Η κυβέρνηση επιθυμεί το ταχύτερο δυνατόν να κλείσει η αξιολόγηση, ενώ αντιμετωπίζει «παράλογες απαιτήσεις» με δημοκρατικά και οικονομικά κριτήρια, από την πλευρά του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Αυτό επισήμανε στην επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων της Βουλής, η υπουργός Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου, σχολιάζοντας την διαπραγμάτευση.
Όπως ανέφερε η υπουργός Εργασίας, «αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση εργάζεται σκληρά για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης το συντομότερο δυνατόν. Δεν επιθυμούμε καμία καθυστέρηση και καμία καθυστέρηση δεν είναι προς το συμφέρον κανενός. Η θέση, ότι δεν πρέπει να υπάρχει καθυστέρηση και ότι ο χρόνος είναι κρίσιμος, αποτυπώθηκε και στο τελευταίο Eurogroup, όπου εκεί υπήρχε συναίνεση όλων των εμπλεκομένων μερών σε τρία κυρίως ζητήματα.
Το πρώτο ζήτημα ήταν ότι έχουμε επιτύχει πλήρως, έχουμε υπεραποδώσει στον στόχο των πρωτογενών πλεονασμάτων, που καλούμασταν για το 2016, δηλαδή καλούμασταν σε ένα στόχο 0,5% και είμαστε στο 2% περίπου. Το δεύτερο κοινό σημείο που αποτυπώθηκε στο Eurogroup, ήταν ότι η οικονομία της χώρας έχει μικρούς θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, ενώ οι εκτιμήσεις ήταν ότι θα είχε αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης για το 2016 και το τρίτο κοινό σημείο ήταν, ότι ο χρόνος είναι κρίσιμος και δεν θα πρέπει να κωλυσιεργεί κανείς».
Η υπουργός Εργασίας σημείωσε επίσης ότι «το σημείο της απόκλισης που υπήρξε, αφορούσε τη θέση του ΔΝΤ και τις παράλογες απαιτήσεις του σε σχέση με την εκ των προτέρων νομοθέτηση μέτρων για μετά το τέλος του προγράμματος, παράλογες οικονομικά, παράλογες και δημοκρατικά. Οικονομικά, διότι τα όσα έχουν ληφθεί υπεραποδίδουν σε σχέση με τους προβλεπόμενους στόχους και άρα, δεν υπάρχει καμία οικονομική λογική στο να ληφθούν νέα μέτρα. Δημοκρατικά, διότι το πλαίσιο μιας κυβέρνησης την βάζει να λειτουργεί με τα δεδομένα που έχει στο χρονικό ορίζοντα για τον οποίο έχει τη σχετική νομιμοποίηση. Αυτό προβάλλουμε σε όλους τους τόνους, σε όλα τα επίπεδα των διαπραγματεύσεων και επιμένουμε σε αυτή τη θέση».
Επίσης η Έφη Αχτσιόγλου τόνισε ότι «η ελληνική κυβέρνηση έχει υλοποιήσει το ένα τρίτο των προαπαιτούμενων, έχει συμφωνήσει πλήρως με τους δανειστές στο υπόλοιπο ένα τρίτο των προαπαιτούμενων και μένουν τεχνικές διαδικασίες υλοποίησής τους, όπως για παράδειγμα η έκδοση μιας υπουργικής απόφασης ή η ανάρτηση της στη Διαύγεια. Δηλαδή, αυτά που χρειάζονται τεχνικά για να αποτυπωθούν στον πίνακα της υλοποίησης των προαπαιτούμενων δράσεων, έχουν όμως πλήρως συμφωνηθεί και υπάρχει και ένα μικρό κομμάτι, που δεν υπάρχει ακόμη συμφωνία και σε αυτό εντάσσονται τα εργασιακά, τα ενεργειακά και κάποια απόκλιση που υπάρχει σε σχέση με τους δημοσιονομικούς στόχους».
Τέλος αναφερόμενη στα εργασιακά σημείωσε ότι στόχος είναι «η επαναφορά ενός θεσμικού πλαισίου που είχε αποτυπωθεί και είχε κατακτηθεί τα προηγούμενα χρόνια, πριν από το 2010, οπότε και άρχισε η αποδόμηση του. Να σημειώσω εδώ, ότι το κομμάτι των συλλογικών συμβάσεων εργασίας και των συλλογικών διαπραγματεύσεων είναι η ελληνική κυβέρνηση αυτή που το βάζει στο τραπέζι, ακριβώς γιατί επιθυμεί την αποκατάσταση ενός πλαισίου που κατέρρευσε με τις επιλογές που έγιναν μεταξύ του 2010 και του 2015, κυρίως μέσω της πράξης του υπουργικού συμβουλίου του 2012».
