Σοκ και δέος από την τραγική αδιαφορία του «επιτελικού» μητσοτακικού κράτους να θωρακίσει το δημόσιο σύστημα υγείας ενώ τρομοκρατεί την κοινωνία με την ατομική ευθύνη
Την περασµένη άνοιξη «µείναµε σπίτι»… Με πολύ λιγότερα σε σχέση µε τα σηµερινά κρούσµατα η κυβέρνηση της Ν∆ αποφάσισε να πάει τη χώρα σε γενικό lockdown. Η επίσηµη δικαιολογία ήταν ο περιορισµός της διασποράς του επικίνδυνου ιού ώστε να δοθεί η δυνατότητα στην κυβέρνηση να «θωρακίσει» το βαρύτατα πληγωµένο από τα χρόνια της µεγάλης οικονοµικής κρίσης δηµόσιο σύστηµα υγείας.
Οι πολίτες υπάκουσαν και η καραντίνα πέτυχε χάρη όχι στα κυβερνητικά µέτρα αλλά στους ήρωες γιατρούς και νοσηλευτές και στην κατανόηση που επέδειξε η συντριπτική πλειονότητα του ελληνικού λαού δίνοντας πίστωση χρόνου στην πολιτεία να προετοιµαστεί για ένα δεύτερο κύµα κρουσµάτων – αυτό που όλοι γνώριζαν ότι θα επιστρέψει δριµύτερο µε την έλευση του φθινόπωρου.
Επτά µήνες πέρασαν από τότε… και αντί για θωράκιση ήρθε η ώρα µηδέν…
Οι µεγαλόστοµες εξαγγελίες παρέµειναν λόγια του αέρα και τα µόνα που γιγαντώθηκαν δεν ήταν το ΕΣΥ αλλά η κυβερνητική έπαρση και η διαρκής και διογκούµενη µέρα µε τη µέρα προσπάθεια µετάθεσης των ευθυνών στους –απορηµένους στην αρχή, εξοργισµένους και τροµαγµένους πλέον– Ελληνες πολίτες. Την ώρα που ο υπουργός Γιώργος Κουµουτσάκος µεταλαµβάνει δηµόσια και παρουσία φωτογράφου, ο υπουργός – κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας δηλώνει κυνικά ότι στην Αττική υπάρχουν µόνο 22 ΜΕΘ για Covid-19…
Επτά µήνες µετά, την ώρα που τα κρούσµατα, οι θάνατοι αλλά και οι διασωληνωµένοι στη ΜΕΘ συνάνθρωποί µας αυξάνονται ραγδαία, την ώρα που η Αττική «χτυπάει πορτοκαλί» και βρίσκεται προ ενός νέου, καταστροφικού για την οικονοµία lockdown, η κυβέρνηση εξακολουθεί να κοροϊδεύει και απλώς να χτίζει επικοινωνιακά κάστρα προστασίας. Αλλωστε χάρη στις χρυσές παροχές στα ΜΜΕ οι πολίτες ψυχανεµίζονται, υποψιάζονται αλλά δεν γνωρίζουν όλο το µέγεθος της επερχόµενης καταστροφής.
Μεριµνούν γι’ αυτό τα «πετσωµένα» ΜΜΕ. Αντί να µας φέρουν αντιµέτωπους µε το πραγµατικό πρόσωπο της πανδηµίας, που δεν είναι τα άψυχα νούµερα που βγαίνουν καθηµερινά στην ενηµέρωση αλλά άνθρωποι που φεύγουν και συγγενείς που τους θρηνούν, µας ενηµερώνουν καθηµερινά µόνο για τους ελάχιστους αρνητές της µάσκας προκειµένου να εµπεδωθεί η κυβερνητική τακτική της πολιτικής τροµοκράτησης σε βάρος της κοινωνίας.
Η σκληρή πραγµατικότητα είναι ότι µετά την καραντίνα και τα… µαρεβικά χειροκροτήµατα στους υγειονοµικούς δεν υπήρξε κανένα σοβαρό σχέδιο, παρά µόνο σπασµωδικές κινήσεις και υποταγή σε κάθε λογής οικονοµικά και συντεχνιακά συµφέροντα. Ανοιξαν τα σύνορα για να υποδεχτούµε τους τουρίστες δίχως σοβαρό έλεγχο. Το ίδιο µε τα πλοία και τα αεροπλάνα. Αρχικά στα επιβατηγά προς τα νησιά µιλούσαν για πληρότητα 60%. Με το που διαµαρτυρήθηκαν οι ακτοπλόοι η πληρότητα αυξήθηκε στο 80%, ενώ στα αεροπλάνα επιτρεπόταν ακόµη και στο 100%! Επίσης στα µέσα µαζικής µεταφοράς οι Αθηναίοι συνωστίζονται σαν σαρδέλες, καθώς τα δροµολόγια των συγκοινωνιών αντί να πυκνώσουν παραµένουν αραιά.
