Η Ειρήνη Κετικίδη και οι Vonavibe ετοιμάζουν τις βαλίτσες τους για το πρώτο σκέλος της κοινής τους περιοδείας με τίτλο «This is not a tour» και μίλησαν στο Documento για τις προσδοκίες τους, τη live κουλτούρα στην Ελλάδα και για το νέο τοπίο που έχει διαμορφωθεί στη μουσική.
Αυτή δεν είναι η πρώτη φορά που η διεθνώς αναγνωρισμένη στο χώρο του instrumental rock κιθαρίστρια και συνθέτρια και το μοντέρνο heavy rock σχήμα θα μοιραστούν τη σκηνή. «Με την Ειρήνη γνωριζόμαστε πάνω από 10 χρόνια και σε όλο αυτό το διάστημα έχουμε συνυπάρξει πολλές φορές πάνω στη σκηνή και πάντα ξέραμε ότι η συνισταμένη των μπαντών μας έχει μια πολύ ιδιαίτερη δυναμική», λέει ο Διονύσης Κλάδης (Dyon), κιθαρίστας και τραγουδιστής των Vonavibe, με την Ειρήνη να προσθέτει: «Εκτός του ότι οι Vonavibe είναι από τα πρώτα σχήματα που παίξαμε παρέα όταν γύρισα από τις σπουδές μου στο Λονδίνο, έχουμε κοινή προσέγγιση στον τρόπο που βλέπουμε τόσο το καλλιτεχνικό, όσο και το επαγγελματικό κομμάτι της μουσικής μας. Επίσης έχουμε το ίδιο χιούμορ… ό,τι κι αν σημαίνει αυτό για τους γύρω μας!» λέει η Ειρήνη συμπληρώνοντας ότι οι δύο αυτές ημερομηνίες σε Λάρισα και Γιάννενα είναι μόνο η αρχή μιας περιοδείας στην οποία θα προστίθενται συνεχώς καινούριες ημερομηνίες».
Η περιοδεία που ξεκινάει στις 25 Απριλίου από τη Λάρισα και συνεχίζεται στις 26 Απριλίου στα Γιάννενα ονομάζεται «This is not a tour» («αυτή δεν είναι περιοδεία»), που σίγουρα δεν είναι και ό,τι πιο σύνηθες και… εμπορικό. Την απορία αυτή σπεύσουν να λύσουν οι ίδιοι: «Ο όρος περιοδεία πάντα μεταφραζόταν σαν μια σειρά συνεχών εμφανίσεων. Δεδομένου ότι δύο εμφανίσεις στη σειρά δεν συνιστούν μια περιοδεία αλλά επειδή ακριβώς θα είναι στο πλαίσιο πολλαπλών που θα γίνουν μελλοντικά κάπως έτσι ήρθε η ιδέα του This is not a tour. Μία περιοδεία που δεν είναι περιοδεία αλλά in the long run είναι περιοδεία…. Τι δεν καταλαβαίνετε;», εξηγεί γελώντας ο Dyon, με την Ειρήνη να δίνει την αυτοσαρκαστική διάσταση με την οποία βάφτισαν αυτές τις εμφανίσεις: «Αρκετά χρόνια πριν που είδα την πρώτη ανακοίνωση περιοδείας μπάντας με μόλις 4-5 ημερομηνίες, θυμάμαι ότι γέλασα και είπα “καλά τώρα αυτό θεωρείται περιοδεία;”. Kαι μετά που όλο και λιγόστευαν οι μέρες, οι αφίσες πάλι έγραφαν τη λέξη περιοδεία. Πάντως, αν αναλογιστούμε τη live κουλτούρα στην Ελλάδα σε συνδυασμό με τους περιορισμένους χώρους για μεσαίες μπάντες, καταλαβαίνουμε ότι ή θα κάνουμε αυτό που μπορούμε όσο μικρό κι αν είναι, ή δε θα κάνουμε τίποτα!»
