Εγκρίνουν Άδωνης και Βορίδης τον Ψαριανό που αρνείται την επανάσταση του 1821;

Με ενδιαφέρον αναμένεται η αντίδραση του ακραία συντηρητικού τμήματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην άποψη που διατύπωσε από το βήμα της Βουλής ο υπό μεταπήδηση βουλευτής του Ποταμιού, Γρηγόρη Ψαριανός.

Παίρνοντας το λόγο στην Ολομέλεια, ο Γρηγόρης Ψαριανός χαρακτήρισε «παραμύθι» την επανάσταση του 1821, βάλλοντας κατά όσων υποστηρίζουν πως για τα δεινά αντιμετώπισε ή αντιμετωπίζει η χώρα φταίει ο ξένος παράγοντας.

«Οι επαναστάσεις ξεκίνησαν τον προηγούμενο αιώνα από τους Φιλικούς και απέτυχαν. Η επανάσταση του ’21 που λένε για την εθνική ανεξαρτησία και ταράζομαι, είναι ένα παραμύθι που λέμε στον κόσμο. Μια άλλη τρόικα έφτιαξε στο παρελθόν αυτό το κράτος.Η επανάσταση του 1821 συνετρίβη. Ως το 1827 η χώρα ήταν κολυμπηθρόξυλα. Κρανίου τόπος. Στην Πελοπόννησο δεν υπήρχε κάτοικος.

Και ήρθε η τρόικα του Ναυαρίνου για δικά της συμφέροντα και έφτιαξε αυτό το κρατίδιο. Βρήκε τον καλύτερο κυβερνήτη Έλληνα και τον έφερε να κυβερνήσει, τον Καποδίστρια. Κι εμείς τον καθαρίσαμε σε ενάμιση χρόνο. Κι από τότε αλωνίζουμε. Παίρνουμε δάνεια και τα τρώμε. Και μας φταίνε για όλα οι κερατάδες οι ξένοι» ανέφερε ο κ. Ψαριανός.

Σε αυτό το πλαίσιο, πρόσθεσε πως για τον εμφύλιο, για το κυπριακό, για τη Χούντα, για τη μικρασιατική καταστροφή είναι βολικό το αφήγημα για κάποιους να αποδίδουν τις ευθύνες σε έξωθεν παρεμβάσεις και συμφέροντα. «Για όλα τα δεινά ΄φταίγαν οι ξένοι. Και αυτά τα έλεγαν αριστεροί, δεξιοί, κεντρώοι και πουλάνε ακόμα το παραμύθι. Κι όσο αυτό τρώγεται από σανοφάγους θα έχουμε τέτοια κυβέρνηση που έδιωξε τους κερατάδες τους ξένους» συμπλήρωσε.

Εδώ και αρκετό διάστημα, δεν έχουν διαψευστεί οι φήμες και τα δημοσιεύματα που θέλουν τους Γιώργο Αμυρά και Γρήγορη Ψαριανό να έχουν κλείσει ήδη θέση στο ψηφοδέλτιο της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Τούτων δοθέντων, αναμένεται με ενδιαφέρον η αντίδραση της ακραίας πτέρυγας της ΝΔ στις σημερινές δηλώσεις του κ. Ψαριανού. Αποδέχονται και επικροτούν οι κύριοι Βορίδης και Γεωργιάδης την άποψη ότι η επανάσταση του 1821 είναι ένα «παραμύθι» εσωτερικής κατανάλωσης;