ΜΕΘ χωρίς προσωπικό
Και φτάσαµε στην ώρα µηδέν στα νοσοκοµεία, όπου η πραγµατικότητα είναι τραγική καθώς παραµένουν ανοχύρωτα. Οι ελλείψεις σε ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό είναι τεράστιες. Το πλέον σοκαριστικό όλων, που δείχνει και την επικινδυνότητα της κυβέρνησης, είναι η έλλειψη οργανωµένων µονάδων εντατικής θεραπείας (ΜΕΘ). Για να δείξουν έργο και να προλάβουν την κατρακύλα των δηµοσκοπήσεων που ήδη έχουν αρχίσει να τους χτυπούν την πόρτα ανακοινώνουν απλώς αριθµούς κλινών.
Ωστόσο, όπως καταγγέλλουν γιατροί και νοσηλευτές, ο αριθµός κρεβατιών ανά ΜΕΘ δεν σηµαίνει απολύτως τίποτε αν δεν συνοδεύεται από επαρκές και εκπαιδευµένο προσωπικό προκειµένου να τα λειτουργήσει. Κανονικά για να λειτουργεί επαρκώς µία κλίνη ΜΕΘ απαιτούνται τέσσερις νοσηλευτές σε µηνιαία βάση για να µπορούν να παίρνουν τα ρεπό που δικαιούνται, κάτι που σηµαίνει ότι χρειάζεται ένας νοσηλευτής ανά τρεις ασθενείς στη βάρδια. Στην Ελλάδα όµως για να βγει αυτή η αναλογία το νοσηλευτικό και ιατρικό προσωπικό αναγκάζεται να δουλεύει διπλοβάρδιες µε κίνδυνο για την ασφάλεια των ίδιων και των ασθενών, καθώς προσλήψεις δεν έχουν γίνει όπως θα έπρεπε.
Αντίστοιχα, ανά κρεβάτι µονάδας Covid απαιτείται τουλάχιστον ένας νοσηλευτής. Στην παρούσα φάση ωστόσο αντιστοιχεί ένας νοσηλευτής σε τέσσερα κρεβάτια µονάδας νοσηλείας Covid. Μάλιστα αν συνεχιστούν µε αυτό τον ρυθµό οι δια-
σωληνώσεις ασθενών, τότε δυστυχώς, όπως καταγγέλλουν οι ίδιοι οι γιατροί, στα νοσοκοµεία αναφοράς σε λίγο καιρό θα επικρατήσει καθεστώς ζούγκλας, καθώς θα «συµψηφίζονται» ζωές ανάλογα µε την ηλικία των νοσούντων.
Επιπλέον, δεκάδες εκατοµµύρια ευρώ κρατικού χρήµατος έχουν µοιραστεί σε πέτσινες λίστες, µάσκες-αλεξίπτωτα, επικοινωνιακές φανφάρες, αχρείαστους πλωτούς φράχτες και… µεγάλους περιπάτους. Για παράδειγµα, όπως επισηµαίνει σήµερα το Documento µε µια πρώτη εκτίµηση, µε τα 20 εκατ. ευρώ της λίστας Πέτσα θα µπορούσαν να είχαν φτιαχτεί τουλάχιστον 200 κρεβάτια ΜΕΘ.
«Πόρτα» στους γιατρούς
Η κυβερνητική υποκρισία φαίνεται ξεκάθαρα από τον τρόπο που έχουν αντιµετωπίσει τους νοσοκοµειακούς γιατρούς. Από τα χειροκροτήµατα του Μαρτίου του 2020 το µόνο που απέµεινε είναι η διαρκώς κλειστή πόρτα του υπουργείου Υγείας. Η ανακοίνωση που εξέδωσε πριν από λίγες µέρες η Οµοσπονδία Ενώσεων Νοσοκοµειακών Γιατρών Ελλάδος (ΟΕΝΓΕ) ξεγυµνώνει το κυβερνητικό αφήγηµα και είναι σοκαριστική σε ό,τι αφορά την ουσία της. Μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Υγείας και των γιατρών της πρώτης γραµµής υπήρξε µόνο µία συνάντηση στις 24 Μαρτίου (διαδικτυακή, για την ακρίβεια) και τίποτε άλλο. Εκεί οι γιατροί κατέθεσαν συγκεκριµένα αιτήµατα προς την κυβέρνηση για την οχύρωση των νοσοκοµείων. Αντί να εισακουστούν διακόπηκε κάθε επικοινωνία µαζί τους, ενώ δεν απαντήθηκε ποτέ η επιστολή που είχαν στείλει τον περασµένο Απρίλιο και στον ίδιο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη.
