Εγκατέλειψαν στην τύχη τους, τους τρίτεκνους εκπαιδευτικούς – Νεοδιόριστοι καθηγητές περιγράφουν στο Documento τις καταστάσεις που βιώνουν

«Φέτος θα είναι τα χειρότερα Χριστούγεννα γιατί θα φύγει ο μπαμπάς», «Μαμά, τι έχω κάνει και θα φύγεις μακριά μας;»… Αυτά και άλλα πολλά αναρωτιούνται τα παιδιά των τρίτεκνων εκπαιδευτικών που βλέπουν τον ένα γονέα τους μία φορά στις 10 ή στις 15 μέρες.

Από την πλευρά τους οι γονείς τους εκπέμπουν SOS ζητώντας από την πολιτεία την ένταξή τους στο ειδικό καθεστώς μεταθέσεων και αποσπάσεων που ισχύει και για τους πολύτεκνους, καθώς αδυνατούν να οργανώσουν τη ζωή τους αν και οι περισσότεροι από αυτούς διανύουν ήδη την τέταρτη δεκαετία της ζωής τους.

Αν και εκπαιδευτικοί χρόνια και τρίτεκνοι πλέον γονείς, αισθάνονται σαν να ξεκινούν από την αρχή, αφού οι παππούδες και οι γιαγιάδες βοηθούν οικονομικά και πρακτικά όπου δύνανται. Η δε κυβέρνηση από την «εξίσωση» το γύρισε σε «σύγκλιση» των δικαιωμάτων τους με εκείνα των πολυτέκνων.

«Ζητάμε τα αυτονόητα 
και δεν δίνουν απάντηση»

Το χρονικό της υπόθεσης και της συνεχιζόμενης κυβερνητικής περιφρόνησης προς τους εκπαιδευτικούς εξηγεί στο Documento η Μαριάννα Νικολάου, εκπρόσωπος του υπό σύσταση Πανελλήνιου Συλλόγου Τρίτεκνων Εκπαιδευτικών (ΠΑΣΥΤΕ) «Η Σοφία»: «Περιμέναμε με μεγάλη αγωνία τις εξαγγελίες του κ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ. Ολοι μάς έλεγαν “είστε πολύτεκνοι”, το είπε και ο ίδιος. Οταν ακούστηκε η λέξη “σύγκλιση” πάθαμε ένα σοκ διότι αντιληφθήκαμε ότι αυτό δεν ήταν το ίδιο. Ηταν η αφορμή μέσω του Facebook να δικτυωνόμαστε με άλλους συναδέλφους. Ζητάμε τα απολύτως αναγκαία, αυτονόητα και δεν έχουμε λάβει καμία απολύτως απάντηση για κάτι που δεν επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό. Οι οικογένειες δεν μπορούν να περιμένουν. Η κ. Γκραμπόφσκι δεν έχει επικοινωνήσει μέχρι και σήμερα μαζί μας. Πριν φτάσουμε στο αδιέξοδο που μας οδήγησε να στείλουμε επιστολή στη σύζυγο του πρωθυπουργού έχουμε στείλει επιστολές στον ίδιο, τον υπουργό Παιδείας, στην κ. Ζαχαράκη, την κ. Μακρή. Εχουν γίνει αναφορές και στη Βουλή και συνεχίζουμε. Στείλαμε και στην κ. Σακελλαροπούλου. Οι κ. Ζαχαράκη και Μακρή μάς απάντησαν ότι, σύμφωνα με τον νόμο, δεν μπορούμε να μπούμε στην ειδική κατηγορία μεταθέσεων-αποσπάσεων. Αυτό το ξέραμε ήδη. Ο σύλλογός μας που είναι υπό σύσταση θα είναι υπό την αιγίδα της Ομοσπονδίας Πολυμελών Οικογενειών με τρία τέκνα (ΟΠΟΤΤΕ). Πολλοί συνάδελφοι είναι νεοδιόριστοι και στην αρχή φοβούνταν να μιλήσουν μήπως αυτό κοστίσει στην αξιολόγησή τους. Ο υπουργός Παιδείας δεν απάντησε ούτε και στις εκκλήσεις της ομοσπονδίας για να κλείσουμε ένα ραντεβού. Οταν ακούμε τις εξαγγελίες για το δημογραφικό, θα περίμενε κανείς πως οι πόρτες των υπουργείων θα ήταν ανοικτές για να συζητήσουμε. Αυτό δεν ισχύει σε καμία περίπτωση».

