Η νέα γερμανική κυβέρνηση υπό τον Σοσιαλδημοκράτη Ολαφ Σολτς έχει οριστικοποιηθεί και έχει καταλήξει σε ένα κυβερνητικό σχέδιο 177 σελίδων που αφορά το εσωτερικό της χώρας, την ΕΕ, την Ελλάδα και κυρίως τον κόσμο, φέρνοντας τη λιτότητα ξανά στην Ευρώπη.
Η συγκρότηση κυβέρνησης στη Γερμανία βάζει τέλος στις εντατικές διαβουλεύσεις που διήρκεσαν δύο μήνες και θα εγκαθιδρύσει την πρώτη τρικομματική κυβέρνηση στη χώρα από τη δεκαετία του ’50, θέτοντας τέλος στη χριστιανοδημοκρατική διακυβέρνησή της από την Ανγκελα Μέρκελ έπειτα από 16 χρόνια. Η κυβέρνηση Φανάρι έλαβε το όνομά της από τα χρώματα των τριών κομμάτων που θα την
απαρτίζουν, το κόκκινο των Σοσιαλδημοκρατών, το πορτοκαλί των Φιλελευθέρων (FDP) και το πράσινο των Πρασίνων. Η όψη του νέου κυβερνητικού προγράμματος που αφορά τον «έξω κόσμο», την ΕΕ και την Ελλάδα είναι η εξωτερική πολιτική που θα ακολουθήσει. Σε αυτό το χωρίο η γλώσσα γίνεται εμφανώς προσεκτική, διπλωματική και πιο «ευέλικτη», ώστε την «επόμενη μέρα» η νέα υπουργός Εξωτερικών Ανα Μπέρμποκ να έχει τα απαραίτητα περιθώρια ελιγμών.
Θα πούμε το ψωμί ψωμάκι
Το σημαντικότερο τμήμα του κειμένου για μας είναι η απόφαση του Βερολίνου για την εκ νέου επιβολή λιτότητας στην Ευρώπη. Η θέση αυτή προέρχεται από τον φιλελεύθερο, σοϊμπλεϊκό υπουργό Οικονομικών και εκλεκτό του γερμανικού κεφαλαίου Κρίστιαν Λίντνερ, ο οποίος έβαζε το συγκεκριμένο θέμα ως «κόκκινη γραμμή». Πιο συγκεκριμένα, η μη γερμανική συναίνεση στην αναθεώρηση του συμφώνου σταθερότητας αφενός επαναβεβαιώνει τη θέση Μέρκελ, αφετέρου επιβάλλει σκληρή λιτότητα στην Ευρώπη, και δη στον ευρωπαϊκό Νότο, ειδικά στην Ελλάδα. Επίσης, η νέα κυβέρνηση θεωρεί πως το Ταμείο Ανάκαμψης ήταν μιας χρήσης και αποκλείει επί της ουσίας οποιαδήποτε σκέψη για μονιμοποίησή του. Επίσης γίνεται αναφορά και στην επεκτατική νομισματική πολιτική της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας όπου στοχοποιείται η προεδρία της Κριστίν Λαγκάρντ και απαιτείται η επιστροφή στις αποπληθωριστικές νομισματικές πολιτικές της λιτότητας, μακριά από το φτηνό χρήμα της ποσοτικής χαλάρωσης.
Οσον αφορά την Τουρκία, στο κείμενο αναφέρονται ρητά οι παραβιάσεις και οι εντάσεις που προκαλούνται από τη γείτονα χώρα, ενώ και οι καταστρατηγήσεις του κράτους δικαίου δεν περνούν απαρατήρητες.
Στον πάγο μπαίνουν οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις για είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ. Παράλληλα προβλέπεται η δημιουργία ενός μηχανισμού για τον περιορισμό των εξαγωγών οπλικών συστημάτων, ενώ ενθαρρύνονται και οι Ευρωπαίοι να δημιουργήσουν αντίστοιχο μηχανισμό.
Η Μπέρμποκ και το κόμμα της έχουν ταχτεί αναφανδόν, στα λόγια τουλάχιστον, υπέρ των ανθρώπινων δικαιωμάτων και πολλοί αναλυτές αναμένουν μια πιο σκληρή στάση εναντίον της Κίνας και της Ρωσίας.
Ειδικά ως προς την τελευταία πιστεύεται πως θα υπάρξει ένα πάγωμα των σχέσεων, αφού οι Πράσινοι θεωρούν ότι το Κρεμλίνο παίζει τόσο γεωπολιτικά όσο και με το κόστος του φυσικού αερίου, ενώ ακόμη ο αγωγός μεταφοράς φυσικού αερίου Nordstream 2 δεν έχει ενεργοποιηθεί.
Εως τις 6 Δεκεμβρίου
Η κυβέρνηση αναμένεται να ορκιστεί «όχι αργότερα από τις 6 Δεκεμβρίου» σύμφωνα με τον Σολτς, αφού τότε υπολογίζεται να έχουν ολοκληρωθεί οι διαδικασίες υπερψήφισης του κυβερνητικού προγράμματος από τα αρμόδια όργανα και των τριών κομμάτων. Ως προς τη μοιρασιά της πίτας των υπουργείων θα γίνει ως εξής: έξι υπουργεία θα έχει το SPD, πέντε οι Πράσινοι και τέσσερα οι Φιλελεύθεροι. Το υπουργείο Οικονομικών θα περάσει στον φιλελεύθερο Κρίστιαν Λίντνερ, το υπουργείο Εξωτερικών στην Αναλένα Μπέρμποκ, το νέο υπερυπουργείο Οικονομίας και Κλιματικής Αλλαγής στον Πράσινο Ρόμπερτ Χάμπεκ. Οι Σοσιαλδημοκράτες, πέρα από την καγκελαρία, θα έχουν και τα κομβικά υπουργεία Αμυνας, Υγείας και Εργασίας. Είναι προφανές πως οι δύο «μικροί» εκβίασαν τους Σοσιαλδημοκράτες και πήραν περισσότερα υπουργεία από όσα τους αντιστοιχούσαν βάσει των εκλογικών αποτελεσμάτων. Αλλωστε είχε υπάρξει συμφωνία ανάμεσα σε Πράσινους και Φιλελεύθερους προτού καν ξεκινήσουν οι διαβουλεύσεις με τους Σοσιαλδημοκράτες.