Οι Vonavibe, οι οποίοι είναι αυτοί που θα κλείνουν τις συναυλίες σε αυτήν την co-headline περιοδεία με την Ειρήνη Κετικίδη, ιδρύθηκαν το 2016 από τον Dyon (μπάσο, φωνητικά). Μέσα στα επόμενα δύο χρόνια η μπάντα ολοκλήρωσε το line up με τους John Tass (κιθάρα) και George Andrian (τύμπανα) Κινούμενοι στα πλαίσια του μοντέρνου heavy rock και έχουν κατακτήσει ήδη τρία βραβεία, εκ των οποίων αυτό της καλύτερης πρωτοεμφανιζόμενης μπάντας. Έπρεπε να φτάσουμε όμως στον Μάιο του 2023 για να κυκλοφορήσει το πρώτο άλμπουμ τους με τίτλο «Bleed To Life», αν όμως κρίνουμε από την ιδιαίτερα θετική ανταπόκριση που είχε μάλλον αυτή η καθυστέρηση ήταν προς όφελός τους, κάτι με το οποίο ο Dyon συμφωνεί: «Το “Bleed To Life” ολοκληρώθηκε τέλη 2019 με αρχές 2020. Κάπου εκεί ήρθε ένα τροχαίο, μία πανδημία, κάποιοι εγκλεισμοί και κάπως έτσι φτάσαμε στο σημείο να καθυστερήσουμε την κυκλοφορία του δίσκου τρία ολόκληρα χρόνια. Όλο αυτό βγήκε σίγουρα σε καλό καθώς αν ο δίσκος είχε κυκλοφορήσει στην ώρα του θα είχε χάσει τη δυναμική του αφού δεν υπήρχε η δυνατότητα υποστήριξής του με live εμφανίσεις τόσο από μέρους μας όσο και λόγω της καραντίνας».
Στο ίδιο διάστημα ήρθε και η μεταγραφή από την Panik Records στην Eclipse Records, κάτι το οποίο εξέθεσε την μπάντα σε ένα πολύ μεγαλύτερο κοινό. Με δεδομένη πάντως την τάση που υπάρχει για επιστροφή στις φυσικές κυκλοφορίες, το ερώτημα είναι γιατί το άλμπουμ βγήκε από με μια εταιρεία που έχει μόνο ψηφιακή δισκογραφική παρουσία. «Ο τρόπος που η μουσική καταναλώνεται πλέον έχει αλλάξει άρδην. Παλιά είχαμε τα δισκοπωλεία, πλέον υπάρχουν οι ψηφιακές υπηρεσίες και οι πλατφόρμες. O μοναδικός λόγος για μια μπάντα για να βγάλει την μουσική σε φυσική μορφή είναι μόνον για να την πουλήσει σαν merchandise στα live. Ένας ακροατής πλέον θα αγοράσει ένα CD ή ένα βινύλιο μόνο σαν ενθύμιο από ένα live ακριβώς όπως θα έκανε με ένα μπλουζάκι. Ένας άλλος παράγοντας είναι ότι ο καταναλωτής έχει αποστραφεί από το CD και παρατηρείται πλέον μια τάση προς το βινύλιο καθώς αντικειμενικά υπάρχει μια καλύτερη σχέση ποιότητας-τιμής και είναι κάτι το οποίο σίγουρα θα επιχειρήσουμε με τον επερχόμενο δίσκο». Ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, δεν θα πάρει άλλα τρία χρόνια για να κυκλοφορήσει καθώς το συγκρότημα βρίσκεται στα τελευταία στάδια παραγωγής του και θα μάλιστα κάποια κομμάτια του θα παιχτούν στα προσεχή live.