Με σύζυγο καρκινοπαθή 
τον στέλνουν στο Ρέθυμνο

Νεοδιόριστος στο Ρέθυμνο είναι ο Γιώργος Γεροκόμος, 43 ετών, θεολόγος. Τα παιδιά του είναι πέντε, εννέα και 14 χρόνων, ενώ η σύζυγός του, επίσης εκπαιδευτικός, έχει 67% αναπηρία. Προ ετών τού δόθηκε μια εξαιρετική ευκαιρία για δουλειά στο εξωτερικό, αλλά επέλεξε να παραμείνει στη χώρα του. Σήμερα θα αναγκαστεί να πάρει άδεια άνευ αποδοχών για να είναι κοντά στην οικογένειά του.

Ο ίδιος τονίζει στο Documento: «Περιμέναμε κάτι άλλο από έναν τρίτεκνο πρωθυπουργό. Αλλα έλεγαν στην αρχή, μετά μιλούσαν για κάποια προνόμια που “θα” δοθούν και πλέον δεν μιλάμε καν. Μένουμε με τη σύζυγό μου στο Μενίδι Αιτωλοακαρνανίας, χωριό κοντά στην Πρέβεζα. Αυτήν τη στιγμή έχω άδεια ανατροφής λόγω του μικρού μου γιου και από το νέο έτος θα πρέπει να πάω στο Ρέθυμνο ή να ζητήσω άδεια άνευ αποδοχών. Η γυναίκα μου είναι αναπληρώτρια στην Πρέβεζα, καρκινοπαθής με 67% αναπηρία και ούτε αυτό τους συγκίνησε. Δυστυχώς δεν γίνεται να με τραβήξει εκείνη στην Πρέβεζα. Το ποσοστό αναπηρίας της θα έπρεπε να είναι πάνω από 75%. Πέρυσι έκανε μάθημα την Παρασκευή, χημειοθεραπεία το Σάββατο και τη Δευτέρα πάλι στην τάξη. Πηγαινοέρχεται 70 χλμ. με το αμάξι. Θα μπορούσα να ήμουν κι εγώ στην Αιτωλοακαρνανία, διότι είναι ένας μεγάλος νομός που βγάζει θέσεις αναπληρωτών και ειδικά στην ειδικότητά μου έχει τουλάχιστον δέκα θέσεις. Το ίδιο γινόταν και τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια».

Οπως επισημαίνει ο Γ. Γεροκόμος, εφόσον πάρει άδεια άνευ αποδοχών για να μείνει με τα παιδιά, «τους τρεις θερινούς μήνες θα έχουμε μόνο το επίδομα ανεργίας και μετά αναρωτιόμαστε γιατί οι νέοι φεύγουν στο εξωτερικό. Είχα πρόταση να φύγω στον Καναδά, αλλά ήθελα να μείνω εδώ. Οταν είπα στον μεσαίο μου γιο ότι θα πρέπει να φύγω, μου είπε: “Θα είναι τα χειρότερα Χριστούγεννα γιατί θα φύγει ο μπαμπάς”».

Τα παιδιά στην Κοζάνη 
και η μητέρα στην Κομοτηνή

Σενάριο ταινίας θα μπορούσε να είναι τα όσα ζει η εκπαιδευτικός Σοφία Νούλα που διδάσκει στην Κομοτηνή και τα παιδιά της είναι επτά, εννέα και 12 ετών. Η ίδια και ο σύζυγός της αντιμετωπίζουν έναν γολγοθά γραφειοκρατίας για να αποκαταστήσουν το καμένο σπίτι τους στην Παλλήνη, την ώρα που η μητέρα της προσέχει τα παιδιά της… στην Κοζάνη.

«Ο σύζυγός μου μένει σε συγγενείς για να γλιτώσουμε άλλα έξοδα και παράλληλα τρέχει τις διαδικασίες. Η πολιτεία μάς στηρίζει στα λόγια» σημειώνει και συνεχίζει: «Είμαι από την Αθήνα κι έχω διοριστεί στην Κομοτηνή. Εχω μεταφέρει τα παιδιά μου στην Κοζάνη, γιατί ήταν καλύτερο και για τα ίδια που είχαν ήδη μια επαφή από τις διακοπές. Ο άνδρας μου δουλεύει στην Αθήνα και παίρνουμε άδειες εναλλάξ για να κρατάμε τα παιδιά στην Κοζάνη. Μας βοηθάει πολύ η μητέρα η οποία δεν θα έπρεπε διότι είναι καρκινοπαθής, αλλά όταν τα παιδιά πεινάνε τι να κάνει;».