«Εχουµε κάνει έκκληση για συνάντηση αλλά δεν έχουµε πάρει καµία απάντηση. ∆εν θέλουν να ακούν αλήθειες» σηµειώνει στο Documento ο γενικός γραµµατέας της ΟΕΝΓΕ και νευροχειρουργός Πάνος Παπανικολάου.
Από την πλευρά του ο πρώην πρόεδρος της ΟΕΝΓΕ και µέλος του ∆Σ του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου (ΠΙΣ) ∆ηµήτρης Βαρνάβας σηµειώνει ότι ούτε µε τον ΠΙΣ έχει γίνει κάποια συνάντηση. «∆εν θέλουν να ακούσουν ούτε τους νοσοκοµειακούς γιατρούς ούτε τους ελεύθερους επαγγελµατίες γιατρούς. ∆εν επιδιώκουν συνάντηση µε τους συλλογικούς φορείς για να µην ακούσουν τα πραγµατικά προβλήµατα» σηµειώνει.
Στον αέρα τα σχολεία
Εκτός από την υγεία, τραγική είναι η διαχείριση που έχει γίνει και στο θέµα της παιδείας από την πλευρά της κυβέρνησης. ∆ίχως κανένα σοβαρό σχέδιο άνοιξαν τα σχολεία µε 25 παιδιά ανά τάξη και παροχή µασκών-σεντόνια που παρήγαγαν κολλητοί και φίλοι επιχειρηµατίες. Την ώρα που η Νίκη Κεραµέως φωτογραφίζεται µε τα παγουρίνα του ευεργέτη της πρωθυπουργικής οικογένειας, τα παιδιά στριµώχνονται στις τάξεις χωρίς µέτρα ασφαλείας. Η κυβέρνηση έχει καταφέρει να συντηρεί µια συζήτηση γύρω από τη σύγκρουση για τις µάσκες, ενώ κρύβει εγκληµατικά ότι η µάσκα δεν είναι το µοναδικό µέτρο ασφάλειας και ευθύνεται η ίδια που δεν τηρούνται τα υπόλοιπα.
Οι δαιµόνιοι ρεπόρτερ των «ταϊσµένων» ΜΜΕ που εισβάλλουν σε κηδείες θυµάτων τροχαίων δυστυχηµάτων πουλώντας τον πόνο των συγγενών στην περίπτωση της πανδηµίας δεν έχουν βρει ούτε έναν συγγενή κάποιου που να έχει αποβιώσει από κορονοϊό ώστε να µιλήσει για την τραγική αυτή εµπειρία. Το µόνο που τα ενδιαφέρει είναι να εξυπηρετηθεί το αφήγηµα της ατοµικής ευθύνης, προκαλώντας έτσι αµφιβολίες και στους επιρρεπείς στη συνωµοσιολογία πολίτες.
