Η καθιέρωση της «ημέρας του αγέννητου παιδιού» από την Ιερά Σύνοδο έχει προκαλέσει πλήθος αντιδράσεων.
Ποτέ ξανά τόσο πολλοί θεσμοί δεν επιχείρησαν να διεκδικήσουν ρόλο και λόγο σε μια καθαρά ατομική απόφαση που αφορά αποκλειστικά το γυναικείο σώμα. Η καθιέρωση της «ημέρας του αγέννητου παιδιού» από την Ιερά Σύνοδο, με το προφανές κλείσιμο του ματιού από μια κυβέρνηση που έχει κάνει σημαία της την επιστροφή στον συντηρητισμό, αποφασίζει, κρίνει και καταδικάζει τις γυναίκες που επιλέγουν να κάνουν άμβλωση, αναδεικνύοντας «το αγέννητο παιδί» σε αδιαμφισβήτητο τρόπαιο μιας κοινωνίας η οποία επιλεκτικά αδιαφορεί για όλα τα υπόλοιπα προβλήματα που αντιμετωπίζει μια γυναίκα στην καθημερινότητά της.
Σε ανακοίνωσή της η Ιερά Σύνοδος αναφέρει πως η απόφαση λήφθηκε με στόχο την προστασία των παιδιών και την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος. Το ίδιο διάστημα μάλιστα –σίγουρα από καθαρή σύμπτωση– η κυβέρνηση επιχειρεί επίσης να λύσει το δημογραφικό υποσχόμενη επιδόματα στις γυναίκες κάτω των 30 ετών που τεκνοποιούν. Η αντίληψη πως το γυναικείο σώμα αποτελεί αναπαραγωγική μηχανή με στόχο να «γεμίσει» την Ελλάδα παιδιά και πως τα μοναδικά εμπόδια είναι το οικονομικό και η πρόσβαση στην άμβλωση αφήνει εκτός συζήτησης τα χιλιάδες καυτά ζητήματα που αντιμετωπίζει καθημερινά μια γυναίκα στην εργασία και τη ζωή της. Η επιλογή του εορτασμού της «ημέρας του αγέννητου παιδιού» αποτελεί αναχρονιστική έφοδο σε ένα γκρίζο παρελθόν το οποίο διεκδικεί ιδιοκτησιακά δικαιώματα στο γυναικείο σώμα. Παρ’ όλα αυτά, το ζήτημα της άμβλωσης αποτελεί αυστηρά προσωπική υπόθεση στην οποία δεν έχει –και δεν πρέπει να έχει– λόγο ούτε η εκκλησία ούτε η πολιτεία. Το δε γεγονός πως η είδηση της καθιέρωσης της ημέρας κατά των αμβλώσεων –ορίστηκε μάλιστα για την πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα– γνωστοποιήθηκε από το κίνημα Αφήστε με να Ζήσω, το οποίο υποστηρίζει ανοιχτά την αποτροπή των εκτρώσεων, μόνο αγανάκτηση και θυμό μπορεί να προκαλέσει, όχι μόνο στο γυναικείο φύλο που έχει κάθε αυτονόητο δικαίωμα να κάνει τις επιλογές που επιθυμεί για το σώμα του, αλλά και σε κάθε υγιές μέλος της κοινωνίας.