Είναι ο Άδωνης φασίστας;

Είναι ο Άδωνης φασίστας;

Ενας γνήσιος εκπρόσωπος της άκρας Δεξιάς που εκμεταλλεύτηκε τις πολιτικές συγκυρίες και ίσως την κοντή μνήμη μερίδας ψηφοφόρων και μέσων ενημέρωσης εμφανίζεται ως εκπρόσωπος της λογικής. Το χειρότερο; Έχει επιλεγεί από τον αρχηγό του ως διαμορφωτής της ατζέντας της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Σε μια συνέντευξή του στο Mega, την περίοδο της πρωθυπουργίας του Λουκά Παπαδήμου, ο Μάκης Βορίδης αυτοπροσδιορίστηκε ως «εθνικοφιλελεύθερος» αποκηρύσσοντας ίσως για πρώτη φορά το εθνικοσοσιαλιστικό παρελθόν του. Αυτή η προσπάθεια λείανσης των ακροδεξιών γωνιών δεν ήταν αποκλειστικά δικής του εμπνεύσεως. Εδώ και μια δεκαπενταετία περίπου διάφοροι όψιμοι δημοκράτες έχουν επιχειρήσει να θάψουν στη λήθη το πολιτικό παρελθόν τους, συχνά δε με τόση επιτυχία, ώστε σήμερα να εμφανίζονται ως υπερασπιστές των ατομικών ελευθεριών φτάνοντας ακόμη και στο σημείο να διαμορφώνουν την ατζέντα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο Αδωνης Γεωργιάδης είναι ίσως το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα.

Ο Γεωργιάδης επιχειρεί από το 2012 κι έπειτα –όταν ο Αντώνης Σαμαράς ως αρχηγός της ΝΔ αποφάσισε να απορροφήσει τον σκληρό πυρήνα του ΛΑΟΣ– μια στροφή προς τη δημοκρατία και τον φιλελευθερισμό. Δυστυχώς για τον ίδιο, η μέχρι σήμερα πολιτική πορεία του τον εκθέτει. Το πρόβλημα με τον Γεωργιάδη δεν είναι τόσο η δήθεν αλλαγή πλεύσης την οποία προσπαθεί να υπερασπιστεί, όσο τα απροκάλυπτα ψέματα που λέει για να το κάνει. Πράγμα που αποδεικνύει πως αν άλλαξε πολιτικές θέσεις το έκανε μόνο για λόγους αναγκαιότητας και πολιτικής φιλοδοξίας κι όχι επειδή αναγνωρίζει ως προβληματική τη στάση του τα προηγούμενα χρόνια.

Στα ψηφοδέλτια με τους χρυσαυγίτες

Στις νομαρχιακές εκλογές του 2002 συμμετείχε για πρώτη φορά ο ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη. Είχε προηγηθεί μια πενταετία κατά την οποία ο πολιτικός μέντορας του Γεωργιάδη καλούσε από τις εκπομπές του τους χρυσαυγίτες και άλλους «άστεγους» ακροδεξιούς να συνταχθούν μαζί του και με πυλώνα τη ΝΔ να δημιουργήσουν ένα κοινό αντιαριστερό μέτωπο. Στο πλαίσιο αυτό, ο Καρατζαφέρης συμπεριέλαβε στον συνδυασμό του για την τότε Υπερνομαρχία Αθηνών – Πειραιώς και τέσσερα πρωτοκλασάτα στελέχη της Χρυσής Αυγής, ανάμεσα στα οποία και ο Ηλίας Παναγιώταρος.

