«Ερχομαι από τη χώρα που ξαναψηφίζουν, δεκαετίες τώρα, όσους μας ρημάζουν […] Από τη χώρα χωρίς παιδεία, χωρίς υγεία, χωρίς πολιτισμό, χωρίς πρόβλεψη, χωρίς προετοιμασία, χωρίς πρόνοια, χωρίς έγνοια, χωρίς φροντίδα, χωρίς ευθύνη».
Δύο μόνο από τις πολλές φράσεις που είπε ο Αλκίνοος στην Τεχνόπολη συνοψίζοντας το status της δικής μας «έρημης χώρας», καταχειροκροτήθηκε και πήραμε ανάσα βαθιά. Δεν είναι και πολλοί οι καλλιτέχνες που μιλάνε εκτός γραμμής… συστημικότητας, γι’ αυτό και είναι κομμένοι από την ευρείας κατανάλωσης τηλεοπτική ειδησεογραφία. Ή δέχονται επίθεση. Το να αποκαλεί ο Μπέος τον Αλκίνοο «φλώρο» είναι βέβαια αστείο.
Δεν είναι όμως καθόλου για γέλια αυτό που επισημαίνει ο Αλκίνοος: «Ερχομαι από τη χώρα που ξαναψηφίζουν, δεκαετίες τώρα, όσους μας ρημάζουν». Ενδεχομένως οι ψηφοφόροι του δημάρχου Βόλου να θεωρούν φλώρο τον Αλκίνοο, αυτό τον τόσο σημαντικό καλλιτέχνη που αγαπάμε για το ταλέντο και τα τραγούδια του, που θαυμάζουμε για τις κοινωνικές ευαισθησίες του. Που ήταν κι αυτός ζωντανό κύτταρο του αξιοθαύμαστου αγώνα των Σταγιατών οι οποίοι δεν άφησαν τον Μπέο να κλέψει και να εκμεταλλευτεί το νερό τους – το περίφημο νερό των Σταγιατών που η πηγή τους ξεδίψασε αυτές τις ημέρες τους πλημμυροπαθείς. Ευτυχώς βέβαια για εμάς, δεν είναι μόνος του ο Ιωαννίδης στο βασίλειο της… φλωριάς.
Είναι και ο Φοίβος Δεληβοριάς φλώρος κι έδωσε μια αποστομωτική απάντηση σε όσους έλεγαν ότι αυτές τις ημέρες δεν πρέπει να γίνουν συναυλίες. «Δεν μπορεί να απολογούνται μόνο οι καλλιτέχνες για την εγκληματική ανευθυνότητα. […] Η δουλειά που κάνουμε δεν έχει ανάγκη μεσίστιες σημαίες για να δείξει ότι είναι καθημερινά μέσα στους άλλους» είπε και έγινε η συναυλία του τόπος συγκέντρωσης τόνων βοήθειας για τους χειμαζόμενους συμπολίτες μας.
Είναι και ο Θανάσης Παπακωνσταντίνου φλώρος, είναι και η Μποφίλιου και η Τσανακλίδου και ο Κραουνάκης, ο (καλός) Μητσοτάκης, ο Γραμμένος και πολλοί ακόμη. Είμαστε κι εμείς. Που τους υποβάλλουμε τα σέβη μας.