Η απάντηση είναι όχι. Γι αυτό και στον ΣΥΡΙΖΑ αρχίζει να αναπτύσσεται θερμοκρασία «βρασμού». Η απόφαση για την κατασκευή του γηπέδου του ΠΑΟ μέσα στην «καρδιά» του Μητροπολιτικού Πάρκου Γουδή, αιφνιδίασε, δυσάρεστα, αφού η επιλογή της θέσης χαρακτηρίζεται ως εκτός τόπου και χρόνου.
Για να το κάνουμε λιανά, για να κατασκευαστεί στο κέντρο του πάρκου το γήπεδο των 30.000 θέσεων, η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να ακυρώσουν το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας και να καταργήσουν το ΠΔ για την προστασία του Υμηττού, αφού η έκταση βρίσκεται στη Β’ Ζώνη Προστασίας, στην οποία δεν επιτρέπεται η δόμηση. Θα πρέπει, παράλληλα να δώσουν το πράσινο φως για την καταστροφή εκατοντάδων στρεμμάτων πρασίνου. Θα πρέπει, ακόμα, η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ, να εξηγήσουν πειστικά για ποιο λόγο είναι λογική η χωροθέτηση ενός γηπέδου στην «πλάτη» τεσσάρων νοσοκομείων.
Και κυρίως θα πρέπει να εξηγήσουν απολύτως πειστικά, πώς ένα κόμμα που τόσα χρόνια έχει στηρίξει εμπράκτως την επιτακτική ανάγκη για την ανάδειξη του πολεοδομικού και χωροταξικού σχεδιασμού, ως του κορυφαίου εργαλείου ανάπτυξης, που έχει αγωνιστεί για το αυτονόητο, τη διατήρηση της νομιμότητας, που έχει σημαία του την προάσπιση του δημόσιου χώρου, κινδυνεύει να κάνει ένα από τα μεγαλύτερα φάουλ της κυβερνητικής του θητείας.
Ναι, ξέρω, πολλοί θα αντιτάξετε το επιχείρημα ότι αυτό με μάρανε τη στιγμή που κινδυνεύουμε με νέα επώδυνα μέτρα υπό την απειλή των δανειστών.
Ότι αυτό με μάρανε και όχι τα άλλα φάουλ που έχει κάνει η κυβέρνηση και μάλιστα σε θέματα πρώτης αιχμής. Μόνο που υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά.
Τα άλλα φάουλ έγιναν με το πιστόλι στον κρόταφο, για έξοδο της χώρας από το ευρώ και με την απειλή της χρεοκοπίας. Έγιναν γιατί διατυπώθηκαν σαφώς και ρητώς στο μνημόνιο, εκβιαστικά και τελεσίδικα.
Το γήπεδο του Παναθηναϊκού, όμως, στο Γουδή δεν είναι μνημονιακή υποχρέωση.
ΥΓ: Εννοείται ότι την πρόταση για την κατασκευή του γηπέδου στην συγκεκριμένη θέση, σε έκταση που ανήκει στο δήμο Αθηναίων, στηρίζει και προωθεί ο Γιώργος Καμίνης, γνωστός κατά τα άλλα οπαδός της νομιμότητας.