Ο Αδ. Γεωργιάδης εντάχθηκε στον ΛΑΟΣ έναν χρόνο μετά, γεγονός που χρησιμοποιεί ως άλλοθι όταν του προσάπτουν σχέσεις με νεοναζί. Στην προσπάθειά του δε να αποκρούσει όσους θυμούνται τις πολιτικές ζυμώσεις στην ακροδεξιά χαρακτηρίζοντας προβληματική την προσχώρηση κάποιου που θέλει να αποκαλείται δημοκράτης σ’ έναν σχηματισμό ο οποίος ανοικτά στήριζε τη Χρυσή Αυγή, εκείνος απαντά ότι από την ενσωμάτωσή του στον ΛΑΟΣ κι έπειτα οι όποιοι χρυσαυγίτες αποχώρησαν οριστικά.

Τον Αδ. Γεωργιάδη όμως διαψεύδει η ίδια η πραγματικότητα, αφού η αγκαλιά του ΛΑΟΣ και του ίδιου παρέμεινε ανοικτή για τους νοσταλγούς του Γ΄ Ράιχ. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο που το 2010 συμπεριέλαβε στο ψηφοδέλτιό του για την Περιφέρεια Αττικής τον δημοσιογράφο Αρη Σπίνο, ο οποίος τελικά εγκατέλειψε τον γλυκανάλατο ΛΑΟΣ για να ενταχθεί στη Χρυσή Αυγή με την οποία ήταν υποψήφιος και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις του 2015.

Ξεπλένοντας τη χούντα

Οι δημοκρατικές ευαισθησίες του Αδ. Γεωργιάδη γίνονται βέβαια αντιληπτές κι από τη στήριξή του στο καθεστώς των συνταγματαρχών. Πέρα από την πεποίθησή του πως «το 1974 ήμασταν Δανία», έχει για παράδειγμα ενδιαφέρον ο τρόπος με τον οποίο υπερασπίστηκε τον Μάκη Βορίδη όταν χρήστης του Τwitter τον χαρακτήρισε ναζί. Ο αντιπρόεδρος της ΝΔ υποστήριξε τότε για τον επί χρόνια πολιτικό συνοδοιπόρο του πως ήταν απλώς χουντικός που στην πορεία μετατράπηκε σε δεξιό, φιλελεύθερο, δημοκράτη!

Ακόμη και για τον ναζισμό πάντως, ο Αδ. Γεωργιάδης δεν φαίνεται πως έτρεφε ιδιαίτερη αντιπάθεια. Ισως έτσι να εξηγείται και παλαιότερη κοινοποίηση ανάρτησης ακόλουθού του στο Τwitter ο οποίος έγραφε «χίλιες φορές να ξαναερχόταν ο Χίτλερ». Ο αντιπρόεδρος της ΝΔ ισχυρίζεται σήμερα πως η συγκεκριμένη ανάρτηση είναι πλαστή, με τους χρήστες του Τwitter να ανταπαντούν επικαλούμενοι ιστότοπο που αποθηκεύει τα διαγραμμένα τιτιβίσματα ότι είχε φροντίσει απλώς να τη σβήσει. Σε κάθε περίπτωση ο Αδ. Γεωργιάδης δηλώνει πια ότι τον Χίτλερ τον σιχαίνεται, όπως και κάθε άλλη μορφή ολοκληρωτισμού. Οι αναρτήσεις του ωστόσο δείχνουν τα αντίθετο.

Φωνάζοντας συνθήματα του Γκέμπελς

Τα στοιχεία που πιστοποιούν τις σχέσεις του Αδωνη Γεωργιάδη με την άκρα Δεξιά δεν εξαντλούνται βέβαια στα πάρε δώσε του κόμματος από το οποίο αναδείχθηκε με τους νεοναζί ακολούθους του Νίκου Μιχαλολιάκου ή στις σχέσεις του με τον Μάκη Βορίδη. Ο Αδ. Γεωργιάδης είναι άλλωστε ο άνθρωπος που ως βουλευτής του ΛΑΟΣ εμφανίστηκε σε εκδήλωση να φωνάζει το γκεμπελικό σύνθημα «Θα ξαναγυρίσουμε και θα τρέμει η γη», φράση την οποία χρησιμοποίησε λίγο πριν από την πτώση του ναζιστικού καθεστώτος ο υπουργός Προπαγάνδας του Χίτλερ.

