Ένας έντονος γύρος διπλωματίας ξεκινά την Παρασκευή καθώς οι υπουργοί Οικονομικών σπεύδουν σε όλη την Ευρώπη να βάλουν τις τελευταίες πινελιές στο σχέδιο για την αναθεώρηση των κανόνων του προϋπολογισμού της ΕΕ.
Σε ένδειξη ότι έρχεται συμβιβασμός μετά από μήνες αδιεξόδου, ο γάλλος υπουργός Οικονομικών Μπρουνό Λεμέρ πετά στο Βερολίνο για συνομιλίες το απόγευμα της Παρασκευής με τον γερμανό ομόλογό του Κρίστιαν Λίντνερ, πριν ο Ιταλός Τζανκάρλο Τζορτζέτι πετάξει στο Παρίσι τη Δευτέρα το βράδυ για να δει τον Le Maire για πρωινό το επόμενο πρωί.
Οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των χωρών της ΕΕ έχουν μετατραπεί σε αγώνα με τον χρόνο, επειδή οι κανόνες, που διέπουν το ρυθμό μείωσης του χρέους και του ελλείμματος -που ανεστάλη για να επιτρέψουν την αύξηση των δαπανών από την πανδημία COVID- θα επιστρέψουν από την 1η Ιανουαρίου 2024, είτε υπάρξει συμφωνία για μια αναθεωρημένη έκδοση είτε όχι.
Υπάρχει η πρόταση οι νέοι κανόνες να είναι λιγότερο αυστηροί και καλύτερα προσαρμοσμένοι στις συνθήκες κάθε χώρας.
Η Γερμανία ηγείται μιας ομάδας κυβερνήσεων που απαιτούν τη διατήρηση ορισμένων σταθερών στόχων, ενώ η Γαλλία, η Ιταλία και άλλες πιέζουν για μεγαλύτερη ευελιξία.
Υπό αυτή την έννοια, ακολουθεί ένα μοτίβο δεκαετιών διχασμού Βορρά-Νότου σχετικά με την οικονομική στρατηγική της Ευρώπης. Η ικανότητα του Λεμέρ και του Λίντνερ να συναντηθούν κάπου στη μέση θα είναι κρίσιμη.
Η διπλωματία Βερολίνου-Παρισιού-Ρώμης έχει σκοπό να προετοιμάσει το έδαφος για συνομιλίες μεταξύ όλων των υπουργών Οικονομικών του μπλοκ μετά από μια ασαφή συνάντηση στις Βρυξέλλες την περασμένη εβδομάδα.
Επίσημα, της διαδικασίας εξακολουθεί να ηγείται η Ισπανία, αφού έχει την εκ περιτροπής ηγεσία του Συμβουλίου Υπουργών της ΕΕ.
Με το χρόνο να τελειώνει, ελπίζει να κυκλοφορήσει ένα συμβιβαστικό έγγραφο τις επόμενες ημέρες και να οργανώσει μια εξαιρετική συνάντηση στις Βρυξέλλες για όλους τους υπουργούς Οικονομικών, η οποία έχει προγραμματιστεί για τις 28 Νοεμβρίου.
Η κύρια αρχή των κανόνων δαπανών, γνωστών ως Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, δεν αλλάζει – οι κυβερνήσεις θα εξακολουθούν να αναμένεται να διατηρούν τα ελλείμματα στο 3% της οικονομικής παραγωγής και τα επίπεδα χρέους σε όχι υψηλότερα από το 60%.
