Η επέλαση της «γαλάζιας» ταξιαρχίας στο «επιτελικό κράτος» με την τρομακτική Ειρήνη Αγαπηδάκη και τους άλλους εκλεκτούς του Μητσοτάκη. Σκληραίνει η κόντρα Κυριάκου – Σαμαρά με φόντο το Προεδρικό Μέγαρο
Βασικά, η πολυσυζητημένη τώρα τελευταία εκλεκτή του Μητσοτάκη Ειρήνη Αγαπηδάκη είναι τρομακτική. Οσα γράφει και όσα λέει κατά καιρούς καθρεφτίζονται στο πρόσωπό της, στον μαύρο σκελετό των θρίλερ γυαλιών της, στο βλέμμα με μια κρούστα παγωμένου χαμόγελου. Η φωτογραφία της με τον Κυριάκο αξίζει όσο ένα εκατομμύριο λέξεις. Αμέσως καταλαβαίνει και ο πιο άσχετος ότι ΑΥΤΗ εκπροσωπεί τους νεαρούς λύκους και τις ανυπόμονες λύκαινες της σημερινής Δεξιάς, που ήρθαν να αντικαταστήσουν τους παρακρατικούς και τους διεφθαρμένους μιας άλλης εποχής. Το Facebook αντί για τα τρίκυκλα, η εκλεπτυσμένη και βασισμένη σε πτυχία δολοφονία ιδεών και χαρακτήρα αντί για τη φάλαγγα, η ι δε ο λ ο γι κ ο ποιημένη αγριότητα αντί για τον βάναυσο αντικομμουνισμό. Και η δήθεν λαϊκή, υβριστική περιφρόνηση στους συριζαίους αντί για το «κουμμούνια, θα πεθάνετε».
Οι φιλοδοξίες της δεν κρύβονται και δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι τα δύσμοιρα προσφυγόπουλα που ανέλαβε να φροντίζει είναι μόνο η αρχή. Μπροστά της προδιαγράφεται μια λαμπρή πορεία στον δεξιό κόσμο των αρίστων, που αναγνωρίζει τον εαυτό του ως κληρονόμο της χώρας. Αυτή την πορεία προετοίμασε συστηματικά με τα δολοφονικά κείμενά της για τον Πολάκη, τον Τσίπρα και την Αριστερά, με την ανάδειξή της σε εξαίρετη μαθήτρια της σχολής «Athens Voice», με την έκδοση των κειμένων της σε βιβλίο, με επιμελείς δημόσιες σχέσεις, με την προσχώρησή της στο τίποτε του Δοξιάδη, με, με, με… «Αυτό το θρησκευτικό μόρφωμα στο οποίο δώσαμε κοσμική εξουσία και αποδείχτηκε πιο ανάλγητο και από τον Ηρώδη». Ετσι σχολιάζει το 2017 τον ΣΥΡΙΖΑ. Ετσι μετασχηματίζει το μίσος και την περιφρόνηση σε επιμελημένα παγερές εκφράσεις δήθεν ιδεών.
Μην περιμένετε έλεος στη διαδρομή της προς τις κορυφές. Η Αγαπηδάκη δεν πιάνει αιχμαλώτους. Θα αποπειραθεί και άλλους φόνους με τις λέξεις της, όπως του Πολάκη που τον ρίχνει «στα σκατά», του Τσίπρα που τον μπλέκει με τον «έρπη», της Αριστεράς που τη στέλνει στην αγχόνη του θρησκευτικού μορφώματος. Τα όρια ανθρώπων όπως αυτή δεν τα καθορίζει κάποιος κώδικας αξιών, όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι διαφημιστές της εξοχότητάς της. Τα καθορίζουν φιλοδοξίες εξουσίας εμποτισμένες στο πεπαλαιωμένο μίσος δεκαετιών, που αυτή έχει την ικανότητα –αυτό πρέπει να της το αναγνωρίσουμε– να μετατρέπει σε δουλεμένη φράση, σε intellectual πόζα, σε συγκρατημένο χαμόγελο που αποκαλύπτει τα δόντια της. Με τα δόντια αυτά προχωρά, αυτά κατά βάση είναι τα όπλα της, μ’ αυτά τακτοποιεί τους αντιπάλους της.
Για να το πούμε γλυκά, τα πλάσματα αυτά που σιτίζει, χαϊδεύει και αμολάει στην κοινωνία ως άριστες και αρίστους ο Κυριάκος είναι κατά βάση ανθρωποφάγα. Θα τους πήγαινε συνεπώς μια άκρως πολιτική επιγραφή: Προσοχή, δαγκώνει!