Οταν το βίντεο ήρθε στη δημοσιότητα και γνωρίζοντας τον σάλο που θα προκληθεί, ο Αδ. Γεωργιάδης ισχυρίστηκε πως είναι χαλκευμένο, ενώ διεμήνυσε πως εφόσον βρεθεί ο δημιουργός του θα κινηθεί εναντίον του νομικά. Μην μπορώντας να αποφύγει την αλήθεια, αναγκάστηκε λίγο αργότερα να παραδεχθεί πως η εικόνα είναι πραγματική, υποστήριξε ωστόσο ότι το σύνθημα δεν είναι ναζιστικό, αλλά χρησιμοποιείται από τους Βορειοηπειρώτες ήδη από το 1914! Η επιχειρηματολογία Γεωργιάδη όμως θυμίζει εκείνη των χρυσαυγιτών που όταν τους ψέγουν για τη χρήση της σβάστικας εκείνοι απαντούν πως πρόκειται για αρχαιοελληνικό σύμβολο…

«Πλευρή-ζοντας» τον φασισμό

Την εποχή ακόμη που ο Αδ. Γεωργιάδης δεν φορούσε το προσωπείο του κοινωνικά φιλελεύθερου, δεν δίσταζε να εκφράζει τις ακροδεξιές αντιλήψεις του ακόμη και μέσα στη Βουλή. Αλγεινή εντύπωση είχε προκαλέσει, για παράδειγμα, ερώτησή του ύστερα από δολοφονική ρατσιστική επίθεση σε κουρείο στη Μεταμόρφωση όπου εργάζονταν δύο Πακιστανοί. Τότε χωρίς ίχνος ευαισθησίας, με πρόσχημα την επίθεση και με στόχο να ενεργοποιήσει τα ακροδεξιά αντανακλαστικά των εν δυνάμει ψηφοφόρων του, ο Αδ. Γεωργιάδης καλούσε τους αρμόδιους υπουργούς να απαντήσουν αν «ο συγκεκριμένος αλλοδαπός είχε έγγραφα που αποδεικνύουν ότι διέμενε νόμιμα στη χώρα μας».

Ακόμη κι αυτό όμως φαντάζει αμελητέο μπροστά στη έντεχνη διαφήμιση του βιβλίου «Οι Εβραίοι: Oλη η αλήθεια» του Κωνσταντίνου Πλεύρη στο οποίο αμφισβητείται μέχρι και το Ολοκαύτωμα. Είναι αλήθεια πως ο Γεωργιάδης δεν έδειξε ποτέ στην εκπομπή του το εξώφυλλό του, φρόντιζε όμως να χαρακτηρίζει το βιβλίο «αγαπημένο του» κι έκανε λόγο για αδιάσειστα στοιχεία. Κατέθεσε μάλιστα ως μάρτυρας υπέρ του Πλεύρη όταν εκπρόσωποι του ελληνικού εβραϊσμού κινήθηκαν νομικά εναντίον του. Προσπαθώντας αργότερα, όταν πια διεκδικούσε την προεδρία της ΝΔ, να θολώσει τα νερά χαρακτήρισε την εμπλοκή του με το βιβλίο του Πλεύρη «μεγαλύτερο λάθος της πολιτικής του καριέρας», ενώ πρόσφατα απολογήθηκε για την «ανοχή του στις απόψεις ανθρώπων που έδειξαν ασέβεια στους Eβραίους». Δυστυχώς για τον ίδιο, ο Πλεύρης είχε προλάβει να τον ευχαριστήσει δημόσια και ονομαστικά, μέσα από τον πρόλογο του βιβλίου, για το θάρρος του να το παρουσιάσει στην τηλεόραση…

Documento Newsletter