«Ηταν η πρώτη φορά που δούλευα ως εκδιδόμενη, ένιωσα βρόμικη μετά από εκείνη τη μέρα […], με αυτά τα χρήματα όμως θα κάλυπτα το χειρουργείο της μητέρας μου, καθώς και όλες τις εξετάσεις που χρειάζεται να κάνει ο μικρός μου γιος. Παράλληλα θα βοηθούσα τον άντρα μου για να μεγαλώσουμε τα άλλα δύο μας παιδιά».
Τα παραπάνω λόγια είναι κομμάτι από την κατάθεση ενός εκ των έντεκα γυναικών που κατάφεραν να σταθούν και να καταθέσουν απέναντι σε ένα διεθνές κύκλωμα σεξ trafficking με την κωδική ονομασία «Αμαρυλλίς» το οποίο έχει ρίζες στην Ελλάδα.
Οι καταθέσεις των θυμάτων, οι οποίες διαβάστηκαν από την έδρα στην έκτη δικάσιμο της μεγάλης δίκης που διεξάγεται στο Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων, αποκρυσταλλώνουν με λεπτομέρειες τη δράση και τους μηχανισμούς που είχαν αναπτύξει οι δύο αλληλένδετες εγκληματικές οργανώσεις, οι οποίες μέσω προσώπων-συνδέσμων κατάφερναν με απατηλές υποσχέσεις να πείθουν τα θύματά τους, με σκοπό αυτά στη συνέχεια να «προσφέρουν» υπηρεσίες σε οίκους ανοχής και στούντιο στο κέντρο της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Για την υπόθεση στο εδώλιο βρίσκονται 25 πρόσωπα, από τα οποία τα τέσσερα έχουν προφυλακιστεί, ενώ ως «μεγάλο» αφεντικό για τη συγκεκριμένη υπόθεση κατηγορείται κι έχει προφυλακιστεί μια παλιά γνώριμη των αρχών, η «Μαρίνα».
Το προφίλ των γυναικών που έπεσαν στην παγίδα και πίστεψαν στα απατηλά όνειρα και στη μεγάλη ζωή είναι νεαρές κοπέλες οι οποίες ζούσαν στο περιθώριο μιας κατεστραμμένης οικονομικά χώρας όπως η Κολομβία.
Τα θύματα σήκωσαν ανάστημα
Ενα εκ των θυμάτων γεννημένο στη Βενεζουέλα, το μικρότερο παιδί από τα δώδεκα μιας αγροτικής οικογένειας, αναφέρει στη μαρτυρία του πως στα τέλη του 2022 προσεγγίστηκε από «σύνδεσμο» του κυκλώματος στην Κολομβία, ο οποίος την έφερε σε επαφή με μέλος το οποίο σήμερα έχει προφυλακιστεί για την υπόθεση «Αμαρυλλίς».
«…γνώρισα μια ομοεθνή μου» ξεκίνησε να περιγράφει την ιστορία της «η οποία συνεχώς πρότεινε σε κοπέλες δουλειά με περισσότερα λεφτά εκτός χώρας. Οταν μίλησα μαζί της μου πρότεινε να δουλέψω ως εκδιδόμενη στην Ελλάδα που είχε περισσότερα λεφτά. Η ίδια δούλευε παλιά σε ένα στούντιο που είχε ένα ζευγάρι, ο Βασίλης και η Ειρήνη, και θα μπορούσε να με φέρει σε επαφή μαζί τους για να ζητήσω δουλειά».
Ο σύνδεσμος στην Κολομβία θέλοντας να «αποδώσει» έργο στο κύκλωμα στην Αθήνα έταζε κατ’ εντολή των αφεντικών του πως οι κοπέλες θα έβγαζαν με τη δουλειά τους από 200 έως και 500 ευρώ ημερησίως. Από αυτά τα μισά θα τα κρατούσαν ο Βασίλης και η Ειρήνη, αλλά θα παρείχαν σπίτι στο θύμα.
Το θύμα ήρθε σε επαφή με ένα από τα αφεντικά του κυκλώματος και καθώς πήρε έγκριση, αφού πρώτα έστειλε φωτογραφίες και αξιολογήθηκε από τον κ. Βασίλη, ξεκίνησε να συνομιλεί με κάποιον «Στίβεν», επίσης κατηγορούμενο σήμερα στην υπόθεση. Προτού φτάσει στην Αθήνα αεροπορικώς, ο «Στίβεν» της έθεσε όρο να διαγράψει όλα τα μηνύματα επικοινωνίας που είχαν ανταλλάξει. Ενώ προτού ακόμη ξεκινήσει να δουλεύει στους οίκους ανοχής του κυκλώματος βρέθηκε με χρέος 2.600 ευρώ, όσο δηλαδή της είπαν ότι κόστισαν τα εισιτήριά της από την Κολομβία στην Ελλάδα.
