Ενώ η κοινωνική οργή για τη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών σε συνδυασμό με το επικείμενο πόρισμα του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου για τα αίτια της πυρκαγιάς που προκλήθηκε μετά τη μετωπική σύγκρουση των τρένων ανάγκασαν τον πρωθυπουργό να ανοίξει αυτοβούλως το Κουτί της Πανδώρας για την κυβέρνηση του προκειμένου να διασώσει ό,τι μπορεί να διασωθεί από το πολιτικό του κεφάλαιο, τα προοδευτικά κόμματα της αντιπολίτευσης «καταφέρνουν» (και πάλι) να περνούν κάτω από τον πήχη των κοινωνικών προσδοκιών και απαιτήσεων.
Η πρωτόγνωρη μεταπολιτευτική συνθήκη που διαμόρφωσε το αποτέλεσμα των τελευταίων εθνικών εκλογών έχει άμεση συνάφεια με την κατάσταση που επικρατεί στα έδρανα της μειοψηφίας. Για πρώτη φορά, το κόμμα που αναδείχθηκε στον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είχε τη δυνατότητα να καταθέσει πρόταση δυσπιστίας, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ εξέλεξε 47 βουλευτές τη στιγμή που απαιτούνται τουλάχιστον 50 υπογραφές. Στη συνέχεια, το σπιράλ εσωστρέφειας και διασπάσεων που μετατράπηκε σε πολιτική σαπουνόπερα από τα «στούντιο» της Κουμουνδούρου οδήγησε στην απώλεια του συγκεκριμένου ρόλου, με το ΠΑΣΟΚ να αναλαμβάνει λόγω καραμπόλας χρέη αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχοντας μόλις 31 βουλευτές.
Με βάση, λοιπόν, ότι το μόνο κοινοβουλευτικό εργαλείο που μπορεί να ενεργοποιήσει κατά μόνας το ΠΑΣΟΚ είναι η πρόταση σύστασης Προανακριτικής Επιτροπής που απαιτεί 30 βουλευτές, στην προοδευτική αντιπολίτευση εκτυλίσσεται για κάθε πολιτικό ή κοινωνικό επίδικο ένας διαγκωνισμός εντυπώσεων και μικροκομματικού οφέλους. Αυτό ακριβώς το σκηνικό εκτυλίσσεται σε κοινή θέα και στην παρούσα συγκυρία που ο κοινωνικός παράγοντας βγήκε -για πρώτη φορά τόσο μαζικά από το 2019- στους δρόμους για να ζητήσει δικαιοσύνη για το κρατικό έγκλημα.
Ας τα πάρουμε από την αρχή. Την Κυριακή, ημέρα των μεγάλων διαδηλώσεων, ο Σωκράτης Φάμελλος παίρνει την πρωτοβουλία να επικοινωνήσει με τους πολιτικούς αρχηγούς των προοδευτικών κομμάτων για να κατατεθεί αίτημα για προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα. Την επομένη ο Δημήτρης Κουτσούμπας καταθέτει μόνος του αίτημα για προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση. Δεν είναι η πρώτη φορά. Αντίστοιχα είχε πράξει ο Περισσός και για το θέμα των εποχικών πυροσβεστών. Παράλληλα, ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, Αλέξης Χαρίτσης, ζητά «κλιμάκωση κοινοβουλευτικών παρεμβάσεων, φτάνοντας μέχρι και την πρόταση δυσπιστίας».
Ακολουθεί η απάντηση Επίκαιρης Ερώτησης από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο για την υποβάθμιση των διαδηλώσεων από την ΕΡΤ και την ευθεία βολή κρότου – λάμψης κατά του φωτορεπόρτερ, Μάριου Λώλου, γεγονός που αποτέλεσε την πρώτη απόπειρα ελέγχου της ατζέντας από το Μέγαρο Μαξίμου. Συγκεκριμένα, ο Παύλος Μαρινάκης έδωσε το πρώτο σήμα αλλαγής κυβερνητικής «γραμμής», λέγοντας ότι η ΝΔ δεν θα σταθεί εμπόδιο στη συγκρότηση Προανακριτικής Επιτροπής εάν και εφόσον διαβιβαστεί δικογραφία που θα περιλαμβάνει όνομα πρώην ή νυν μέλους του υπουργικού συμβουλίου για την τραγωδία.
