Στην αντίπερα όχθη της τραγικής πραγματικότητας είναι η ανέφελη, η εικονική, η πραγματικότητα Μητσοτάκη, μια πραγματικότητα εργαστηριακά κατασκευασμένη και από ένα πανάκριβο επιτελείο προσχεδιασμένη, την οποία επιβάλλει ο «Λουδοβίκος» με τον πανίσχυρο μιντιακό του στρατό ως τη μόνη αληθινή και με την οποία απαιτεί να συγκριθεί και να κριθεί.
Στη ζωή όμως αποτελεί νόμο ότι η αποκάλυψη της οδυνηρής αλήθειας γίνεται πάντα με τραγικό τρόπο και τότε –όπως λένε οι Εγγλέζοι– «όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες».
Στην περίπτωση της τραγωδίας των Τεμπών τα ανεμομαζώματα της «Μαξίμου ΑΕ» οδήγησαν στα διαβολοσκορπίσματα του αφηγήματος για την Ελλάδα που «ηγείται της 4ης βιομηχανικής επανάστασης».
Τα πιστοποιητικά θανάτου των 57 –κατά κύριο λόγο νέων– που χάθηκαν αδιανόητα άδικα και η ανάγκη για ιατροδικαστικές εκθέσεις ταυτοποίησης των περισσότερων από αυτούς αποκαλύπτουν την πιο σφοδρή –ιστορικά– μετωπική σύγκρουση της δικής μας οδυνηρής πραγματικότητας, στην οποία μας επιβίβασαν, με τη δική τους πραγματικότητα που δρομολόγησαν ως δήθεν «υπερταχεία-βέλος» και κινείται εγκληματικά και ανεξέλεγκτα χωρίς φρένα και σηματοδότες.
Εγκλημα στο χωρίς όρια εξπρές της πανδημίας διαπράχθηκε.
Οι περισσότεροι από τους 30.000 νεκρούς θα μπορούσαν σήμερα να είναι ανάμεσά μας εάν η ιδεοληψία για «πεταμένα λεφτά σε αχρείαστες ΜΕΘ» δεν πρυτάνευε, εάν τα χρήματα του Ταμείου Ανάκαμψης ενίσχυαν τους υγειονομικούς και όχι τους εργολαβικούς «φίλους» της κ. Νικολάου.
Εγκλημα στο χωρίς όρια εξπρές των πλειστηριασμών διαπράττεται.
Εάν ο νόμος Κατσέλη – Σταθάκη είχε διατηρηθεί, εάν η προστασία της πρώτης κατοικίας των πλέον ευάλωτων δεν είχε καταργηθεί, εάν τα κοράκια-Πάτσηδες δεν αγόραζαν τσάμπα τα σπίτια του κοσμάκη και δεν πλειστηρίαζαν για λίγα χιλιάρικα το σύνολο της οφειλής, τότε τα αλυσοπρίονα δεν θα ξήλωναν τις πόρτες ούτε αστυνομικοί θα σέρνανε με χειροπέδες ανάπηρους και πάμφτωχους πολίτες στον δρόμο.
Εγκλημα στο χωρίς όρια εξπρές της αισχροκέρδειας διαπράττεται.
Εάν η ΔΕΗ δεν είχε ξεπουληθεί πλήρως, εάν τα ελληνικά διυλιστήρια πούλαγαν τα καύσιμα στα πρατήρια της Ελλάδας όσο τα χρεώνουν στην Κύπρο, εάν οι φόροι στα είδη πρώτης ανάγκης είχαν μειωθεί στον χαμηλό συντελεστή, τότε δεν θα είχε συντελεστεί το έγκλημα της βίαιης φτωχοποίησης της μεγάλης κοινωνικής πλειονότητας.
Εγκλημα στο χωρίς όρια εξπρές της «Ελλάδας 2.0» διαπράττεται.
Η εγκληματική τραγωδία των Τεμπών είναι το καπάκι που πετάχτηκε απότομα και τίποτε πια δεν μπορεί να κουκουλώσει τον κοινωνικό βρασμό.
Κανένα «ανθρώπινο λάθος», καμιά «παραίτηση-ένδειξη σεβασμού στη μνήμη των θυμάτων», καμιά «συγγνώμη προσωπική αλλά και εκ μέρους όσων κυβέρνησαν τη χώρα (!)», κανένας Πορτοσάλτε ή Τσίμας ή Πρετεντέρης δεν μπορεί να κλείσει το καπάκι.
«Το έγκλημα φυσάει ξανά από παντού».