Σε άλλο κομμάτι της κατάθεσής του το θύμα αναφέρεται στην άφιξή του και την πρώτη μέρα εκμετάλλευσής του στους οίκους ανοχής του κυκλώματος. Συγκεκριμένα αναφέρει: «Εμενα στον 2ο όροφο της οδού Κασσάνδρας 3 μαζί με πέντε γυναίκες ακόμη. Με τον καιρό έμαθα πως έμεναν γυναίκες και στον 3ο όροφο της Κασσάνδρας 3 χωρίς να ξέρω τον ακριβή αριθμό. Την επόμενη μέρα ξεκίνησα δουλειά στο στούντιο της οδού Κασσάνδρας 6 στη βάρδια 20.00 με 06.00. Εκείνη τη μέρα έκανα τέσσερα ραντεβού κι έβγαλα 360 ευρώ, από τα οποία εγώ θα κρατούσα τα 180 κανονικά. Αφαίρεσαν όμως 50 ευρώ για τη διαμονή μου στο σπίτι κι όλα όσα κατανάλωσα μέσα στο στούντιο και άλλα 75 ευρώ για το χρέος μου. Ετσι κατέληξα με 55 ευρώ εκείνη τη μέρα».
Σημειώνεται ότι αναφορικά με το σπίτι της οδού Κασσάνδρας 3, από την αστυνομική έρευνα έχει προκύψει πως στον 2ο και 3ο όροφο διέμεναν υπό αυστηρή επιτήρηση αρκετά από τα θύματα, από τα 50 συνολικά που φέρεται να εκμεταλλεύτηκαν οι δύο αλληλένδετες εγκληματικές οργανώσεις και εξέδιδαν σε οίκους ανοχής στο κέντρο της Αθήνας και στη Θεσσαλονίκη. Ενώ ο οίκος ανοχής στην Κασσάνδρας 6 κατά το παρελθόν έχει υπάρξει και χώρος εργασίας της «Μαρίνας» όσο η ίδια ασκούσε ακόμη το επάγγελμα της σεξεργάτριας.
Ενα ακόμα θύμα γεννημένο και μεγαλωμένο στην Κολομβία, συγκεκριμένα στην Μπογκοτά, είναι χωρισμένη και μητέρα δύο παιδιών. Η ανέχεια που υπάρχει στη λατινοαμερικανική ήπειρο και συγκεκριμένα στην Κολομβία έδωσε το έναυσμα στο νεαρό θύμα να κάνει ένα πρώτο ταξίδι στον Αγιο Δομίνικο με την ξαδέρφη της για να συναντήσουν ένα φίλο της ξαδέρφη της, ο οποίος θα τις βοηθούσε να βρουν δουλειά, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Από εκεί μίλησε με μια φίλη της από την Κολομβία, η οποία της πρότεινε να έρθει στην Ελλάδα και να εργαστεί ως εκδιδόμενη. Ταξίδεψαν αεροπορικώς από τον Αγιο Δομίνικο στην Αθήνα με ενδιάμεση στάση τη Μαδρίτη. Ο «σύνδεσμος» του κυκλώματος τους έδωσε το τηλέφωνο της Ελένης (κατηγορούμενη) κι εκείνη τους είπε να πάρουν ταξί και να πάνε στην Αγίων Πάντων στην Καλλιθέα. Στην κατάθεσή της η γυναίκα αναφέρει:
«Το κτίριο έμαθα αργότερα πως το έλεγαν “Πάνθεον” […]. Την επόμενη μέρα ήρθε η Ελένη στο “Πάνθεον” και μας ζήτησε τα διαβατήριά μας τα οποία της τα δώσαμε. Μας είπε ότι αυτή θα μας ενημερώνει για τις βάρδιες και τα μαγαζιά. Τέλος μας είπε πως πρέπει να είμαστε έτοιμες για το βράδυ για να πάμε στο στούντιο της οδού Κασσάνδρας, αριθμός 6».