Τη σκυτάλη πήρε ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη συνέντευξη στον Alpha. Ο πρωθυπουργός επέλεξε συνειδητά να παρουσιαστεί ως εξαπατημένος, προσπαθώντας να αποκρούσει την κατηγορία του ενορχηστρωτή της συγκάλυψης. Επιπρόσθετα, κατέστησε σαφές πως είναι πρόθυμος να «κάψει» όσους χρειάζεται για να μην «καεί» ο ίδιος, ανοίγοντας μέτωπα είτε με προβεβλημένα στελέχη της «γαλάζιας» ΚΟ είτε με πρωτοκλασάτους υπουργούς.
Την Πέμπτη ο Νίκος Ανδρουλάκης ανακοίνωσε την πρόθεση κατάθεσης πρότασης δυσπιστίας «μόλις προκύψουν νέα στοιχεία από τα πορίσματα», εννοώντας αυτό του ΕΜΠ. Μία μέρα μετά ο Σ. Φάμελλος επανέρχεται και ζητά πρόταση δυσπιστίας «εδώ και τώρα», κάνοντας νέο γύρο τηλεφωνημάτων με τους πολιτικούς αρχηγούς του προοδευτικού τόξου, ο οποίος απέβη άκαρπος. Ποιο είναι το σκεπτικό του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ; Ότι η ομολογία Μητσοτάκη για την εξαπάτηση της κοινής γνώμης είναι κρυστάλλινη και πως το πόρισμα του ΕΜΠ αφορά κυρίως τη δικαστική διερεύνηση της τραγωδίας. Την ίδια ημέρα, το ΠΑΣΟΚ -μέσω άτυπης ενημέρωσης- διαβεβαιώνει πως «μένει σταθερό στην άποψη να κατατεθεί πρόταση δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης έχοντας γνώση των νέων στοιχείων των πορισμάτων που επίκεινται».
Σε αυτό το αλαλούμ ήρθε να προστεθεί η ανακοίνωση από το κόμμα του Στέφανου Κασσελάκη, η οποία υπογράμμιζε πως «το Κίνημα Δημοκρατίας αποφάσισε να προχωρήσει στην υποστήριξη πρότασης δυσπιστίας κατά της κυβέρνησης της ΝΔ, απόφαση που προήλθε ύστερα από επικοινωνία με το ΠΑΣΟΚ». Στο μεσοδιάστημα είχε προκύψει η άτυπη ενημέρωση από τη Νέα Αριστερά που ζητούσε «κοινή κατάθεση» της πρότασης δυσπιστίας και συνάντηση των πολιτικών αρχηγών από τα κόμματα της δημοκρατικής αντιπολίτευσης, ενώ με δηλώσεις που παραχώρησε από το περιστύλιο της Βουλής η Ζωή Κωνσταντοπούλου ζήτησε τη σύγκληση της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας για να διαβιβαστούν όλες οι δικογραφίες και να κληθεί ο πρωθυπουργός.
Αυτός ο συσσωρευμένος αντιπολιτευτικός σουρεαλισμός που θυμίζει αντιπρόεδρο Εδεσσαϊκού με όρους συλλογικής έκφρασης θα προκαλoύσε θυμηδία αν δεν γινόταν με φόντο τους 57 νεκρούς της σιδηροδρομικής σύγκρουσης. Αντί να αναπτυχθεί ένας κοινός βηματισμός που σκοπό θα έχει να σύρει με στοχευμένες πρωτοβουλίες τον πρωθυπουργό σε μια παρατεταμένη διαδικασία παροχής εξηγήσεων και απολογίας για όσα προηγήθηκαν και όσα ακολούθησαν της τραγωδίας, τα κόμματα της μειοψηφίας προτιμούν το πρόσκαιρο επικοινωνιακό κέρδος του «ποιος το είπε πρώτος» από την έκφραση της λαϊκής αγανάκτησης. Φροντίζουν, δηλαδή, να αποδεικνύουν ακόμα και τώρα τις δομικές τους ανεπάρκειες, κινδυνεύοντας να αποδειχτούν μέρος του προβλήματος.
Διαβάστε επίσης:
Μισέλ-Gate: Ζητούν 3,8 εκατομμύρια ευρώ από την Ασημακοπούλου για τη διαρροή προσωπικών δεδομένων
Εμφύλιος στη ΝΔ για έργα στο Ηράκλειο: «Προσβολή για τους πολίτες το θράσος Αυγενάκη»
Τέμπη: Τηλεφωνική επικοινωνία Φάμελλου – Ανδρουλάκη – Το ΠΑΣΟΚ προτείνει αναμονή για τα πορίσματα
