Τα ψέματα του Κ. Αχ. Καραμανλή αποδεικνύονται περίτρανα με δημόσια έγγραφα, όπως δημοσίευσε την Κυριακή το Documento. Ο κ. Καραμανλής ψευδώς λέει πως δεν συσχετίζεται η σύμβαση 717 με το έγκλημα στα Τέμπη, διαστρεβλώνει την αλληλογραφία που είχε με τον ΕΡΑ, αρνείται την ευθύνη που είχε ως υπουργός και επιρρίπτει την ευθύνη στη ΡΑΣ. Αρκεί να γίνει προσεκτική και από κάποιον που γνωρίζει εξήγηση ώστε να γίνουν αντιληπτά σημείο προς σημείο όλα του τα ψεύδη.
Ο Γιώργος Ηλιόπουλος, νομικός και πατέρας επιζώντα εξηγεί στο Documento πως «η συστηματική απόκριση και διαστρέβλωση της αλήθειας από τον Καραμανλή, κατά την κατάθεσή του ενώπιον της Εξεταστικής, εάν εμβαθύνει κανείς στα ειδικότερα σημεία που αυτή εστιάστηκε, δεν αποκαλύπτουν απλώς την πρόδηλη συνείδηση ενοχής του, αλλά και στοιχειοθετούν νομικά τον ενδεχόμενο δόλο του τέως υπουργού για τις ανθρωποκτονίες που διαπράχθηκαν.
Ειδικότερα επιβεβαιώνουν την πρόθεση να δημιουργηθεί, ακόμη και με αναληθείς δηλώσεις ενώπιον του Κοινοβουλίου (ενδεικτικά 20.2.2023 8 ημέρες πριν το τραγικό συμβάν: «..διασφαλίζουμε την ασφάλεια…»), η επίπλαστη εικόνα «κανονικότητας» σε ότι αφορά την ασφάλεια στο σιδηρόδρομο.
Αυτή την απατηλή εντύπωση, ο ίδιος μαζί με άλλους συνυπαίτιους (ΡΑΣ, ενδεικτικά με τις αναληθείς ετήσιες εκθέσεις περί της ασφάλειας στο σιδηρόδρομο), πέτυχαν να δημιουργηθεί κατά παραπλάνηση του κοινού και των αρμοδίων αρχών, πριν το έγκλημα.
Υπήρχε βέβαια ως προς αυτό πρόδηλη σκοπιμότητα (πλήρης κάλυψη του απώτερου κινήτρου, που προϋποθέτει το αδίκημα του ενδεχόμενου δόλου), δηλαδή να συνεχίζονται οι σε βάρος του δημοσίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης παράνομες συναλλαγές, που αποκαλύπτει η έρευνα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας.
Επιπλέον να διατηρούνται σε κρίσιμες θέσεις εξουσίας, ο ίδιος και οι περί αυτόν (ενδεικτικά: διευθύνοντες σύμβουλοι διορισμένοι από τον ίδιο σε ΟΣΕ, ΕΡΓΟΣΕ κ.λ.π.), ενώ βέβαια θα έπρεπε προ πολλού να έχουν αποπεμφθεί, εάν αποκαλύπτονταν η αλήθεια, δηλαδή ότι με ευθύνη τους είχε απογυμνωθεί ο σιδηρόδρομος από κάθε ασφαλιστική δικλίδα, που μπορούσε να εγγυηθεί τη ζωή των επιβατών σε περίπτωση ανθρώπινου σφάλματος.
Επομένως πληρούνται πλήρως οι προϋποθέσεις, κατά την νομολογία, τόσο του απώτερου κινήτρου όσο και της γνώσης και παραδοχής να τεθεί σε άμεσο κίνδυνο απώλειας το έννομο αγαθό της ζωής των επιβατών στον σιδηρόδρομο.
Επιπλέον, το γεγονός της αθέτησης νομοθετικά προσδιορισμένης υποχρέωσης του κ. Καραμανλή, να θεσπίσει με απόφασή του τους επιβεβλημένους σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή και Ελληνική νομοθεσία Εθνικούς Κανόνες Ασφαλείας στο σιδηρόδρομο (άρθρα 13, 14, 59 και 60 ν.4632/2019 που είναι ο εφαρμοστικός νόμος των συνυφασμένων με την ασφάλεια στο σιδηρόδρομο Οδηγιών 797 και 798/2016), αποδεικνύει πέρα από κάθε αμφιβολία ότι δεν τίθεται ζήτημα αμέλειας, ούτε βέβαια πολιτικής απλώς ευθύνης.