Ακόμη μία όμως από τις κοπέλες που κατάφεραν να καταθέσουν ενάντια στο κύκλωμα και να ξεφύγουν από τα δίχτυα του εμφανίζει πανομοιότυπο προφίλ με τις υπόλοιπες. «Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο Μεντεγίν της Κολομβίας» περιγράφει, «έχω ακόμη πέντε αδέρφια και μεγαλώσαμε μαζί με τη μητέρα μου. […] Σε ηλικία δεκαπέντε ετών ήμουν σε σχέση με έναν ομοεθνή μου και αποκτήσαμε ένα παιδάκι, που είναι σήμερα δεκαπέντε ετών. Με τον άνθρωπο αυτό δεν παντρευτήκαμε ποτέ, έχουμε όμως καλές σχέσεις εξαιτίας του παιδιού. Το παιδί σήμερα μεγαλώνει με τη μητέρα μου. […] Στα τέλη του Φεβρουαρίου του 2023 μια φίλη μου που ήξερε ότι έχω ανάγκη τα χρήματα και ήταν ήδη στην Ελλάδα μου πρότεινε να ταξιδέψω στην Αθήνα και να δουλέψω σε οίκους ανοχής, μου είπε πως τα λεφτά θα είναι καλά και μέσα σε τρεις μήνες θα μπορέσω να επιστρέψω στην Κολομβία με πολλά χρήματα. Επίσης μου έδειξε ένα βίντεο στο οποίο ήταν η Καταλίνα (κατηγορούμενη στην υπόθεση) η οποία έδειχνε τη δουλειά σε οίκους ανοχής και όπως μου είπε είναι αυτή στην Ελλάδα και πως θα με βοηθήσει στο οτιδήποτε».
Τα τιμωρητικά πρόστιμα
Σχεδόν όλα τα θύματα ανέφεραν πως όταν καθυστερούσαν να πάνε στη βάρδιά τους λάμβαναν πρόστιμο 50 ευρώ και όταν δεν δούλευαν γιατί δεν ήθελαν ή είχαν κάποιο γυναικολογικό ζήτημα ή ακόμη και κάποια ασθένεια, τότε τους επιβαλλόταν πρόστιμο 100 ευρώ. Ενα εκ των θυμάτων αναφερόμενο στην τιμωρητική στάση που είχε το κύκλωμα προς τα κορίτσια όταν αυτά δεν ήθελαν να εργαστούν κατέθεσε τα εξής: «Μια μέρα έφαγα κάτι και δεν ήμουν καλά κι έκανα εμετό, όλες οι υπόλοιπες γυναίκες καθόντουσαν στο σαλόνι και προσπαθούσαν να με κάνουν να νιώσω καλύτερα, μου είπαν να στείλω μήνυμα στην Ελένη για να πω πως δεν είμαι καλά και να μην εργαστώ». Η Ελένη όμως δεν την πίστεψε και την ανάγκασε να δουλέψει, διαφορετικά θα της επέβαλλε πρόστιμο.
Ενστάσεις για τις μαρτυρίες
Τα «συστατικά» των καταθέσεων φαίνεται να καταδεικνύουν πως οι κοπέλες είναι θύματα εμπορίας ανθρώπων και γι’ αυτό τον λόγο και μόνο βάσει του νόμου 4198/2013 «η κατάθεση του παθόντα συντάσσεται εγγράφως και καταχωρίζεται και σε ηλεκτρονικό οπτικοακουστικό μέσο, όταν αυτό είναι δυνατόν. Η ηλεκτρονική προβολή της κατάθεσης του παθόντα αντικαθιστά τη φυσική παρουσία του στα επόμενα στάδια της διαδικασίας. Η γραπτή κατάθεση του παθόντα αναγιγνώσκεται πάντοτε στο ακροατήριο». Οσον αφορά όμως την ανάγνωση των καταθέσεων των θυμάτων, υπήρχε αντίδραση από τη μεριά των συνηγόρων των κατηγορουμένων, οι οποίοι αιτήθηκαν να μην προχωρήσει η ανάγνωση αλλά να παραστούν τα θύματα ενώπιον του δικαστηρίου, έτσι ώστε να εξεταστούν από την πλευρά τους ή τουλάχιστον να αποδώσουν κάποιες ερωτήσεις στην έδρα με σκοπό να απαντηθούν από τα «φερόμενα ως θύματα» προτού ξεκινήσει η διαδικασία ανάγνωσης των καταθέσεών τους. Το αίτημα απορρίφθηκε από το δικαστήριο.
Διαβάστε επίσης
Μετρό Θεσσαλονίκης λέμε και κλαίμε…
ΣΥΡΙΖΑ: Ανασχηματισμός και «επιθέσεις φιλίας» για συμμαχίες
Μαρία Καρυστιανού για μετρό Θεσσαλονίκης: «Πού είναι η διαφάνεια και απόδοση ευθυνών;»