Έφυγε από τη ζωή, στα 81 της χρόνια, μετά από σύντομη μάχη με τον καρκίνο, η Ζωή Κουρούκλη, μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές της δεκαετίας του ’60.
Πολύ νωρίς, μόλις στα 11 της χρόνια, ηχογραφεί τον πρώτο της δίσκο με τον Μίμη Πλέσσα. Θα ακολουθήσουν σπουδές στη δραματική σχολή του Μιχαηλίδη, βραβεύσεις σε φεστιβάλ του εξωτερικού, (το 1965 κέρδισε το πρώτο βραβείο, στο «Μην λες τίποτα» του Ανδρέα Οικονόμου και της Φραντσέσκας Ιακωβίδου στο 7ο Μεσογειακό φεστιβάλ τραγουδιού στην Βαρκελώνη), εμφανίσεις στον ελληνικό κινηματογράφο, ενώ θα ξεχωρίσει ως πρώτη τραγουδίστρια της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Το 1966 συνεργάζεται με τους Stormies, ένα από τα πιο γνωστά συγκροτήματα της εποχής, ενώ η «Τραμοντάνα», με την χαρακτηριστική της ερμηνεία θα «ντύνει» για χρόνια, τα εφηβικά πάρτι.
Μεγαλωμένη σε αστικό κοσμοπολίτικο περιβάλλον -η γιαγιά της, η Ζωή Καλέντση είχε ρίζα από τον Διονύσιο Σολωμό, ενώ πολλοί συγγενείς της ασχολήθηκαν με την πολιτική. Ξαδέρφη της ήταν η Ζωή Λάσκαρη, είχαν μάλιστα το ίδιο όνομα. «Νονά μου ήταν η Μελίνα Μερκούρη, σύζυγος τότε του Παναγή Χαροκόπου» θα πει η ίδια, σε συνέντευξή της στην Καθημερινή, πριν λίγα χρόνια. «Όλη η υψηλή κοινωνία της εποχής περνούσε από το σαλόνι. Ο Κώστας Βάρναλης, έπινε εκεί τον απογευματινό καφέ του. Με βάφτισαν 4 ετών. Ο μπαμπάς μου είπε Ζωή–Χαρίκλεια θα είναι το όνομα του παιδιού, αλλά στην εκκλησία η Μελίνα πρόσθεσε και το Πηνελόπη. “Για να είναι πιστή σύζυγος, τα ονόματα σημαδεύουν τον άνθρωπο”, είπε, όταν τη ρώτησαν. Στην οικογένεια είχαμε τρία ονόματα γιατί είχαν βαφτιστεί από βασιλείς. Και να σκεφτείς ότι εγώ είμαι αριστερή». Η Ζωή Κουρούκλη είχε δεχθεί πρόταση από τον μεγάλο συνθέτη Henry Mancini, να τον ακολουθήσει στο Λος Άντζελες, αλλά δεν πήγε γιατί δεν της το επέτρεψε ο τότε σύζυγός της…