Σε ότι αφορά στις διαφορές μεταξύ του Γενικού Κανονισμού Κυκλοφορίας και των Εθνικών Κανόνων Ασφάλειας, καθώς το σύνολο των εμπλεκομένων και υπολόγων, που κατέθεσαν ενώπιον της Εξεταστικής, επιχείρησαν να προκαλέσουν σκόπιμη σύγχυση, διαστρεβλώνοντας απροκάλυπτα την αλήθεια, μας ανέφερε τα εξής:
Ο Γενικός Κανονισμός Κυκλοφορίας και οι Εθνικοί Κανόνες Ασφαλείας αποτελούν δύο θεμελιώδεις πυλώνες στη διαχείριση και τη λειτουργία των σιδηροδρόμων, με κάθε έναν να καλύπτει διαφορετικές ανάγκες και πτυχές της σιδηροδρομικής λειτουργίας.
Ο Γενικός Κανονισμός Κυκλοφορίας αποτελεί το βασικό νομικό πλαίσιο που διέπει την κυκλοφορία των τρένων εντός του εθνικού δικτύου. Καθορίζει τις γενικές αρχές και τις διαδικασίες που πρέπει να ακολουθούνται για την ασφαλή και αποτελεσματική κίνηση των τρένων, περιλαμβάνοντας οδηγίες για την εκτέλεση κυκλοφορίας, την αντιμετώπιση εκτάκτων καταστάσεων, τη χρήση των σημάτων και των σιδηροδρομικών εγκαταστάσεων.
Οι Εθνικοί Κανόνες Ασφαλείας εστιάζουν συγκεκριμένα στην ασφάλεια της σιδηροδρομικής λειτουργίας. Αυτοί οι κανόνες περιλαμβάνουν προδιαγραφές και απαιτήσεις για την ασφαλή λειτουργία των τρένων, την συντήρηση των σιδηροδρομικών εγκαταστάσεων και του υλικού, καθώς και διαδικασίες για την πρόληψη και την αντιμετώπιση ατυχημάτων και περιστατικών. Επιπλέον, περιλαμβάνουν κανόνες για την εκπαίδευση και πιστοποίηση του προσωπικού, καθώς και για τη διαχείριση κινδύνων και την αξιολόγηση της ασφάλειας.
Η κύρια διαφορά μεταξύ του Γενικού Κανονισμού Κυκλοφορίας και των Εθνικών Κανόνων Ασφαλείας έγκειται στο γεγονός ότι ο πρώτος εστιάζει στη διαχείριση της κυκλοφορίας και την τήρηση των κανόνων για την αποτελεσματική λειτουργία των τρένων, ενώ οι δεύτεροι εστιάζουν αποκλειστικά στην ασφάλεια, καθορίζοντας προδιαγραφές και απαιτήσεις για την ασφαλή λειτουργία και συντήρηση των σιδηροδρομικών υποδομών και συστημάτων.
Όποιος λοιπόν με απόλυτη επίγνωση του τρομερού διακυβεύματος, οι πράξεις και παραλείψεις του να οδηγήσουν ανά πάσα στιγμή στο θάνατο δεκάδες ανυποψίαστους ανθρώπους-επιβάτες, ουσιαστικά αρνείται να θεμελιώσει νομοθετικά την ασφάλεια στον σιδηρόδρομο, ενώ αυτό επιβάλει επιτακτικά η Ευρωπαϊκή νομοθεσία και ο Ελληνικός νόμος και ως προς αυτό παρανομεί εξακολουθητικά επί μια τετραετία, ούτε αμελεί ούτε διαπράττει απλώς πολιτικό σφάλμα.
Εγκληματεί ξεκάθαρα και πέρα από κάθε αμφιβολία, δεδομένου ότι η πραγματοποίηση επιβατικών δρομολογίων ήταν απόλυτη ανάγκη να σταματήσει, έως ότου, με βάσει τους Εθνικούς Κανόνες, ρυθμιστούν και επιλυθούν στο σύνολο τους τα σοβαρά ζητήματα ανύπαρκτης ουσιαστικά ασφάλειας».
Διαβάστε επίσης:
Έγκλημα Τέμπη: Σε Επιτροπή του Ευρωκοινοβουλίου ως κατεπείγουσα η αναφορά συγγενών των θυμάτων