Το καθημερινό άγχος των οικονομικών απασχολεί το ζευγάρι, ενώ η Σ. Νούλα διανύει εβδομαδιαίως 400 χλμ.: «Κάθε Κυριακή ή Δευτέρα (σ.σ.: παίρνει μία μέρα άδεια για να μένει παραπάνω με τα παιδιά) φεύγω για Κομοτηνή. Είναι περίπου 400 χλμ. απόσταση και μένω σε ένα Airbnb με 50 ευρώ τη μέρα. Ευτυχώς η αλληλεγγύη των συναδέλφων βοηθάει και με βάζουν την Τρίτη τέταρτη ώρα. Ξυπνάω το πρωί στις 5.00-5.30 για να φτάσω στις 8.00 στο σχολείο. Με αυτοκίνητο μετακινούμαι, με το όποιο κόστος στα καύσιμα συν τα 12-13 ευρώ των διοδίων. Για να μπορέσω να αντεπεξέλθω έχω ξοδέψει ό,τι χρήματα έχω από προηγούμενες δουλειές που έκανα ως λογίστρια. Αυτό το απόθεμα πλέον έχει τελειώσει. Με τις οικονομίες αυτές προσπάθησα να κινούμαι και αναγκαστικά ο σύζυγός μου έχει κάνει αίτηση για ένα δάνειο 10.000 για να βγει η χρονιά. Τα παιδιά τα βλέπουμε εναλλάξ. Ουσιαστικά η σχέση γίνεται τηλεφωνικά, όπως καταλαβαίνετε. Καθημερινό άγχος είναι οι λογαριασμοί, τι πρέπει να πληρώσουμε, τι θα κάνουμε με τα παιδιά. Ο σύζυγος ανεβαίνει κάθε δεκαήμερο, πράγμα που δεν είναι και εύκολο λόγω των υπηρεσιών του».

Στους ελάχιστους τυχερούς χάρη στο διδακτορικό

Ο σύζυγος της Μ. Νικολάου διορίστηκε φέτος και από τύχη στη Ρόδο λόγω του διδακτορικού του. Εκείνη έχει διοριστεί στο νησί εδώ 17 χρόνια. Τα παιδιά τους είναι τεσσάρων και οκτώ ετών κι ένα μωρό μόλις εννέα μηνών. «Ημασταν από τους τυχερούς ως προς τους διορισμούς, αλλά δεν γίνεται να βασιζόμαστε στους γονείς μας στην ηλικία που είμαστε» λέει στο Documento η Μ. Νικολάου και επισημαίνει: «Τον Αύγουστο μέχρι να βγει ο διορισμός του για δέκα μέρες περιμέναμε να μαζέψουμε μια ολόκληρη ζωή και να πάμε στην Κατερίνη. Αρχικά θα μπορούσα να τον ακολουθήσω, λόγω της εννεάμηνης άδειας, αλλά την επόμενη χρονιά θα έπρεπε να χωριστούμε. Ευτυχώς δεν χρειάστηκε. Με 700 ευρώ ενοίκιο, στόχος μας είναι κάποια στιγμή να πάρουμε μια μετάθεση στη στεριά. Η κυβέρνηση από τη μια φτιάχνει υπουργείο Οικογένειας και από την άλλη δεν εφαρμόζει μια πρόταση που θα βοηθήσει στο πρόβλημα του δημογραφικού. Θα έδινε ακόμη και κίνητρα σε κάποιον με δύο παιδιά να κάνει κι ένα τρίτο. Για την επιτροπή που ασχολείται με το δημογραφικό δεν υπάρχουμε καν. Αν δείτε στο διαδίκτυο τις δράσεις για το δημογραφικό, οι μεταθέσεις-αποσπάσεις δεν είναι καν στον ορίζοντα».

