα Ράζου αναφέρθηκε λεπτομερώς στην «ασίγαστη πάλη με όλες τις μορφές, και βασικά την ένοπλη, κατά της ναζιστικής κατοχής από τους Γερμανούς ιμπεριαλιστές και τους συμμάχους τους, Ιταλούς και Βούλγαρους, που ήταν έργο των λαϊκών δυνάμεων, με επικεφαλής το ΚΚΕ» και στη δράση της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας με την οποία «συνέβαλε να γίνει πραγματικά η Αθήνα “αδούλωτη” πόλη».
Στάθηκε στο ιδιαίτερο ενδιαφέρον, όπως είπε, «που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ και άλλοι κρατικοί και αστικοί θεσμοί επιδεικνύουν για την επέτειο της απελευθέρωσης της Αθήνας από το ναζιστικό ζυγό», στην παρούσα συγκυρία, τονίζοντας ότι «προσπαθούν να σκιάσουν τα όσα αντιλαϊκά προωθούν και υλοποιούν μέσα στο Κοινοβούλιο, τους ύμνους στην ΕΕ, την αγωνιώδη προσπάθειά τους για ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, το γεγονός ότι η Ελλάδα μετατρέπεται σε μια απέραντη στρατιωτική βάση των Αμερικανών και του ΝΑΤΟ και εκατοντάδες άλλα, που επιβεβαιώνουν το ρόλο τους σαν το “προτιμώμενο” εταίρο των ΗΠΑ στην περιοχή, σαν σημαιοφόρο των ΗΠΑ».
«Επιβεβαιώνουν την ταξική προσήλωσή τους στην προώθηση των αστικών σχεδιασμών για να μεγαλώσουν τα κέρδη των μονοπωλίων, να θησαυρίζουν σε βάρος των δικαιωμάτων του λαού και της νεολαίας. Χρησιμοποιούν την ιστορία για να ξεπλύνουν και να δικαιολογήσουν τις πολιτικές τους αμαρτίες. Χειρίζονται την ιστορία και τα γεγονότα κατά πως τους βολεύει, για να αποθεώσουν τον αστικό κοινοβουλευτισμό, το ρεαλισμό της υποταγής, για να σκοτώσουν το ρεαλισμό των αναγκών και της προοπτικής ανατροπής του βάρβαρου καπιταλιστικού συστήματος» πρόσθεσε.
Είπε ότι όλοι αυτοί μιλούν για την ιστορία του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ «θέλοντας να την απογυμνώσουν από τη θεμελιακή σχέση της με το ΚΚΕ», ενώ «ακόμα κι όταν δεν αγνοούν αυτή τη σχέση, επιδιώκουν να διαστρεβλώσουν τα ουσιαστικά ταξικά συμπεράσματα, που έδωσε εκείνη η ιστορική φάση, για τις στρατηγικές αδυναμίες του ΚΚΕ, αλλά και του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος, που στοίχισαν στην προοπτική απαλλαγής του λαού από την εκμετάλλευση».
«’Αλλωστε ένα ροζ προσωπείο είναι εχέγγυο προς τους σημερινούς και ενδεχόμενα και τους αυριανούς πολιτικούς τους συμμάχους. Εγγυάται διαπιστευτήρια στην αστική τάξη και ταυτόχρονα πολεμά την σύγχρονη προγραμματική επεξεργασία του ΚΚΕ» πρόσθεσε.
«Όλοι αυτοί θέλουν να κρύψουν την αλήθεια από το λαό, ιδιαίτερα τη νεολαία. Ότι την ίδια ώρα που τόσοι και τόσες έδιναν ακόμα και τη ζωή τους μέσα από τις γραμμές του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ, της ΕΠΟΝ με μπροστάρη και καθοδηγητή το ΚΚΕ, η αστική τάξη και τα κόμματά της είτε συνεργάστηκαν με τον κατακτητή είτε έφυγαν στο εξωτερικό και από το εσωτερικό ραδιουργούσαν ενάντια στον ΕΛΑΣ, το μαχόμενο λαό» είπε.
Σημείωσε ότι «η απελευθέρωση της Αθήνας, όπως τη θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ιστορικοί υποστηρικτές του, δεν ήταν παρά μια ακόμα γιορτή, μια απλή ανακούφιση από τα δεινά της Κατοχής, μια τελική δικαίωση που ολοκλήρωνε τους αγώνες της Αντίστασης».
«Εξυμνείται η γιορταστική “ενότητα” της Απελευθέρωσης και με θλίψη – τάχα – διαπιστώνεται ότι ετούτη “χάλασε” στα Δεκεμβριανά. Στην καλύτερη περίπτωση κρατούν ίσες αποστάσεις και με επιστημονικοφανή επιχειρήματα παρουσιάζουν αντιφάσεις της στρατηγικής του κόμματος εκείνη την περίοδο για να δικαιολογήσουν επιλογές διαφόρων “μετανοησάντων” κομμουνιστών, που κατά καιρούς επιχείρησαν να σοσιαλδημοκρατικοποήσουν και να διαλύσουν το ΚΚΕ» πρόσθεσε.