Πόσο ευέλικτος και δεκτικός πρέπει να είναι όμως ένας ροκ/μέταλ μουσικός στην Ελλάδα να μπορέσει να επιβιώσει στη μουσική βιομηχανία και το νέο τοπίο που έχει διαμορφωθεί; Η Ειρήνη Κετικίδη δεν περιορίζει τις προϋποθέσεις αυτές σε κάποιο μουσικό είδος: «Αν μιλάμε για βιοπορισμό, ευελιξία χρειάζεται σίγουρα σε όλους τους μουσικούς, ανεξαρτήτως στιλ, για να μπορέσουν να έχουν έσοδα είτε από εμφανίσεις, merch, ηχογραφήσεις, sessions, παραγωγή εκπαιδευτικού υλικού. Το ίδιο και όσον αφορά την επιβίωση στη μουσική βιομηχανία. Πλέον είναι προαπαιτούμενες οι γνώσεις μουσικής παραγωγής, η ενεργή παρουσία στα social media, το να μπορείς να φτιάξεις ένα δελτίο Τύπου/βιογραφικό ή ακόμα και κάποια γραφιστικά. Σε όλους τους δημιουργούς όπως και σε μένα, το στοίχημα είναι πόσο καλά θα καταφέρουμε να ισορροπήσουμε το καλλιτεχνικό με το επαγγελματικό κομμάτι. Και φυσικά μέσα σε όλο αυτό υπάρχουν η αγωνία και η απογοήτευση, το πείσμα και η επιμονή, η χαρά και η ζωντάνια!». Ο Dyon από την πλευρά του εκτιμά ότι όποιος ασχολείται με όχι μόνο με τη μουσική αλλά με την τέχνη γενικότερα, χρειάζεται πάντα να χαρακτηρίζεται από επιμονή, υπομονή και να διαθέτει πολύ γερά νεύρα. «Η τέχνη είναι ένα ταξίδι το οποίο ποτέ δε ξέρεις που θα σε πάει», τονίζει και προς επίρρωση παραθέτει την τοποθέτηση του Adam Duritz, τραγουδιστή των Counting Crows η οποία, κατά την άποψή του, εκφράζει με ακρίβεια τον ορισμό του καλλιτέχνη: «Αρκετός κόσμος ξεκινάει και κάνει κάτι που του αρέσει πολύ και στην πορεία γίνεται δύσκολο και το σταματά. Αυτή είναι η γραμμή που διαχωρίζει την τέχνη από το χόμπι. Τα χόμπι είναι ευχάριστα και αυτό είναι το νόημά τους, ο σκοπός τους αν θέλετε. Η τέχνη από την άλλη μπορεί να είναι ευχάριστη αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός της. Η τέχνη είναι αληθινή, δύσκολη και πρέπει να είναι δύσκολη καθώς είναι όλη μας η ζωή. Θα υπάρχουν στιγμές που θα είσαι μίζερος και θα την μισείς ή θα μισείς την εμπειρία της αλλά κάπως έτσι έρχεται η δημιουργία».
Για μία μουσικό που γράφει αποκλειστικά instrumental μουσική, όπως η Ειρήνη, εκτός από ευελιξία απαιτείται και φαντασία, καθώς «από εκεί πηγάζει σε τεράστιο βαθμό η αυθεντικότητά μας σαν μουσικοί/καλλιτέχνες. Αυτό βέβαια εκτείνεται και πέρα από την instrumental μουσική, που είναι φυσικά το δικό μου κομμάτι». Οπότε το βασικό ζητούμενο και το ερώτημα που κάνει κάθε μουσικός στον εαυτό του είναι το πώς θα ξεχωρίσει και αν το βιρτουόζικο παίξιμο μπορεί να αποτελέσει προϋπόθεση για κάτι τέτοιο. «Αν κοιτάξουμε μόνο την τελευταία πενταετία, υπάρχει εκθετική αύξηση στην ποσότητα της μουσικής που γράφεται και κυκλοφορεί. Η απάντηση κρύβεται στην προσωπική ματιά, τη γνήσια δηλαδή ευαισθησία που έχει ο καθένας μας σε συγκεκριμένα θέματα. Εδώ έρχεται το πώς θα “πω” μέσα σε μια σύνθεση την ιστορία που θέλω. Για παράδειγμα στην κιθάρα θα διαλέξω μια συγκεκριμένη ακολουθία από νότες για να δημιουργήσω τη μελωδία. Ή θα βάλω ένα συγκεκριμένο εφέ που φαντάζομαι ότι θα δημιουργήσει την ανάλογη εικόνα ή διάθεση. Ο ηλεκτρικός ήχος είναι θαυμάσιος –μπορείς να “μιλήσεις” και να πεις πολλά μόνο με την κιθάρα σου. Το να είσαι βιρτουόζος όμως δεν αποτελεί προϋπόθεση, αλλά έχει τη δύναμη να δημιουργήσει πολύ έντονα, συναρπαστικά ή και απρόβλεπτα συναισθήματα στον ακροατή που θα τον ακονίσουν/αφυπνίσουν. Μιλάω εκ πείρας».

INFO
25/4 Λάρισα (Skyland), 26 Απριλίου Γιάννενα (Studio 203). Μαζί τους στη Λάρισα οι Acid Shaped Baby και στα Γιάννενα οι The Grey Agenda.