 «Νιώθω πως τιμωρούμαι για 
τον διορισμό μου»

Από τη Θεσσαλονίκη στη Χίο,  αφήνοντας πίσω τα τρία κορίτσια

Οι προσωπικές ιστορίες και oι δοκιμασίες που ζουν με τα παιδιά και τις/τους συντρόφους τους, όπως τις αφηγούνται στο Documento εκπαιδευτικοί μέλη του συλλόγου, είναι αυτές που αναδεικνύουν το μέγεθος του προβλήματος και την αναγκαιότητα της επίλυσής του από την πολιτεία.  Η νηπιαγωγός Ανθή Βασιλέρη, μητέρα τριών κοριτσιών οκτώ, 14, και 15 ετών που ζουν με τον πατέρα τους στη Θεσσαλονίκη ενώ εκείνη διδάσκει στο Χίο, έχει μοιρασμένη τη ζωή της μεταξύ του νησιού και της Θεσσαλονίκης. Περίμενε χρόνια τον διορισμό της, αλλά πλέον αισθάνεται ότι ξεκινάει και πάλι από την αρχή: «Διορίστηκα το 2023 και τα συναισθήματά μου ήταν ανάμεικτα, αλλά από εκεί και μετά νιώθω πως τιμωρούμαι για τον διορισμό μου. Οταν έχεις τρία παιδιά είναι πολύ πιο δύσκολο να οργανώσεις τον οικογενειακό σου προγραμματισμό, γιατί το κάθε παιδί ανάλογα με την ηλικία του έχει και διαφορετικές ανάγκες. Ηξερα εξαρχής πως ο σύζυγος δεν θα μπορεί να ακολουθήσει λόγω της εργασίας του. Εχουμε τρία κορίτσια οκτώ, 14 και 15 χρόνων. Η μεσαία μου κόρη δεν θα μπορούσε να ακολουθήσει γιατί πάσχει από υπερθυρεοειδισμό, κάτι που απαιτεί παρακολούθηση από παιδοενδοκρινολόγο και συνεχείς εξετάσεις για να τον ρυθμίσει».

Δυσβάσταχτο είναι και το κόστος των μεταφορικών σε συνδυασμό με τη ζωή στη Χίο, ενώ οι γιορτές αποτελούν μοναδικές στιγμές καθώς φέρνουν κοντά όλη την οικογένεια.

«Δεν έχω δει δραχμή από τον μισθό μου λόγω των εξόδων. Το καλοκαίρι μένουν λίγα χρήματα στην άκρη. Εχω το ενοίκιο, τη συντήρηση του σπιτιού, το αμάξι, τα αεροπορικά μόνο είναι 150-170 ευρώ την εβδομάδα. Το χειρότερο είναι οι συνέπειες που μπορεί να έχει όλο αυτό στον ψυχισμό των παιδιών μου. Πρόσφατα η μικρή μου κόρη μού είπε πως φταίει εκείνη που έφυγα. Με ρώτησε το παιδί μου αν έχει κάνει κάτι και επέλεξα να φύγω μακριά του. Δεν μπορεί να αντιληφθεί πώς είναι η κατάσταση. Πώς μπορώ να τη διορθώσω; Οι γονείς μας στηρίζουν όπως μπορούν κρατώντας τα παιδιά και οικονομικά, όμως δεν είμαστε μικροί. Εγώ διορίστηκα στα 40 μου, οι γονείς μου έχουν μεγαλώσει και έχουν ανάγκη τη δική μου στήριξη, όχι εγώ τη δική τους. Η κατάσταση μας επιβάλλει τη μεταξύ μας σχέση με τον σύντροφό μου να τη βάλουμε κάτω από όλα. Σχέση του Viber έχουμε γίνει διότι και εκείνος είναι εξαντλημένος. Μετά τη δουλειά έχει να αναλάβει και τα κορίτσια. Λείπουν οι δικές μας οικογενειακές στιγμές και περιμένουμε Χριστούγεννα, Πάσχα και καλοκαίρι για να ζήσουμε ο ένας τον άλλο».

Διαβάστε επίσης

Όταν ο Πορτοσάλτε κριτικάρει τον Μητσοτάκη: Ανορθογραφία!

Τασούλας για ΠτΔ: Υποτάχθηκε στους εσωκομματικούς συσχετισμούς ο Μητσοτάκης


Μητσοτάκης: Προτείνει Τασούλα για Πρόεδρο Δημοκρατίας