Είπε ότι το ΚΚΕ έχει τη γνώση και τη δύναμη να αντιπαλέψει και να αποδυναμώσει κάθε επιχείρηση παραχάραξης και διαστρέβλωσης της ιστορίας του και του κινήματος στη χώρα μας, καθώς «είναι το μοναδικό κόμμα στην ελληνική κοινωνία που μελετά την Ιστορία, πρώτα από όλα τη δική του, χωρίς να καλύπτει λάθη και αδυναμίες».
Αναφέρθηκε λεπτομερώς στα συμπεράσματα που εξήγαγε το ΚΚΕ από τη μελέτη της περιόδου εκείνης, καθώς και στον τρίχρονο ένοπλο λαϊκό αγώνα του ΔΣΕ (1946-1949) όπου «μπροστά στο δίλημμα “υποταγή ή οργάνωση της πάλης και αντεπίθεση”, το λαϊκό κίνημα επέλεξε το δεύτερο δρόμο».
«Ας πάψουν οι κύριοι του ΣΥΡΙΖΑ και όλοι όσοι ξεπούλησαν ιδέες και αξίες να αναζητούν αριστερό άλλοθι στην ιστορία για την πολιτική που ακολουθούν» είπε η Λ. Ράζου, εγκαλώντας ταυτόχρονα τον ΣΥΡΙΖΑ για υποκρισία όταν μιλά για την άνοδο αντιδραστικών, ακροδεξιών, φασιστικών δυνάμεων στην Ελλάδα και στην ΕΕ και προσθέτοντας «τις αιτίες της ενίσχυσης τους ας τις ψάξουν στο σύστημα που υπηρετούν».
Τονίζοντας τον αναντικατάστατο ρόλο του Κομμουνιστικού Κόμματος και την αναγκαιότητα αυτοτελούς δράσης του κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες «χωρίς να απομακρύνεται από το στρατηγικό στόχο κατάκτησης της εργατικής εξουσίας με επαναστατική ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας στην κατάλληλη στιγμή σε επαναστατικές συνθήκες, για να οδηγήσει στη νίκη την εργατική τάξη και τους συμμάχους της», πρόσθεσε ότι σε αυτή την προοπτική το ΚΚΕ παλεύει καθημερινά για να σταθεί ο λαός όρθιος βάζοντας στο επίκεντρο τις δικές του ανάγκες και διεκδικήσεις και διαλύοντας τα ψευτοδιλήμματα και τις κάλπικες διαχωριστικές γραμμές «που υψώνουν ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, αλλά και όσα κόμματα αποτελούν τους πρόθυμους συμμάχους του νέου διπολισμού».
Είπε ότι όλοι τους έχουν στην προμετωπίδα τους τις διεκδικήσεις του ΣΕΒ, ότι τα «εναλλακτικά» αντιλαϊκά τους μέτρα οδηγούν στο ίδιο αρνητικό αποτέλεσμα για τον λαό, ενώ ειδικά ο ΣΥΡΙΖΑ καλλιεργώντας τη λογική του «μικρότερου κακού», ως τη μοναδικά ρεαλιστική, «προσπαθεί με κάθε τρόπο να ανανεώσει τα πιστοποιητικά της “αριστεροσύνης” του και κάνει βουτιές στην Ιστορία, για να πλιατσικολογήσει ό,τι νομίζει ότι του είναι βολικό».
«Προσπερνάει όμως, ότι ακόμα και η προδικτακτορική ΕΔΑ δεν συναγελαζόταν με τον Πιουριφόι ούτε αποδεχόταν την ένταξη της Ελλάδας στο ΝΑΤΟ. Χαρακτήριζε την τότε ΕΟΚ “Λάκκο των λεόντων”» είπε η Λ. Ράζου αναφερόμενη στον ΣΥΡΙΖΑ και συμπλήρωσε: «να γιατί το ΚΚΕ έχει πέρα για πέρα δίκιο, όταν λέει ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ αποδείχτηκε ικανότατη στις βρώμικες δουλειές υπέρ του κεφαλαίου και των ιμπεριαλιστών».
Κάλεσε σε ισχυροποίηση της αντιπολεμικής δράσης του εργατικού-λαϊκού κινήματος, σε μηδενική ανοχή στην αμφισβήτηση και επαναχάραξη συνόρων στα Βαλκάνια και παντού, στην έξοδο από ΕΕ και ΝΑΤΟ, σε διεκδίκηση των αναγκών της εργατικής τάξης, της νεολαίας και των λαϊκών στρωμάτων και σε ισχυροποίηση του ΚΚΕ. «Γράψαμε ιστορία, συνεχίζουμε, θα νικήσουμε» κατέληξε στην ομιλία της η Λ. Ράζου.
Η εκδήλωση της ΚΟΑ ολοκληρώθηκε με πορεία στο Σύνταγμα, όπου στο σημείο που η Κομματική Οργάνωση Αθήνας δημιούργησε στις 19 Νοεμβρίου 1944, ηρώο των νεκρών αγωνιστών της, είχε στηθεί συμβολικά το πλακάτ εκείνο και στο οποίο κατέθεσαν στεφάνια ο γενικός γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, η ΕΠ της ΚΟΑ, το ΚΣ της ΚΝΕ και λουλούδια οι τομεακές οργανώσεις της ΚΟΑ του ΚΚΕ.
