Εικονική πραγματικότητα

Κορυφαία περίπτωση η μέθοδος που ακολουθήθηκε –με τη βοήθεια των σχεδόν αμέτρητων μέσων μαζικής ενημέρωσης των βαρόνων του Τύπου που την υποστηρίζουν– στην υπόθεση της Επιτροπής Ανταγωνισμού και της Βασιλικής Θάνου. Ο ΣΥΡΙΖΑ αποχώρησε από τη Βουλή «για να μην ψηφίσει την κατάργηση των συντάξεων των 24.000 ευρώ» έκρωζαν επί ημέρες τα «φίλια Μέσα». Το ίδιο γίνεται παντού και όχι μόνο στην κεντρική σκηνή. Για παράδειγμα με τις διοικήσεις των οργανισμών. Ολοι (ή σχεδόν όλοι) οι επικεφαλής τους υπέβαλαν με κεντρική εντολή την παραίτησή τους το πρώτο 48ωρο μετά τις εκλογές. Πουθενά δεν γράφτηκε τίποτε. Αντιθέτως «αποθεώνονται» οι υπουργοί που… απολύουν (εδώ γελάνε…) διοικητές ή προέδρους (όπως π.χ. τον Στέλιο Παππά από τον ΟΑΣΘ ο οποίος είχε υποβάλει παραίτηση πριν από εβδομάδες). Αλλά υπάρχουν και χειρότερα. Σε υπουργεία έχουν αρχίσει διώξεις κατά υπηρεσιακών (μόνιμων) στελεχών με υπηρεσία 20 και 30 χρόνων τα οποία εκβιάζονται για να «αποκαλύψουν» στοιχεία για «παράνομες προσλήψεις» που δήθεν έκαναν οι υπουργοί της προηγούμενης κυβέρνησης χρησιμοποιώντας ακόμη και ακροδεξιά στοιχεία με γνωστό χρυσαυγίτικο παρελθόν. Αλλά τα επικοινωνιακά τερτίπια και οι αθλιότητες έχουν ημερομηνία λήξης. Η κατάθεση του προϋπολογισμού του 2020 και του μεσοπρόθεσμου το φθινόπωρο θα βάλουν υποχρεωτικά τέλος σε όλα αυτά. Αρκετούς μήνες μετά τις εκλογές ελάχιστοι θα πιστεύουν το ίδιο παραμύθι. Και τα όσα –δυστυχώς– προοιωνίζονται οι διεθνείς γεωπολιτικές και οικονομικές εξελίξεις θα βάλουν τέλος στο «ζαχαρένιο» πέπλο μιας ανάλγητης –όπως θα αποδειχτεί λίαν συντόμως– αντικοινωνικής οικονομικής πολιτικής.