Είναι πράγµατι και δυστυχώς η ώρα µηδέν…
Με τον «δράκο» ενός νέου lockdown προ των πυλών, τουλάχιστον στην Αττική, και µε ένα ΕΣΥ να ξαναδοκιµάζει τα όρια της αντοχής του…
200 κρεβάτια ΜΕΘ με τα 20 εκατ. ευρώ της πέτσινης λίστας
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προτίμησε να μοιράσει 20 εκατ. ευρώ στα ΜΜΕ μέσω της πέτσινης λίστας, ενώ με αυτά θα μπορούσε να έχει φτιάξει τουλάχιστον 200 κρεβάτια ΜΕΘ. Κλίνες τις οποίες θα λειτουργούσε για δέκα ολόκληρους μήνες με τα 6,2 εκατ. ευρώ που πέταξε στις μάσκες-αλεξίπτωτα. Οπως εξηγούν στο Documento πηγές με άριστη γνώση των οικονομικών δεδομένων που αφορούν τη δημιουργία νέων ΜΕΘ καθώς και η πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Εντατικής Θεραπείας Αναστασία Κοτανίδου, κατά μέσο όρο το κόστος για την κατασκευή ενός νέου κρεβατιού ΜΕΘ ανέρχεται από 50.000 μέχρι 100.000 ευρώ. Αν πάρουμε το πιο ακριβό σενάριο, με τα χρήματα της πέτσινης λίστας το ΕΣΥ θα είχε ήδη εξοπλιστεί με 200 καινούργια κρεβάτια ΜΕΘ. Δηλαδή 200 άνθρωποι επιπλέον θα μπορούσαν να νοσηλευτούν με ασφάλεια στις κρατικές δομές. Αν πάρουμε το φτηνότερο σενάριο, τότε μιλάμε για τουλάχιστον 400 κρεβάτια ΜΕΘ. Αν πάλι επιχειρούσαμε χοντρικά να βγάλουμε κατά μέσο όρο τα κρεβάτια ΜΕΘ που θα μπορούσαν ήδη να σώζουν ζωές, θα ανέρχονταν σε τουλάχιστον 280. Δηλαδή σχεδόν 300 συνάνθρωποί μας θα έβρισκαν αμέσως κρεβάτι ΜΕΘ, αυξάνοντας κατακόρυφα τις πιθανότητες να επιβιώσουν χωρίς ταυτόχρονα να αφήνεται περιθώριο στον καθένα να επιλέξει ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει. Βάσει πανεπιστημιακών μελετών και ερευνών το ημερήσιο κόστος λειτουργίας ανά κρεβάτι ΜΕΘ κυμαίνεται από 460 μέχρι σχεδόν 884 ευρώ, ενώ σύμφωνα με όσα είχε δηλώσει παλαιότερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέλιος Πέτσας, το πραγματικό κόστος μιας ΜΕΘ ξεπερνά τις 2.000 ευρώ ημερησίως. Οπως αναφέρουν πηγές με γνώση του θέματος, ο μέσος όρος του πραγματικού κόστους ημερησίως ανά κρεβάτι ΜΕΘ μπορεί να φτάσει τα 1.000 με 1.500 ευρώ (δίχως κόστος απόσβεσης). Ας δεχτούμε ότι ένα κρεβάτι ΜΕΘ στοιχίζει ημερησίως περί τα 1.000 ευρώ. Τα 200 νέα κρεβάτια ΜΕΘ που θα είχαν κατασκευαστεί με τα 20 εκατ. της λίστας Πέτσας θα κόστιζαν 200.000 ευρώ τη μέρα. Επομένως, το κόστος ανά μήνα (υπολογίζουμε 31 μέρες) θα ανερχόταν στις 620.000 ευρώ. Αν βάλει κανείς κάτω τα 6,2 εκατ. ευρώ που έδωσε η κυβέρνηση για να ραφτούν οι μάσκες-σεντόνια για τους μαθητές, θα έφταναν για να καλύψουν το κόστος λειτουργίας των 200 νέων αυτών κρεβατιών ΜΕΘ για δέκα μήνες. Αν υπολογίσει μάλιστα με βάση το χαμηλότερο ημερήσιο κόστος μιας ΜΕΘ που αναφέρεται σε πανεπιστημιακές έρευνες, τότε αυξάνεται ακόμη περισσότερο ο χρόνος κάλυψης των εξόδων. Ας βάλουμε όμως στο τραπέζι και τη δήλωση Πέτσα για ημερήσιο κόστος 2.000 ευρώ. Τα 200 κρεβάτια ΜΕΘ απαιτούν 400.000 ευρώ τη μέρα. Για να λειτουργήσουν έναν μήνα δηλαδή θα έπρεπε να βρεθούν περί τα 12 εκατ. ευρώ. Και όμως! Υπήρχαν ακόμη περισσότερα χρήματα. Αρκεί να προσθέσει κάποιος τις 500.000 ευρώ που σπαταλήθηκαν στον αχρείαστο πλωτό φράχτη του Αιγαίου και τα σχεδόν 20 και πλέον εκατομμύρια που δόθηκαν μέσω περιφέρειας και ευρύτερου δημόσιου τομέα σε επικοινωνιακές φανφάρες. Ολα καταλήγουν στις προτεραιότητες που θέτει μια κυβέρνηση. Εν προκειμένω, το «γαλάζιο» κράτος Μητσοτάκη έχει επιλέξει να σπαταλήσει δεκάδες εκατομμύρια ευρώ σε μη αναγκαίες έως και άχρηστες «αστοχίες», όπως τις έχει χαρακτηρίσει, αλλά όχι στη θωράκιση του ΕΣΥ και την έμπρακτη προστασία των πολιτών του μέσω νέων κρεβατιών ΜΕΘ.
