Η Ειρήνη Αγαπηδάκη στην πρώτη θέση του ψηφοδελτίου επικρατείας της ΝΔ! Η χαρά να βλέπεις το ταράκουλο των αποσβολωμένων βαρόνων της ΝΔ, που δεν κρύβουν τα νεύρα κι ακόμη χειρότερα την αηδία τους για την προσωπική αυτή επιλογή του Μητσοτάκη. Ο οποίος ανέσυρε την Ειρήνη από τον βάλτο του διαδικτύου και αφού της παρέδωσε πρώτα τα ανήλικα προσφυγόπουλα και σε συνέχεια την υγεία μας, την προβιβάζει τώρα σε ύπατη θέση της ΝΔ. Απέναντι στον Ηλιόπουλο του Χάρβαρντ που έχει στην ίδια θέση ο ΣΥΡΙΖΑ, η Ειρήνη Αγαπηδάκη, με διαπιστευτήρια τρολ και μάλιστα κατώτατης υποστάθμης. Η αριστεία πάει τουαλέτα. Μπλιαχ!
Αυτή η επιλογή είναι άλλη μια ένδειξη ότι ζούμε –επιτέλους!– τους επιθανάτιους σπασμούς του καθεστώτος Μητσοτάκη. Λίγο ο φόβος του επερχόμενου, λίγο η παράλυση του απερχόμενου και πολύ η απουσία κάθε συναίσθησης και ενσυναίσθησης οδηγούν την έπαρση του γελοίου στην τρέλα του μεγαλείου
Μπλιαχ, ναι. Αλλο σχόλιο δεν χωράει εδώ. Κουτσές σπουδές, καμιά εικοσαριά εργασίες, οι περισσότερες με τον Novartis κ. Σουλιώτη, πολλή καμαρίλα και πολλή σκατίλα στο διαδίκτυο την ανέδειξαν στην κορυφή της επικράτειας του Μητσοτάκη. Εγραφε το 2016: «Εμείς πάντως θέλαμε να φύγεις με εκλογές, Αλέξη. Εσύ λύσσαξες να γνωρίσεις τα καμαράκια του Κορυδαλλού. Να το θυμάσαι». Και τον Απρίλη του 2017: «Αλέξη… είσαι εγκληματικά ανήθικος. Δεν χρειαζόταν να είσαι τόσο μα τόσο εγκληματικά ανήθικος». Και κορωνίδα τα «κακάκια» του Πολάκη. Που κατά την Αγαπηδάκη «κυκλοφορεί με μια γεμάτη πάνα και γεμίζει τον τόπο μπόχα και δυσωδία»! Τόσο κομψά και άριστα.
Αλλά το μπλιαχ δεν είναι μόνο για την κυρία της εσκατολογίας. Είναι κυρίως για τον Μητσοτάκη, που έχει φτάσει στο ανώτατο ή και κατώτατο σημείο έπαρσης της εξουσίας. Από «το κράτος είμαι εγώ», «η ΕΥΠ είμαι εγώ», «ο Αρειος Πάγος είμαι εγώ», στο «άριστος είναι αυτός που θέλω εγώ»! Και έφτυσε στα μούτρα όχι μόνο τους νοικοκυραίους –αυτούς για φτύσιμο τους έχει έτσι κι αλλιώς– αλλά και τους δικούς του, επώνυμους κι ανώνυμους και γενικώς, που πρέπει τώρα να σηκώνουν στους ώμους τους όχι μόνο τον Πάτση και τη Νικολάου, τον ανεψιό και τους κοριούς, αλλά και την ηγερία της αρεσκείας του – συγγνώμη, της αριστείας του. Με το βαρύ διαδικτυακό της φορτίο.
Πάρτε το κι αλλιώς όμως. Αυτή η επιλογή είναι άλλη μια ένδειξη ότι ζούμε –επιτέλους!– τους επιθανάτιους σπασμούς του καθεστώτος Μητσοτάκη. Λίγο ο φόβος του επερχόμενου, λίγο η παράλυση του απερχόμενου και πολύ η απουσία κάθε συναίσθησης και ενσυναίσθησης οδηγούν την έπαρση του γελοίου στην τρέλα του μεγαλείου. Διορισμοί λίγες μέρες πριν από τις κάλπες, δωράκια εκατομμυρίων σε ΜΜΕ, αυξήσεις σε μισθούς «ημετέρων», κατάληψη θέσεων πρoτού έρθουν οι «άλλοι», προεκλογικά ταξίδια με κρατικό αεροπλάνο και… Ειρήνη Αγαπηδάκη. Που πάει να πει ότι τελειώνουν και το ξέρουν ότι τελειώνουν. Και θα μας αφήσουν φεύγοντας στάχτη, μπούρμπερη και… κακάκια. Μπλιαχ!
